VOAK

«Οι VOAK γεννήθηκαν μέσα από δύο κομμάτια που ήθελαν να βγουν εκεί έξω, καθώς και από ένα ποίημα του Rainer-Maria Rilke σχετικά με το να είσαι/να νιώθεις φυλακισμένο». Πόσες πρώτες επαφές τέτοιου ύφους με black metal σχήματα έχεις συναντήσει; Πράγματι, για να σε προλάβω, οι VOAK δεν είναι μια συνηθισμένη black metal μπάντα. Ευτυχώς. Το ολοκληρωμένο τους ντεμπούτο δε, δεν είναι μια ακόμη ποιοτική black metal κυκλοφορία. Ευτυχώς, ξανά. Για την ακρίβεια, είναι μια από τις «εκρήξεις» της χρονιάς για το ιδίωμα.

Το εγχώριο ντουέτο εξαρχής διασαφήνισε το στίγμα της μουσικής του. Πολιτικοποιημένο, avant-garde black metal, το οποίο τάσσεται με την πλευρά των καταπιεσμένων. Έπειτα από ένα «εισαγωγικό» EP εξερεύνησης του ιδιώματος και εκδήλωσης προθέσεων το 2020, οι VOAK κυκλοφόρησαν πριν μερικές εβδομάδες το "Verdrängung", που τους βρίσκει να ξεδιπλώνουν με κάθε καταραμένη αίγλη όλες τις καλλιτεχνικές τους χάρες. Σε αυτό το σημείο, αξίζει να σημειωθεί πως η διαρκής ανάδυση ποιοτικών extreme, και black συγκεκριμένα, metal σχημάτων με κοινωνικοπολιτικό στίχο, πλέον αποκτά όλο και εντονότερα χαρακτηριστικά υπαρκτής και κρίσιμης τάσης, αλλά οι VOAK δεν εντυπωσιάζουν, απλά και μόνο, εξαιτίας της ιδεολογίας τους.

Το "Verdrängung" είναι ένα επιθετικό και οργισμένο μουσικό έργο, που μεταδίδει μια ευθύτητα παρά την εσωτερική του πολυπλοκότητα. Σε 35 ιδανικά λεπτά, οι VOAK κυριεύονται από μια post-punk ορμή και εσωστρέφεια, την οποία μετατρέπουν, χάρη σε κομβικές ηλεκτρονικές/avant επιρροές σε ένα ρευστό δοχείο επανοικειοποίησης των προπατορικών «αξιών» του ήχου. Οι δέκα συνθέσεις του άλμπουμ, παρά τη διαρκή αίσθηση επίθεσης, στον πυρήνα τους διαφυλάσσουν μια κριτική ενδοσκόπηση, τόσο ηχητική όσο κυρίως αισθητική.

Αυτός ο πυρήνας όμως, δεν είναι αποκομμένος από το υπόλοιπο μουσικό σώμα. Το "Für Jede Wunde Ein Pfeil", αφού πάρει τη σκυτάλη από τα εισαγωγικά έγχορδα, ξεδιπλώνει μια Darkthrone-ική επίθεση μέχρι περί τα μέσα του να φέρει τις post απολήξεις του στο προσκήνιο. Με τύμπανα και μπάσο βγαλμένα από το βρετανικό alternative των αρχών των ‘80s, με μια καλά κρυμμένη folk αύρα και ενσωμάτωση βιολιού και βιόλας από τον Matthew Dakoutros, καθώς και δυαδικούς στίχους και συμβολισμούς σε ελληνικά και γερμανικά, το "Öffnungen" στρέφει το βλέμμα του προς τα πάνω, όπως έπραξε προς τα μέσα.

Οι VOAK διατηρούν μια χρυσή δυναμική και στη συνέχεια με το "Sprechende Köpfe", το οποίο βγαλμένο από την άγρια όψη των πειραματικών νορβηγικών τελών των ‘90s κοπής Moonfog, συνεχίζει ένα εντυπωσιακό σερί. Ηλεκτρονικά στοιχεία και κιθαριστικό guest από τον Ayloss (Spectral Lore, Mystras) που ανέλαβε και τη μείξη, δραματικοποιημένη σύμπραξη μακροσκελούς και επιβλητικού lead με καυστικά αντιφασιστικά samples, ή αλλιώς αστικό black metal σε όλη του την μεγαλοπρέπεια.

