Ανασκόπηση 2014: Ελληνόφωνο Τραγούδι
Τα όρια ενός τραγουδιού καθορίζονται από τα όρια της γλώσσας του (;) *
Από τους Κατερίνα Μυτιληναίου, Κώστα Σακκαλή, 07/01/2015 @ 12:43
* Παράφραση του Ludwig Wittgenstein
Η χρονιά κύλησε με χάρη μεταξύ προσμονής μιας επανένωσης που ποτέ δεν της έκανε την χάρη και μιας διάλυσης που δημιούργησε προσμονή, θερινού συναυλιακού πυρετού, της κυκλοφορίας ενός πραγματικά εξαιρετικού ελληνόφωνου δίσκου και του μοναδικού comeback πρωτοεμφανιζόμενου συγκροτήματος στα παγκόσμια χρονικά. Ο Θάνος Ανεστόπουλος, έχοντας ο ίδιος από σκηνής ανακοινώσει μια άμεση -όπως μας είχε φανεί τότε, εν έτει 2013- επανένωση των Διάφανων Κρίνων, δημιούργησε άθελά του ένα νοητό δίπολο με την ανακοίνωση από σκηνής του Θεάτρου Βράχων από τα χείλη του Γιάννη Αγγελάκα για διάλυση του σχήματος με το οποίο περιόδευσε τα τελευταία χρόνια. Τελικά, μέσα στο 2014 ούτε Κρίνα είδαμε, ούτε «Όλα Είναι Δρόμος» θα ξαναδούμε. Σε άλλα νέα, πολλές και ενδιαφέρουσες οι συναυλιακές προτάσεις της χρονιάς που μας πέρασε, καλοκαιρινής και χειμερινής σεζόν, καθώς οι δισκογραφικές απόπειρες δεν μας κάλυψαν σε ποσότητα και ποιότητα. Επίλεκτο υπόγειο γεγονός, μετά την διάλυση των αγαπητών Κόρε.Υδρο., το «πρώτο comeback πρωτοεμφανιζόμενου συγκροτήματος παγκοσμίως»** (βλ. Τα Παιδιά Της Παλαιότητας) και επίλεκτο υπέργειο, η επί σκηνής σύμπραξη Eric Burdon και Γιάννη Χαρούλη στο φετινό Rockwave Festival, χωρίς ακροβατισμούς και προχειρότητες. Κλείνουμε αυτήν την εισαγωγική παράγραφο, με την απαραίτητη αναφορά σε δύο εξαιρετικές κυκλοφορίες, αυτήν της "Πρόσκλησης Σε Δείπνο Κυανίου" του Θανάση Παπακωνσταντίνου που οδήγησε στην πρώτη εκτεταμένη περιοδεία στο εξωτερικό του δημοφιλούς καλλιτέχνη και των "Goats" των Xylouris White, που χαίρει πλέον διεθνούς απήχησης.
**Μάριος Μαγιολαδίτης
1. Villagers Of Ioannina City (V.I.C.) - "Riza": Οι V.I.C. Royal γίνονται V.I.C. και, 3 χρόνια μετά το πρώτο demo τους, φτάνουν στην απήχηση και την επιτυχία του Riza. Ο δίσκος δεν είναι απλά συλλογή διασκευών και υπενθυμίζει σε όλους ότι «εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε». Ο Κωνσταντής Πιστιόλης και το κλαρίνο του, γνωστός για τις συνεργασίες του με Γιάννη Χαρούλη και Βαγγέλη Καζαντζή, είναι κατά ένα μεγάλο ποσοστό υπεύθυνος για την πανηγυρική διάθεση των live των VIC, που είναι πλέον talk of the year.
2. Τα Παιδιά Της Παλαιότητας - "12 Τραγούδια Από Τις Κατακόμβες": Το πρώτο πόνημα της νέας μπάντας του Π.Ε. Δημητριάδη. Μια νέα Αίρεση βγαίνει στους δρόμους με ρόπαλα –δες την μέσα από τα μάτια του Ρασοφόρου- αναζητώντας την θρησκεία του Αύριο, μέσα σε προσωπικές φυλακές και κάτω από τραπέζια. Δεν αναφέρει την Αγάπη, σέρνει στο δρόμο την Ελπίδα και παραδίδεται σ’ ένα Συναίσθημα που η Τέχνη αποσιωπά... Μνήμες που ποτέ δεν είχα, από μια Πρωτομαγιά σε γενέθλιο χρόνο και το πραγματικό τέλος της Μεταπολίτευσης, η κατά μέτωπον αναμέτρηση με την διάψευση.
