Toundra

Αν είστε λίγο μυημένοι στους instrumental δίσκους, δεν θα σας κάνει έκπληξη που μια κυκλοφορία δίχως λόγια μπορεί και έχει concept. Ένας ήχος είναι χίλιες εικόνες και μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις, οπότε τετραγωνίζεται το θέμα. Η τέταρτη δουλειά των Ισπανών Toundra ακολουθάει την περιπέτεια των δύο αλεπούδων του εξωφύλλου, που προσπαθούν να ξεφύγουν από τη φωτιά στο δάσος, η οποία αναπαριστά τα κακώς κείμενα της σύγχρονης κοινωνίας.

Το concept θυμίζει λίγο το "Watership Down" του Richard Adams, θα έλεγα εγώ, και ταιριάζει εξαιρετικά με τα αγωνιώδη ηχοτοπία μεταλλικού post-rock που μας προσφέρονται δια μέσου οχτώ κομματιών, δίχως την παραμικρή κάμψη στην έμπνευση αναμεταξύ τους. Αυτό το τελευταίο θα γίνει πλήρως αντιληπτό μετά από κάμποσες ακροάσεις, καθότι οι πολυεπίπεδες συνθέσεις του "IV" χρειάζονται τον χρόνο τους για να μεγαλώσουν μέσα σου.

Το άγριο riffing, πλαισιωμένο από όμορφες μελωδίες, θα φέρει στο νου τις καλύτερες στιγμές των Russian Circles. Με άλλα λόγια, ας ισχυριστούμε πως το "IV" έρχεται να μας συγκλονίσει με τον ίδιο τρόπο που μας συγκλόνισαν πέρσι οι Λετονοί Audrey Fall.

Οι κορυφαίες στιγμές βρίσκονται ακριβώς στη μέση-μάτι του κυκλώνα του tracklist...

Για αρχή, το "Belenos" με την πιασάρικη μεταλλική μελωδία του να κολλάει καρφί στο μυαλό. Εν συνεχεία, το ήρεμο soundtrack-ικό "Viesca" με την ακουστική του κιθάρα, το βιολί και τις τρομπέτες... Πρόκειται για την πιο διαφορετική και ταυτόχρονα πανέμορφη στιγμή του άλμπουμ, την οποία έχω βάλει ύπουλα στις random playlist του Rocking Radio και τα έχει πάει αξιοπερίεργα καλά. Στο τέλος της άτυπης τριλογίας, η κορύφωση όλου του δίσκου, το συγκλονιστικό "Kitsune" που περιέχει όλα εκείνα τα συστατικά που χρειάζεται μια post-rock κομματάρα, δηλαδή το εξής ένα: σεμιναριακό χτίσιμο μέχρι την φοβερή κλιμάκωση, κάπου πριν το έβδομο λεπτό.

Τους Toundra τους είχα, μέχρι πέρσι, στο μυαλό μου ως μια τυπική post-rock μπάντα, κάπως πάνω από τον μέσο όρο. Φέτος, μπήκαν με το σπαθί τους στα καλύτερα σχήματα του είδους την τρέχουσα δεκαετία στη συνείδησή μου...