Ο τίτλος του δίσκου, αναφέρεται στον όρο της ψυχολογίας που περιγράφει την λειτουργία της απώθησης. Οι VOAK προτάσσουν την πολιτική του χροιά και διάσταση, συνδέοντας την διαφύλαξη της συνείδησης ενάντια σε τραυματικές καταστάσεις και μνήμες, με την ανίχνευση και «διάλυση» των προνομίων που μπορεί να έχει κοινωνικά ένα άτομο, ώστε, απελευθερωμένο, να συμπαραταχθεί ολομέτωπα στον δίκαιο αγώνα ενάντια στους εξουσιαστικούς μηχανισμούς που δημιουργούν κοινωνικούς διαχωρισμούς. Έτσι, όσο αναζητείται η ανάδυση και η θέσμιση του νέου, η δυνατότητα του υποκειμένου να προτάσσει τον συνειδητό αυτοπεριορισμό του προς όφελος της κοινωνικής αυτονομίας και απελευθέρωσης, δεν μπορεί να είναι παρά η περίτρανη νίκη του πνεύματος επί του φόβου και της ανοχής.

Κοινώς, το "Verdrängung", επιλέγοντας, εξαιτίας της ικανότητας της δυάδας να φιλτράρει συνθετικά τα ηχητικά στοιχεία που ενσωματώνει, επιτυγχάνει να ηχεί οικείο. Πίσω όμως από αυτή την οικειότητα, λαμβάνει μια εσωτερική σύγκρουση, όπως ξεδιπλώνεται και στο "Affektintoleranz". Η γοτθική αύρα, που εκπορεύεται από τα φωνητικά πέραν της ενορχήστρωσης, συμπυκνώνει τη μελαγχολία πριν την ανάδυση. Σε σύντομο, αλλά επαρκές, χρονικό διάστημα, οι VOAK επιτυγχάνουν να ξεδιπλώσουν συναισθηματικά φορτισμένες καταστάσεις, έτσι ώστε, το πάθος με το οποίο υπερθεματίζουν της ενότητας και της ελπίδας, να πατάει σε στέρεο έδαφος.

Δεν παραλείπει όμως, να πατάει και στους ώμους γιγάντων. Σε μια τολμηρή κίνηση που με κέρδισε από τα αποδυτήρια, οι VOAK, σε σύμπραξη με την συγκλονιστική Sofia Sarri, αποφάσισαν να διασκευάσουν το ανατριχιαστικό "Sabbat" των Catharsis, το κομμάτι που κλείνει τον θρυλικό δίσκο - διαμορφωτή συνειδήσεων που ονομάζεται "Passion". Και μπορεί η πρώτη, κατάμαυρη και αποκρυφιστική ύλη να ήταν ήδη εκεί, και η προσέγγιση των Αθηναίων να δένει άψογα και τιμητικά, αλλά το κυριότερο είναι πως η κρίσιμη, καταραμένη και απελευθερωτική οργή στα παραγγέλματα του χορού, σημαίνει τη νίκη, πάλι στο φινάλε.

Πίσω από τον υπαρξισμό και τις πολιτικές του αγωνίες, ανάμεσα στα διευρυμένα μα συμπαγή όρια του black metal, και με όραμα ανθρώπινο και βαθιά κοινωνικό, οι VOAK μεγαλούργησαν. Μινιμαλιστικοί αλλά όχι λιτοί, περιεκτικοί αλλά ουδέποτε επιφανειακοί, μετέτρεψαν την εσωτερική πάλη σε απελευθερωτική προοπτική, αντλώντας μια παράλληλη γραμμή με το ιδίωμα. Ουσιωδώς black metal, το "Verdrängung" βρίσκει στην κοινωνική ασφυξία το ιδανικό κάδρο ώστε να σχεδιάσει σε μουντές αποχρώσεις την κραυγή που, από εκείνη την ακόρεστη πείνα στα δάση της Τρανσυλβανίας και μετέπειτα, σφίγγει τα στομάχια και κλείνει διαφράγματα με σύγχρονους όρους, επαναδιαπραγματευόμενο τις περιθωριακές καταβολές του.

Εδώ όμως, ο δρόμος άνοιξε και, όπως συμβαίνει κατά τις ακροάσεις του καταιγιστικού "Die Verwandlung", κάθε ξέσπασμα δεν είναι τίποτα άλλο παρά λυτρωτικό. Οι σκοτεινού κύματος ρυθμοί και οι εξάρσεις δε, είναι ανατρεπτικά αγνές. Και αυτό υπεραρκεί για να αντλήσουμε δύναμη και θάρρος.

«Πλημμύρα ενοχών στη σχάση του εαυτού μου
Άραγε αν λιγοψυχήσω, θα δώσω το παρόν;
Ή θα λυγίσω;»

Bandcamp
Youtube
Spotify