3. Magic De Spell & Γιάννης Παλαμίδας - "Πρόγονε Πίθηκε Εσύ Τι Λες;": Ο δέκατος τέταρτος δίσκος των Magic De Spell κυκλοφόρησε την 17η Νοεμβρίου σε μια απρογραμμάτιστη -όπως παραδέχθηκε η μπάντα- συνεργασία με τον Γιάννη Παλαμίδα, τη φωνή των πρωτοπόρων Apocalypsis. Οι De Spell μελοποιούν ποίηση του Ρόκε Ντάλτον, του Γιώργου Χρονά, του Πάμπου Φιλίππου και του Δημήτρη Ποντίκα και «φιλοξενούν» μουσικά τους LE SALE GOSSE, Γιώργο Αρχοντάκη, Γιώργο Σκαρλάτο, Φωτεινή Καλλιανού (στο τσέλο), Φάνη Μαργαρώνη (Kollektiva), Γιάννη Κισκίνη (Grain) και Βαγγέλη Θεοδωράκη. Ένα concept άλμπουμ που θέλει κάτι να μας πει, όπως γίνονταν τα παλιά καλά χρόνια της δισκογραφίας.
4. Δραμαμίνη - "Με Το Μηδέν Και Το Άπειρο Να Συμφιλιωθούμε": Διπλός ψηφιακός ο τρίτος δίσκος για τους Δραμαμίνη, συνοδευόμενος από εφαρμογή (!). Κι έχει κι άλλο: όλα τα τραγούδια αποτελούν μελοποιημένα ποιήματα του Κ. Γ. Καρυωτάκη και είναι διαθέσιμος για δωρεάν downloading (www.dramamini.gr). 21 τραγούδια, δύο κόσμοι: το «Μηδέν» και το «Άπειρο». Τα αδέρφια από τη Δράμα δεν σταματούν να μας εκπλήσσουν, αφού εκτός από μουσική, έχουν φτιάξει ταινίες, adventure games, artwork δίσκων άλλων καλλιτεχνών και video clips.
5. Μητέρα Φάλαινα Τυφλή - "Ναυάγια Στη Στεριά": Βάζοντας στη συνταγή μία δόση Φάμελο με Ποδηλάτες, μία δόση Φοίβο Δεληβοριά και την απαραίτητη δόση δικής τους προσωπικότητας, ντύνουν πολύ όμορφες, επιμελώς αθώες και άμεσα ερωτεύσιμες μελωδίες με μία ενδιαφέρουσα ενορχήστρωση που τελικά είναι και το ατού του συγκροτήματος. Με πολύ απλά υλικά και επιμονή στην προσιτή και ανθρώπινη πλευρά της μουσικής, ανανεώνουν φόρμες και ιδέες που άλλοι θεωρούν εξαντλημένες.
Check Also: 9ΜΜ - "Μαύρο Ποτάμι": «Γεμάτος» ήχος που συνδυάζεται με δυναμικούς στίχους, όμορφες μελωδίες και μία συνειδητή προσπάθεια να αποφευκτούν οι «εύκολες» συνθέσεις. / Σέλας - "Δύο Αιώνες Μετά": Οι Σέλας «δύο αιώνες μετά» κυκλοφορούν τον πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο και ξαφνιάζουν ευχάριστα όσους δεν έχουν δώσει την απαιτούμενη προσοχή στην μετά Atlantis ελληνόφωνη ροκ σκηνή.
1. Θανάσης Παπακωνσταντίνου - "Πρόσκληση Σε Δείπνο Κυανίου": Από τους σημαντικότερους δίσκους της χρονιάς που μας πέρασε, ο 13ος δίσκος του τραγουδοποιού από τον Τύρναβο μπορεί να χαρακτηριστεί τόσο φολκ όσο και ροκ -μιας και το ροκ είναι πάνω απ' όλα αίσθηση των πραγμάτων-, τόσο πολιτικός, όσο και ιδιωτεύων, αλλά σίγουρα φτιάχτηκε για να ικανοποιήσει πολλούς και απαιτητικούς μουσικόφιλους με διαφορετικά ακούσματα.
