Troubled Horse

Απωθημένα. Όλοι μας έχουμε, διαφόρων ειδών και ποικιλιών. Λίγες φορές θα ταιριάξουν με άλλου αντίστοιχα. Δεν έχει να κάνει. Όταν, όμως, εκπληρωθούν, παίζει να πανηγυρίσετε και μαζί. Όπως πανηγυρίζουμε κάποιοι για τα "The Haunted" & "Desperation" των Troubled Horse.

Είναι, βλέπεις, αγαπημένα από εποχής Great Mammoth και να που βρήκαν επιτέλους τον «επίσημο» δρόμο τους. Τα βλαμμένα που ούρλιαζαν πριν από εφτά χρόνια σε κάποιον εξώστη του Roadburn Festival, είναι πέραν του δέοντος ευτυχισμένα τη σήμερον ημέρα.

Άργησαν οι Σουηδοί. Πήραν τον χρόνο τους, άλλαξαν μέλη και παίζουν μεγάλη μπάλα. Το "Step Inside" παραμένει αναλλοίωτος θησαυρός. Τούτο εδώ, όμως, φαντάζει ικανό για μεγάλη εκτόξευση. Πιο heavy; Πιο garage rock; Δεν έχει σημασία. Αυτό που μετράει είναι η ηδονή που σου προσφέρει ο δίσκος.

Τα χρόνια δισκογραφικής αδράνειας των Troubled Horse, μόνο οκνηρά δεν ήταν. Η δουλειά που έχει γίνει στα κιθαριστικά μέρη είναι υποδειγματική. Τα riff έχουν εκείνο τον ύπουλο κι αβίαστο χαρακτήρα που σου φαίνεται πρωτοπόρος, δεν είναι, όμως, παρά η αίσθηση της μελωδίας που κατέχουν οι Σουηδοί.

Το μεγάλο highlight του "Revolution On Repeat" είναι η ενορχήστρωσή του. Το "The Haunted" (aka "Weep Not Child") είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Προφανώς θα χρειαστεί να αντιπαραβάλλεις τις δυο εκτελέσεις προκειμένου να αντιληφθείς. Το καλό που σου θέλω.

Το δε "Bleeding" που κλείνει τον δίσκο, είναι η απόδειξη του ότι η μπάντα αυτή δεν γουστάρει εκπτώσεις στην ποιότητα. Φασαριόζικος heavy λυρισμός με την συμμετοχή βιολιού και solo που θα θυμίσει το ένδοξο "Legend".

Κι έτσι, να σου γαμήσουν λίγο το μυαλό, υπάρχει κι ένα "My Shit’s Fucked Up". Ένας τίτλος που δεν συνάδει σε τίποτα με το ύφος του τραγουδιού. Το λες και νανούρισμα με προοπτικές. Τόσες, όσες έχει το "Which Way To The Mob" να γίνει επίσημο video clip. Χορεύτε ωρέ. Στο Graveyard των Witchcraft, όπου να 'ναι. Δεν με νοιάζει. Αρκεί να χορέψετε μαζί τους.