Ως γνήσιο τέκνο των '80s, μεγάλωσε με Sega Master System, κάρτες «Σούπερ Ατού», Μπλεκ και φλιπεράκια. Στις αρχές των '90s μια κασέτα με το "Black Album" έπεσε στα χέρια του και του άλλαξε για πάντα...
Metallica
Hardwired
Οι Metallica στα 50 τους thrash-άρουν ακόμα καλά
Κεραυνός εν αιθρία ήταν η αποκάλυψη των λεπτομερειών για το καινούριο άλμπουμ των Metallica που θα κυκλοφορήσει τελικά στις 18 Νοεμβρίου του τρέχοντος έτους, μαζί με την παρουσίαση του πρώτου δείγματος που θα αποτελέσει και το τραγούδι που θα ανοίξει τον δίσκο.
Οι Metallica στο "Hardwired" υφολογικά δείχνουν να συνεχίζουν από εκεί που το αφήσανε με το "Death Magnetic" και το τραγούδι μοιάζει με το "My Apocalypse", αλλά με πολύ καλύτερη παραγωγή και μικρότερη διάρκεια. Το εναρκτήριο riff σε συνδυασμό με τους ρούλους του Ulrich σε πιάνει κατευθείαν από τα μούτρα. Ο Hetfield φτύνει τους στίχους, αλλά απουσιάζει εκείνη η φωνητική γραμμή που θα σε συνεπάρει. Η γέφυρα πριν το σόλο φέρνει στο μυαλό κάτι από "St. Anger", αλλά το solo του Hammett, αν και είναι καλό, κόβεται λιγο απότομα και σε αφήνει κάπως ξεκρέμαστο. Το δίκασο και η αλλαγή στο τέλος από τον Lars είναι κάτι που αξίζει να αναφερθεί, δημιουργώντας βέβαια και τις εύλογες απορίες για τη ζωντανή εκτέλεση της εν λόγω σύνθεσης.
Το τραγούδι, χωρίς να πρόκειται για κάτι ιδιαίτερο, κάνει μια χαρά τη δουλειά του. Είναι ένα καλό δείγμα του τι πρεσβεύουν οι Metallica εν έτει 2016 και θα συσπειρώσει τον κόσμο, που πλέον μετράει τις μέρες -για να μην πω τις ώρες- για τον δίσκο που περιμένει εδώ και 8 χρόνια.
Έχω κάποιες μικρο-ενστάσεις (Ulrich, παραγωγή, αναμασήματα), αλλά αυτές θα αποδειχτεί αν έχουν όντως υπόσταση ακούγοντας ολοκληρωμένο το "Hardwired... To Self-Destruct" σε φυσική μορφή, όταν με το καλό κυκλοφορήσει, και δεν θα βιαστώ να βγάλω συμπεράσματα ακούγοντας ένα μόνο τρίλεπτο κομμάτι από έναν δίσκο 80λεπτης διάρκειας. Ομοίως να κάνετε και οι υπόλοιποι...