2. Γιώργης Ξυλούρης & Jim White - "Goats": Η συνεργασία του λαουτιέρη από την Κρήτη -ανιψιού του «Αρχάγγελου» και γιου του Ψαραντώνη- και του post-punker ντράμερ των Dirty Three από την Αυστραλία. Σαν Xylouris White, οι δυο τους δημιουργούν μουσικές προκλήσεις και καινοτόμους τρόπους μουσικής συνεννόησης.
3. Μπάμπης Παπαδόπουλος - "Το Μικρό Ψάρι" (O.S.T.): Η πρωτότυπη μουσική που έγραψε ένας από τους πιο πολυδιάστατους κιθαρίστες της χώρας (Τρύπες, Θανάσης Παπακωνσταντίνου), σαφώς και βασίζεται στις κιθάρες για να αποδώσει μια πλούσια συναισθηματική παλέτα, έτσι όπως αρμόζει στο εξαιρετικό νεο-νουάρ του Γιάννη Οικονομίδη.
4. Αλκίνοος Ιωαννίδης - "Μικρή Βαλίτσα": Όπως πάντα, συνθέσεις και στίχοι του Αλκίνοου, με πολλούς φίλους να συμμετέχουν ποικιλοτρόπως (Ναταλία Λαμπαδάκη, Μαρία Φαραντούρη, Νίκος Γκάτσος, Σωκράτης Μάλαμας, Φώτης Σιώτας, Δημήτρης Μυστακίδης), σε έναν δίσκο που αφιερώνεται σε όσους αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τον τόπο τους και σε όσους εγκαταλείπονται από αυτόν.
5. Αρτέμης - "Mash-Up Sessions II - Νίκος Παπακώστας": Ο Αρτέμης παραμένει ένας από τους μακροβιότερους Έλληνες MCs, που ποτέ δεν εκφύλισε την μουσική του. Σ’αυτό το δισκογραφικό εγχείρημα συναντάμε πολλές διαφορετικές συνθετικές προσεγγίσεις και το μεταλλικό "Φως Εκ Φωτός / O Ρυθμός Θα Τους Χτυπήσει" με τον Μάνθο Στεργίου των Tardive Dyskinesia.
1. «Ελλάδα, χώρα της ντροπής και γι' άλλους κρύο σπίτι,
ξέχασες που 'ναι ιερό το βλέμμα του ικέτη.
Τώρα πια οι μισάνθρωποι σε σέρνουν απ' τη μύτη...»
ο δρόμος μου στρωμένος φοινικόφυλλα·
μα όταν ξυπνούσα, ήμουν πάλι το γαϊδούρι
που τον κουβάλαγε...»
Κώστα, Ελένη,
Νικόλα, Αργυρώ,
Πολυτεχνείο, πρώτη Μάη,
έξι Δεκέμβρη του οχτώ...»
κάνουν παιδιά κι ακροβατούν
το νοίκι τους στο τσακ πληρώνουν
και για την μπάλα συζητούν·
όχι αυτή που χουν στο πόδι,
τη σιδερένια, τη βαριά...»
Ένα φωσάκι αγέννητο μες στην καρδιά του σκότους·
Πάντα θα ξημερώνει»
1. Σκουριές (Γιάννης Αγγελάκας, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Σωκράτης Μάλαμας, Θανάσης Παπακωνσταντίνου & Ματούλα Ζαμάνη, Παύλος Παυλίδης & B-MOVIES, Γιάννης Χαρούλης, Δημήτρης Αποστολάκης) @ πλατεία Ιερισσού, 27/09/14: Η μεγάλη συναυλία αλληλεγγύης στους κατοίκους της Χαλκιδικής και στον αγώνα τους για την παύση των εργασιών εξόρυξης χρυσού από τις Σκουριές, απετέλεσε ίσως το και το σημαντικότερο συναυλιακό γεγονός της ελληνόφωνης σκηνής τη χρονιά που μας πέρασε, όχι μόνο λόγω των πολλών και μεγάλων ονομάτων που προσέτρεξαν, αλλά και της εκρηκτικής ενέργειας και του μοναδικού παλμού που μεταδόθηκε στους τυχερούς απ' όλη τη χώρα που βρέθηκαν στην Πλατεία της Ιερισσού εκείνο το Σάββατο. Δικαιωματικά μπαίνει στη λίστα, μιας και δεν ήταν δωρεάν.
