Turbonegro

Είμαι απόλυτα σίγουρος πως φέτος, οι Turbojugends όλου του κόσμου θα είναι απόλυτα ευτυχισμένοι. Θα φορούνε τα δερμάτινα και τα jean μπουφάν τους, το ναυτικό καπέλο -σήμα κατατεθέν τους-, θα κατεβάζουν μίση ντουζίνα δροσερές μπύρες, και θα χορεύουν αλήτικα rock 'n' roll στα bar όλου του κόσμου. Γιατί άλλωστε να λυπούνται οι αιματοβαμμένοι ανά τον κόσμο fans των Turbonegro, όταν η αγαπημένη τους μπάντα, πάρα τις όποιες ανακατατάξεις και μία διαπιστωμένη κούραση στις πλάτες, επιστρέφει δυνατά, μ' έναν πολύ ενδιαφέροντα δίσκο;

Το "Sexual Harassment" αποτελεί αναμφισβήτητα σημείο καμπής για την μέχρι τώρα μουσική πορεία των Turbonegro, καθώς για πρώτη φορά κι έπειτα από περίπου είκοσι χρόνια λείπει από το μικρόφωνο και το τιμόνι της μπάντας η ξεχωριστή φιγούρα με το όνομα Hank Von Helvete, ένας απίστευτος frontman και performer με μία μοναδική κι αλήτικη φωνή στην ευρύτερη rock σκηνή των ημερών μας. Πραγματικά δεν θεωρώ ότι υπερβάλλω. Χωρίς να ήμουν ποτέ ο μεγαλύτερος fan των Νορβηγών θα έλεγα με σιγουριά ότι το στοιχείο εκείνο που με κέρδισε και με κράτησε κοντά τους από την αρχή ήταν η φωνή του Hank. Αυτός ο συνδυασμός των Joey Ramone και GG Allin φωνητικών που μοναδικά κατόρθωνε να αναπαράγει ήταν, είναι και θα είναι η συνταγή της καταστροφής μου.

Επειδή όμως τα πάντα στη ζωή έχουν ένα τέλος, είμαι αναγκασμένος να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα και δυστυχώς βρίσκεστε κι εσείς στην ίδια θέση. Στον ολοκαίνουριο και ένατο κατά σειρά δίσκο των Turbonegro τα φωνητικά έχει αναλάβει ο Tony Sylvester, τραγουδιστής των stoner punk βρετανών Dukes Of Nothing και, παρά το γεγονός ότι με χαλάει λίγο η αμερικανιά και ο southern τόνος που εκπέμπει η φωνή του, φαίνεται να τα καταφέρνει αρκετά καλά. Χωρίς φυσικά να διαθέτει την τρέλα του Hank, θα έλεγα πως πιάνει ικανοποιητικά το αλήτικο feeling που αρμόζει στην μουσική της μπάντας, προσφέροντας συνολικά μία κεφάτη και άκρως χορευτική ατμόσφαιρα.

Οι κιθάρες, χωρίς να δρουν με τον αριστοτεχνικό τρόπο που μας είχαν συνηθίσει πριν από μια δεκαετία, φέρονται έξυπνα, προσφέροντας πιασάρικα riff, όμορφα μελωδικά lead και solo που θυμίζουν λίγο τις παλιές καλές εποχές. Κρουστά, θαυμάσιες πιανιστικές προσθήκες και μία φανταχτερή glam αισθητική συμπληρώνουν ιδανικά το σύνολο, με κορυφαίο παράδειγμα το φανταστικό "Shake Your Shit Machine", παρακινώντας όλους εμάς να κουνηθούμε άτακτα στους ρυθμούς του. Το "Sexual Harassment" ρέει εξαιρετικά και με φρέσκες ιδέες μέχρι τη μέση και το "Mister Sister", για να δώσει τη σκυτάλη του σ' ένα πιο χλιαρό δεύτερο μισό. Δεν πρέπει όμως να είμαστε άδικοι. Στη δεκαετία του '90, οι Turbonegro δημιούργησαν δύο από τους κορυφαίους punk / rock 'n' roll δίσκους όλων των εποχών, τους "Ass Cobra" και "Apocalypse Dudes", και δεκαπέντε χρόνια μετά κρατούν το κεφάλι ψηλά, κυκλοφορώντας έναν αξιοπρεπέστατο δίσκο.