Σχετικός με λασπώδη metal παρακλάδια και ό,τι κάνει θόρυβο στο rock. Προσαρμόζεται εύκολα σε πειραματικά και προοδευτικά περιβάλλοντα. Διακατέχεται από νευρωτικά κίνητρα και κύκνεια πρότυπα. Αγαπάει...
Thee Oh Sees
Floating Coffin
Castle Face (2013)
Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 19/09/2013
Αυτοί οι garage-rockers παρουσιάζουν και διαμορφώνουν ήχους που γεννιούνται στο παρελθόν, αλλά θα εκτιμηθούν στο μέλλον
Οι υπερδραστήριοι garage rockers, Thee Oh Sees, με ένα από τα χειρότερα εξώφυλλα της χρονιάς παρουσιάζουν φέτος έναν φορτωμένο και ενδιαφέρον rock 'n' roll δίσκο.
Οι στίχοι μιλούν για αίματα (splatter) και νεκρά παιδιά. Για φόνους, παράνοια και εσωτερική αναζήτηση. Έρωτας, σχέσεις, βία, χόρτο, σκοτάδι και τρέλες. Οι μουσικές κρύβουν διαμάντια. Άλμπουμ γεμάτο εξαιρετικές μελωδίες, μαγικές συγχορδίες, διαστημικά κρουστά και έξυπνες μεταβάσεις. Συνθέσεις όπως τα "I Come From The Mountain", "Strawberries One & Two", "Tunnel Time", "Νο Spell", και "Maze Fancier" κάνουν αίσθηση και παρουσιάζουν συνοπτικά τις από την μία ψυχεδελικές και garage ιδέες τις μπάντας, μέχρι τις punk επιρροές και noise-rock καφρίλες της. Η κατά βάθος lo-fi αίσθηση που σου αφήνουν τα κομμάτια, εκμοντερνίζει κάπως τον παλιομοδίτικο ήχο τους. Όλο αυτό το μπλέξιμο κάνει το συγκρότημα προσιτό σε φίλους των White Fence, Ty Segall, Sic Alps, Wavves, Black Lips, Oblivians, The Black Keys και Jon Spencer.
Οι Thee Oh Sees είχαν πάντα το ίδιο πρόβλημα. Αδυνατούσαν να γράψουν μέτριο δίσκο. Τόσα χρόνια, παράγουν όμορφα κομμάτια και πειραματίζονται μεταξύ πάμπολλων μουσικών ειδών. Αν και κάθε χρόνο ηχογραφούν ένα με δύο δίσκους και συνήθως και κάποια EP και single, δεν φαίνονται να πλησιάζουν καν στον θάνατό τους, αλλά ούτε καν εμφανίζουν σημάδια καψίματος. Είναι το συγκρότημα που συνεχίζει να παρουσιάζει και να διαμορφώνει ήχους που γεννιούνται στο παρελθόν αλλά θα εκτιμηθούν στο μέλλον.
Οι στίχοι μιλούν για αίματα (splatter) και νεκρά παιδιά. Για φόνους, παράνοια και εσωτερική αναζήτηση. Έρωτας, σχέσεις, βία, χόρτο, σκοτάδι και τρέλες. Οι μουσικές κρύβουν διαμάντια. Άλμπουμ γεμάτο εξαιρετικές μελωδίες, μαγικές συγχορδίες, διαστημικά κρουστά και έξυπνες μεταβάσεις. Συνθέσεις όπως τα "I Come From The Mountain", "Strawberries One & Two", "Tunnel Time", "Νο Spell", και "Maze Fancier" κάνουν αίσθηση και παρουσιάζουν συνοπτικά τις από την μία ψυχεδελικές και garage ιδέες τις μπάντας, μέχρι τις punk επιρροές και noise-rock καφρίλες της. Η κατά βάθος lo-fi αίσθηση που σου αφήνουν τα κομμάτια, εκμοντερνίζει κάπως τον παλιομοδίτικο ήχο τους. Όλο αυτό το μπλέξιμο κάνει το συγκρότημα προσιτό σε φίλους των White Fence, Ty Segall, Sic Alps, Wavves, Black Lips, Oblivians, The Black Keys και Jon Spencer.
Οι Thee Oh Sees είχαν πάντα το ίδιο πρόβλημα. Αδυνατούσαν να γράψουν μέτριο δίσκο. Τόσα χρόνια, παράγουν όμορφα κομμάτια και πειραματίζονται μεταξύ πάμπολλων μουσικών ειδών. Αν και κάθε χρόνο ηχογραφούν ένα με δύο δίσκους και συνήθως και κάποια EP και single, δεν φαίνονται να πλησιάζουν καν στον θάνατό τους, αλλά ούτε καν εμφανίζουν σημάδια καψίματος. Είναι το συγκρότημα που συνεχίζει να παρουσιάζει και να διαμορφώνει ήχους που γεννιούνται στο παρελθόν αλλά θα εκτιμηθούν στο μέλλον.