2. Εδώ Δεν Υπάρχει Άσυλο @ Gagarin 205, 14/03/14: Ό,τι θα ήθελες να συμβεί αλλά ποτέ δεν τολμούσες να ονειρευτείς, ήταν αυτή βραδιά στο Gagarin. Συγκροτήματα που η επιδραστικότητά τους και η ιστορική τους σημασία, εκτείνονται απείρως μακρύτερα από την διάρκεια ζωής τους ή τη δισκογραφία τους επανεμφανίστηκαν για πρώτη φορά όλα μαζί. Τα πραγματικά underground ‘80s είχαν την τιμητική τους και το καλύτερο είναι ότι αρκετοί επί σκηνής μας υποσχέθηκαν και συνέχεια.
3. Παραμύθι Χωρίς Όνομα (Δημήτρης Πουλικάκος, Δημήτρης Πολύτιμος και φίλοι) @ Gagarin 205, 24-25/01/14: Ο Πατριάρχης της ελληνικής ροκ σκηνής, ο Δημήτρης Πολύτιμος, πολλοί και καλοί άλλοι σε δύο βραδιές στο Gagarin 205. Αν θέλουμε να ψάξουμε έναν συμβολισμό στο διήμερο αυτό, τότε σίγουρα αυτός θα κρύβεται μέσα στην αντίθεση του τέλους της πρώτης βραδιάς -με τον Πουλικάκο να τραγουδάει solo με την κιθάρα του "See That My Grave Is Kept Clean"- και της αφιέρωσης της επόμενης ημέρας από τον ίδιο σε αυτούς που «έφυγαν» νωρίς.
4. Villagers Of Ioannina City @ Fuzz Club, 15/11/14: Aν έλεγαν στις 00:30 που τέλειωσαν «παιδιά, το ξαναπάμε όλο από την αρχή», κανείς δεν θα το κουνούσε... Όλοι κλαρίνο! Αποθέωση από το πρώτο λεπτό. Όταν έμπαινε ο ήχος του κλαρίνου, πανηγυρισμοί, τραγούδι με τραγούδι όλο το μαγαζί χόρευε, σκηνές από metal συναυλίες, crowd surfing. Δεν υπήρχε άνθρωπος που να μην χάζευε τα όσα συνέβαιναν γύρω του. Επίσης, αφισάρα;
5. Γιάννης Αγγελάκας - «Όλα Είναι Δρόμος» @ Θέατρο Βράχων, 17/09/14: «Σήμερα -δεν ήθελα να το πω από πριν- αλλά είναι ένα οριακό βράδυ. Θα πάμε κάπου αλλού, κάτι άλλο θα γίνει, είναι λίγο σαν αποχαιρετιστήριο... Είμαστε τυχεροί που όλα αυτά τα χρόνια μας στηρίζατε. Ευχαριστούμε για όλα!». Σιγή. Και μετά, χαμός! Ο Γιάννης Αγγελάκας και οι μουσικοί του «Όλα Είναι Δρόμος» (Ντίνος Σαδίκης, Τίτος Καργιωτάκης, Στάθης Αραμπατζής, Χρήστος Χαρμπίλας) αποχαιρέτησαν το κοινό τους σε μια συναυλία να θυμάσαι.
