Uncle Acid & The Deadbeats

Είναι ερεθιστικά ενδιαφέρον σε διαδικτυακή παρουσίαση του "The Night Creeper", να διαβάζεις περί τα 40 σχόλια για άλλη μπάντα και για το πότε επιτέλους θα γίνει κριτική για τον τελευταίο δίσκο της προκειμένου να επαληθευτεί η γνώμη του αναγνώστη! Ούτε κουβέντα σου λέω για τον νέο δίσκο των Uncle Acid κι αυτό δεν έχει να κάνει με το κυρίως κείμενο, παρά με την απεγνωσμένη προσπάθεια της επιβεβαίωσης.

Και μιας και έχουμε ήδη παρουσιάσει το εν λόγω άλμπουμ, ας ασχοληθούμε με την αισίως τέταρτη κυκλοφορία των Άγγλων, που εξακολουθούν να παραμένουν πιστοί στον ήχο τους χωρίς να δείχνουν τα σημάδια της επονομαζόμενης προόδου. Σημάδια που για κάποιους ίσως να ήταν αναγκαία έπειτα από ένα σερί τριών δίσκων, καθόλου απαραίτητα όμως για μένα.

Γιατί; Οι Uncle Acid έγιναν πρωτίστως γνωστοί λόγω αυτού του ήχου και της παλιακής, υπόγειας ατμόσφαιρας και δευτερευόντως -αν και σημαντικότερο- λόγω των συνθέσεών τους. Από την στιγμή που η μπάντα επέλεξε να συνεχίσει τον ηχητικό της χαβά, το υβριδικό κράμα Beatles & Black Sabbath, τα τραγούδια είναι εκείνα που πλέον θα της διατηρήσουν τα όποια κεκτημένα.

Το "The Night Creeper" είναι γεμάτο με δαύτα και πολύ πιθανόν σε μεγαλύτερη κλίμακα από τον προκάτοχό του. Έχει μια αύρα από το "Blood Lust" που στα δικά μου τουλάχιστον αφτιά φάνταζε αξεπέραστο μέχρι σήμερα. Και συνεχίζει μάλλον, καθώς έχω πειστεί πως έφτασαν το επίπεδό του γνωρίζοντας πολύ καλά πότε να ρίξουν τον ρυθμό έχοντας την αμέριστη συμπαράσταση από επιληπτικά riff και πότε να τον ανεβάσουν.

Εξακολουθούν να είναι σώφρονες με τα solo και τα χρησιμοποιούν εκεί ακριβώς που χρειάζεται, στις μικρές στιγμές της μουσικής τους αμηχανίας και δεν φοβούνται να παρατήσουν την ηλεκτρική κιθάρα προς χάρη ενός ακουστικού και βροχερού finale. Το "Waiting For Blood" είναι εν πολλοίς αντιπροσωπευτικό του συνόλου και σίγουρα όχι μονάχο, οι ιστορίες του Uncle Acid μοναδικές και όχι εξαναγκαστικές, αφήνοντάς μας το περιθώριο οιασδήποτε ερμηνείας.

Ο καλλιτέχνης που δεν εκβιάζει τον ακροατή και δεν απαιτεί να διαμορφώσει την ίδια εικόνα με εκείνον για το έργο του θα έχει πάντα τον απεριόριστο σεβασμό μου, οπότε τον αποτίνω και γι' αυτόν τον λόγο.