Check Also: Ζωρζ Πιλαλί & Η Soufra Band @ Stage Vol. 1, 30/05/14
♦ Τα γεγονότα του ελληνόφωνου τραγουδιού που θα θυμόμαστε και μετά το 2014... ♦
Η χρονιά κύλησε με χάρη μεταξύ προσμονής μιας επανένωσης που ποτέ δεν της έκανε την χάρη και μιας διάλυσης που δημιούργησε προσμονή, θερινού συναυλιακού πυρετού, της κυκλοφορίας ενός πραγματικά εξαιρετικού ελληνόφωνου δίσκου και του μοναδικού comeback πρωτοεμφανιζόμενου συγκροτήματος στα παγκόσμια χρονικά. Ο Θάνος Ανεστόπουλος, έχοντας ο ίδιος από σκηνής ανακοινώσει μια άμεση -όπως μας είχε φανεί τότε, εν έτει 2013- επανένωση των Διάφανων Κρίνων, δημιούργησε άθελά του ένα νοητό δίπολο με την ανακοίνωση από σκηνής του Θεάτρου Βράχων από τα χείλη του Γιάννη Αγγελάκα για διάλυση του σχήματος με το οποίο περιόδευσε τα τελευταία χρόνια. Τελικά, μέσα στο 2014 ούτε Κρίνα είδαμε, ούτε «Όλα Είναι Δρόμος» θα ξαναδούμε. Σε άλλα νέα, πολλές και ενδιαφέρουσες οι συναυλιακές προτάσεις της χρονιάς που μας πέρασε, καλοκαιρινής και χειμερινής σεζόν, καθώς οι δισκογραφικές απόπειρες δεν μας κάλυψαν σε ποσότητα και ποιότητα. Επίλεκτο υπόγειο γεγονός, μετά την διάλυση των αγαπητών Κόρε.Υδρο., το «πρώτο comeback πρωτοεμφανιζόμενου συγκροτήματος παγκοσμίως»** (βλ. Τα Παιδιά Της Παλαιότητας) και επίλεκτο υπέργειο, η επί σκηνής σύμπραξη Eric Burdon και Γιάννη Χαρούλη στο φετινό Rockwave Festival, χωρίς ακροβατισμούς και προχειρότητες. Κλείνουμε αυτήν την εισαγωγική παράγραφο, με την απαραίτητη αναφορά σε δύο εξαιρετικές κυκλοφορίες, αυτήν της "Πρόσκλησης Σε Δείπνο Κυανίου" του Θανάση Παπακωνσταντίνου που οδήγησε στην πρώτη εκτεταμένη περιοδεία στο εξωτερικό του δημοφιλούς καλλιτέχνη και των "Goats" των Xylouris White, που χαίρει πλέον διεθνούς απήχησης.
**Μάριος Μαγιολαδίτης
♦ Οι τοπ ροκ δίσκοι της χρονιάς ♦
Τι μιλάει ελληνικά, είναι ΡΟΚ και το αγοράσαμε φέτος;
1. Villagers Of Ioannina City (V.I.C.) - "Riza": Οι V.I.C. Royal γίνονται V.I.C. και, 3 χρόνια μετά το πρώτο demo τους, φτάνουν στην απήχηση και την επιτυχία του Riza. Ο δίσκος δεν είναι απλά συλλογή διασκευών και υπενθυμίζει σε όλους ότι «εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε». Ο Κωνσταντής Πιστιόλης και το κλαρίνο του, γνωστός για τις συνεργασίες του με Γιάννη Χαρούλη και Βαγγέλη Καζαντζή, είναι κατά ένα μεγάλο ποσοστό υπεύθυνος για την πανηγυρική διάθεση των live των VIC, που είναι πλέον talk of the year.
2. Τα Παιδιά Της Παλαιότητας - "12 Τραγούδια Από Τις Κατακόμβες": Το πρώτο πόνημα της νέας μπάντας του Π.Ε. Δημητριάδη. Μια νέα Αίρεση βγαίνει στους δρόμους με ρόπαλα –δες την μέσα από τα μάτια του Ρασοφόρου- αναζητώντας την θρησκεία του Αύριο, μέσα σε προσωπικές φυλακές και κάτω από τραπέζια. Δεν αναφέρει την Αγάπη, σέρνει στο δρόμο την Ελπίδα και παραδίδεται σ’ ένα Συναίσθημα που η Τέχνη αποσιωπά... Μνήμες που ποτέ δεν είχα, από μια Πρωτομαγιά σε γενέθλιο χρόνο και το πραγματικό τέλος της Μεταπολίτευσης, η κατά μέτωπον αναμέτρηση με την διάψευση.
3. Magic De Spell & Γιάννης Παλαμίδας - "Πρόγονε Πίθηκε Εσύ Τι Λες;": Ο δέκατος τέταρτος δίσκος των Magic De Spell κυκλοφόρησε την 17η Νοεμβρίου σε μια απρογραμμάτιστη -όπως παραδέχθηκε η μπάντα- συνεργασία με τον Γιάννη Παλαμίδα, τη φωνή των πρωτοπόρων Apocalypsis. Οι De Spell μελοποιούν ποίηση του Ρόκε Ντάλτον, του Γιώργου Χρονά, του Πάμπου Φιλίππου και του Δημήτρη Ποντίκα και «φιλοξενούν» μουσικά τους LE SALE GOSSE, Γιώργο Αρχοντάκη, Γιώργο Σκαρλάτο, Φωτεινή Καλλιανού (στο τσέλο), Φάνη Μαργαρώνη (Kollektiva), Γιάννη Κισκίνη (Grain) και Βαγγέλη Θεοδωράκη. Ένα concept άλμπουμ που θέλει κάτι να μας πει, όπως γίνονταν τα παλιά καλά χρόνια της δισκογραφίας.
4. Δραμαμίνη - "Με Το Μηδέν Και Το Άπειρο Να Συμφιλιωθούμε": Διπλός ψηφιακός ο τρίτος δίσκος για τους Δραμαμίνη, συνοδευόμενος από εφαρμογή (!). Κι έχει κι άλλο: όλα τα τραγούδια αποτελούν μελοποιημένα ποιήματα του Κ. Γ. Καρυωτάκη και είναι διαθέσιμος για δωρεάν downloading (www.dramamini.gr). 21 τραγούδια, δύο κόσμοι: το «Μηδέν» και το «Άπειρο». Τα αδέρφια από τη Δράμα δεν σταματούν να μας εκπλήσσουν, αφού εκτός από μουσική, έχουν φτιάξει ταινίες, adventure games, artwork δίσκων άλλων καλλιτεχνών και video clips.
5. Μητέρα Φάλαινα Τυφλή - "Ναυάγια Στη Στεριά": Βάζοντας στη συνταγή μία δόση Φάμελο με Ποδηλάτες, μία δόση Φοίβο Δεληβοριά και την απαραίτητη δόση δικής τους προσωπικότητας, ντύνουν πολύ όμορφες, επιμελώς αθώες και άμεσα ερωτεύσιμες μελωδίες με μία ενδιαφέρουσα ενορχήστρωση που τελικά είναι και το ατού του συγκροτήματος. Με πολύ απλά υλικά και επιμονή στην προσιτή και ανθρώπινη πλευρά της μουσικής, ανανεώνουν φόρμες και ιδέες που άλλοι θεωρούν εξαντλημένες.
Check Also: 9ΜΜ - "Μαύρο Ποτάμι": «Γεμάτος» ήχος που συνδυάζεται με δυναμικούς στίχους, όμορφες μελωδίες και μία συνειδητή προσπάθεια να αποφευκτούν οι «εύκολες» συνθέσεις. / Σέλας - "Δύο Αιώνες Μετά": Οι Σέλας «δύο αιώνες μετά» κυκλοφορούν τον πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο και ξαφνιάζουν ευχάριστα όσους δεν έχουν δώσει την απαιτούμενη προσοχή στην μετά Atlantis ελληνόφωνη ροκ σκηνή.
♦ Οι ΤΟΠ αλλά ΡΟΚ στο παρατσάκ... δίσκοι ♦
Τι μιλάει ελληνικά, δεν είναι ροκ με την στενή έννοια και το αγοράσαμε φέτος; Ευτυχώς, το ροκ δεν έχει στενές έννοιες...
1. Θανάσης Παπακωνσταντίνου - "Πρόσκληση Σε Δείπνο Κυανίου": Από τους σημαντικότερους δίσκους της χρονιάς που μας πέρασε, ο 13ος δίσκος του τραγουδοποιού από τον Τύρναβο μπορεί να χαρακτηριστεί τόσο φολκ όσο και ροκ -μιας και το ροκ είναι πάνω απ' όλα αίσθηση των πραγμάτων-, τόσο πολιτικός, όσο και ιδιωτεύων, αλλά σίγουρα φτιάχτηκε για να ικανοποιήσει πολλούς και απαιτητικούς μουσικόφιλους με διαφορετικά ακούσματα.
2. Γιώργης Ξυλούρης & Jim White - "Goats": Η συνεργασία του λαουτιέρη από την Κρήτη -ανιψιού του «Αρχάγγελου» και γιου του Ψαραντώνη- και του post-punker ντράμερ των Dirty Three από την Αυστραλία. Σαν Xylouris White, οι δυο τους δημιουργούν μουσικές προκλήσεις και καινοτόμους τρόπους μουσικής συνεννόησης.
3. Μπάμπης Παπαδόπουλος - "Το Μικρό Ψάρι" (O.S.T.): Η πρωτότυπη μουσική που έγραψε ένας από τους πιο πολυδιάστατους κιθαρίστες της χώρας (Τρύπες, Θανάσης Παπακωνσταντίνου), σαφώς και βασίζεται στις κιθάρες για να αποδώσει μια πλούσια συναισθηματική παλέτα, έτσι όπως αρμόζει στο εξαιρετικό νεο-νουάρ του Γιάννη Οικονομίδη.
4. Αλκίνοος Ιωαννίδης - "Μικρή Βαλίτσα": Όπως πάντα, συνθέσεις και στίχοι του Αλκίνοου, με πολλούς φίλους να συμμετέχουν ποικιλοτρόπως (Ναταλία Λαμπαδάκη, Μαρία Φαραντούρη, Νίκος Γκάτσος, Σωκράτης Μάλαμας, Φώτης Σιώτας, Δημήτρης Μυστακίδης), σε έναν δίσκο που αφιερώνεται σε όσους αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τον τόπο τους και σε όσους εγκαταλείπονται από αυτόν.
5. Αρτέμης - "Mash-Up Sessions II - Νίκος Παπακώστας": Ο Αρτέμης παραμένει ένας από τους μακροβιότερους Έλληνες MCs, που ποτέ δεν εκφύλισε την μουσική του. Σ’αυτό το δισκογραφικό εγχείρημα συναντάμε πολλές διαφορετικές συνθετικές προσεγγίσεις και το μεταλλικό "Φως Εκ Φωτός / O Ρυθμός Θα Τους Χτυπήσει" με τον Μάνθο Στεργίου των Tardive Dyskinesia.
♦ Οι στίχοι που αξίζει να θυμόμαστε για καιρό... ♦
Τι γράφτηκε στα ελληνικά, δημοσιοποιήθηκε φέτος κι εμείς πρέπει να του δώσουμε βάση;
1. «Ελλάδα, χώρα της ντροπής και γι' άλλους κρύο σπίτι,
ξέχασες που 'ναι ιερό το βλέμμα του ικέτη.
Τώρα πια οι μισάνθρωποι σε σέρνουν απ' τη μύτη...»
Θ. Παπακωνσταντίνου, "Ο Χομαγιούν Και Ο Βακάρ",
από την "Πρόσκληση Σε Δείπνο Κυανίου"
2. «Ήμουν ο Χριστός στα όνειρά μου - ο δρόμος μου στρωμένος φοινικόφυλλα·
μα όταν ξυπνούσα, ήμουν πάλι το γαϊδούρι
που τον κουβάλαγε...»
Π.Ε. Δημητριάδης, "Ήμουν Ο Χριστός",
από τα "12 Τραγούδια Από Τις Κατακόμβες"
3. «...με λένε Χρήστο,από τα "12 Τραγούδια Από Τις Κατακόμβες"
Κώστα, Ελένη,
Νικόλα, Αργυρώ,
Πολυτεχνείο, πρώτη Μάη,
έξι Δεκέμβρη του οχτώ...»
Θοδωρής Βλαχάκης, "ΜΙΛΩ",
από τον δίσκο "ΠΡΟΓΟΝΕ ΠΙΘΗΚΕ ΕΣΥ ΤΙ ΛΕΣ;"
4. «Οι φίλοι σου όλοι μεγαλώνουνκάνουν παιδιά κι ακροβατούν
το νοίκι τους στο τσακ πληρώνουν
και για την μπάλα συζητούν·
όχι αυτή που χουν στο πόδι,
τη σιδερένια, τη βαριά...»
Μητέρα Φάλαινα Τυφλή, "Ρόδι",
από τoν δίσκο "Ναυάγια Στη Στεριά"
5. «Τ' είναι ζωή; τι μη ζωή; και τι τ' ανάμεσό τους;Ένα φωσάκι αγέννητο μες στην καρδιά του σκότους·
Πάντα θα ξημερώνει»
Αλκίνοος Ιωαννίδης, "Πάντα Θα Ξημερώνει",
από την "Μικρή Βαλίτσα"
♦ Οι ζωντανές εμφανίσεις που δεν έπρεπε να χάσουμε... ♦
Τι μιλάει ελληνικά, στα λέει ζωντανά και κάποιοι τυχεροί το ακούσαμε εν έτει 2014;
1. Σκουριές (Γιάννης Αγγελάκας, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Σωκράτης Μάλαμας, Θανάσης Παπακωνσταντίνου & Ματούλα Ζαμάνη, Παύλος Παυλίδης & B-MOVIES, Γιάννης Χαρούλης, Δημήτρης Αποστολάκης) @ πλατεία Ιερισσού, 27/09/14: Η μεγάλη συναυλία αλληλεγγύης στους κατοίκους της Χαλκιδικής και στον αγώνα τους για την παύση των εργασιών εξόρυξης χρυσού από τις Σκουριές, απετέλεσε ίσως το και το σημαντικότερο συναυλιακό γεγονός της ελληνόφωνης σκηνής τη χρονιά που μας πέρασε, όχι μόνο λόγω των πολλών και μεγάλων ονομάτων που προσέτρεξαν, αλλά και της εκρηκτικής ενέργειας και του μοναδικού παλμού που μεταδόθηκε στους τυχερούς απ' όλη τη χώρα που βρέθηκαν στην Πλατεία της Ιερισσού εκείνο το Σάββατο. Δικαιωματικά μπαίνει στη λίστα, μιας και δεν ήταν δωρεάν.
2. Εδώ Δεν Υπάρχει Άσυλο @ Gagarin 205, 14/03/14: Ό,τι θα ήθελες να συμβεί αλλά ποτέ δεν τολμούσες να ονειρευτείς, ήταν αυτή βραδιά στο Gagarin. Συγκροτήματα που η επιδραστικότητά τους και η ιστορική τους σημασία, εκτείνονται απείρως μακρύτερα από την διάρκεια ζωής τους ή τη δισκογραφία τους επανεμφανίστηκαν για πρώτη φορά όλα μαζί. Τα πραγματικά underground ‘80s είχαν την τιμητική τους και το καλύτερο είναι ότι αρκετοί επί σκηνής μας υποσχέθηκαν και συνέχεια.
3. Παραμύθι Χωρίς Όνομα (Δημήτρης Πουλικάκος, Δημήτρης Πολύτιμος και φίλοι) @ Gagarin 205, 24-25/01/14: Ο Πατριάρχης της ελληνικής ροκ σκηνής, ο Δημήτρης Πολύτιμος, πολλοί και καλοί άλλοι σε δύο βραδιές στο Gagarin 205. Αν θέλουμε να ψάξουμε έναν συμβολισμό στο διήμερο αυτό, τότε σίγουρα αυτός θα κρύβεται μέσα στην αντίθεση του τέλους της πρώτης βραδιάς -με τον Πουλικάκο να τραγουδάει solo με την κιθάρα του "See That My Grave Is Kept Clean"- και της αφιέρωσης της επόμενης ημέρας από τον ίδιο σε αυτούς που «έφυγαν» νωρίς.
4. Villagers Of Ioannina City @ Fuzz Club, 15/11/14: Aν έλεγαν στις 00:30 που τέλειωσαν «παιδιά, το ξαναπάμε όλο από την αρχή», κανείς δεν θα το κουνούσε... Όλοι κλαρίνο! Αποθέωση από το πρώτο λεπτό. Όταν έμπαινε ο ήχος του κλαρίνου, πανηγυρισμοί, τραγούδι με τραγούδι όλο το μαγαζί χόρευε, σκηνές από metal συναυλίες, crowd surfing. Δεν υπήρχε άνθρωπος που να μην χάζευε τα όσα συνέβαιναν γύρω του. Επίσης, αφισάρα;
5. Γιάννης Αγγελάκας - «Όλα Είναι Δρόμος» @ Θέατρο Βράχων, 17/09/14: «Σήμερα -δεν ήθελα να το πω από πριν- αλλά είναι ένα οριακό βράδυ. Θα πάμε κάπου αλλού, κάτι άλλο θα γίνει, είναι λίγο σαν αποχαιρετιστήριο... Είμαστε τυχεροί που όλα αυτά τα χρόνια μας στηρίζατε. Ευχαριστούμε για όλα!». Σιγή. Και μετά, χαμός! Ο Γιάννης Αγγελάκας και οι μουσικοί του «Όλα Είναι Δρόμος» (Ντίνος Σαδίκης, Τίτος Καργιωτάκης, Στάθης Αραμπατζής, Χρήστος Χαρμπίλας) αποχαιρέτησαν το κοινό τους σε μια συναυλία να θυμάσαι.
Check Also: Ζωρζ Πιλαλί & Η Soufra Band @ Stage Vol. 1, 30/05/14
Επιμέλεια: Κατερίνα Μυτιληναίου
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
