The Flower Kings

Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια το παραδοσιακό progressive rock, είτε με τη μορφή της ρετρό/vintage επαναπροσέγγισης, είτε με την γνήσια προοδευτική του κατεύθυνση, έχει αναδείξει και δικαιώσει πολλές μπάντες που επέμειναν σταθερές στην πορεία τους με βάση το συγκεκριμένο ιδίωμα. Και ιδίως σε εποχές που αυτό έμοιαζε παράταιρο, εκτός μόδας (ως συνήθως) και υπερβολικά πεπαλαιωμένο για την πληθώρα του μουσικού Τύπου και των εταιριών. Και αν οι οπαδοί του παραδοσιακού progressive είναι ως επί το πλείστον φανατικοί με τις μπάντες που ανέδειξε και πληροφορημένοι για τα δρώμενα της τελευταίας σχεδόν εικοσαετίας, οι Σουηδοί Flower Kings φαίνεται ότι έφτασε η ώρα να δικαιώσουν τις προσδοκίες πολλών που τους θεώρησαν ως την κορυφαία, αρχετυπική progressive rock μπάντα που ξεπήδησε στα 90s.

Με μια σειρά καταπληκτικών δίσκων και την ηγετική μορφή του Roine Stolt, οι Flower Kings ποτέ δεν κατάφεραν να ξεφύγουν από ένα cult status και περιορισμένη εμπορική απήχηση. Πιθανότατα αυτό δύσκολα θα αλλάξει μιας και μεσολάβησαν πέντε ολόκληρα χρόνια μετά το τελευταίο τους άλμπουμ, "The Sum Of No Evil". Και αν η απήχηση των Flower Kings παρέμεινε δυσανάλογη εκείνης του ιδιώματος αυτά τα πέντε χρόνια της απουσίας τους, η συμμετοχή του Stolt στο progressive rock θαύμα των Transatlantic σίγουρα ανέβασε τη δημοτικότητά του. Εκτός των άλλων βέβαια, τα μέλη των Flower Kings συμμετέχουν ασταμάτητα σε διάφορα projects (Karmakanic, Hasse Froberg & The Musical Companion, Agents Of Mercy), πάντα με βάση τη μουσική που λατρεύουν, οπότε η εργασιομανία τους φαίνεται να απέδωσε καρπούς στο νέο άλμπουμ των Σουηδών "Banks Of Eden".

Και τι καλύτερη εισαγωγή στο νέο άλμπουμ των Flower Kings μετά από καιρό, με ένα 25άλεπτο έπος; Το "Numbers", λοιπόν, βρίσκει τη μπάντα σε μια συνθετική φόρμα, να παίζει με τα μέτρα, να φτιάχνει καταπληκτικές μελωδίες και να συνδυάζει την τεχνική κατάρτιση των μελών μέσα από ελαφρώς συγκρατημένες πολύπλοκες δομές. Η συνεισφορά του Tomas Bodin στα πλήκτρα πάντα ήταν χαρακτηριστική και έδινε το στίγμα του ήχου των Flower Kings, ενώ οι ερμηνείες άλλοτε του Stolt και άλλοτε του Froberg, παρουσιάζουν μια καλοδεχούμενη γνώριμη ποικιλία. Οι πάντα παρούσες Beatles επιρροές και η διάθεση για μια pop χροιά δίνουν και στο "Banks Of Eden" το «παρών» και βοηθούν το άλμπουμ να παρουσιάσει μια όμορφη ποικιλομορφία, η οποία ακουμπάει πάντοτε στις μοναδικές μελωδικές στιγμές της μπάντας.

Συνολικά, ο ακροατής που αρέσκεται σε τέτοιου είδους μπάντες με μια διάθεση ρομαντικού σκεπτικισμού, ελέω βέβαια και της progressive rock τεχνογνωσίας, στο νέο άλμπουμ των Flower Kings θα ακούσει μια παρέα να παίζει απλά τη μουσική που λατρεύει και πρεσβεύει, χωρίς να αγγίζει την concept αισθητική και βαρύτητα που απέδιδαν σε προηγούμενες δισκογραφικές τους δουλειές. Με τον πυρήνα του συγκροτήματος σταθερό αλλά με νέο drummer, ο συνθετικός οίστρος του Stolt και η εκτελεστική ικανότητα των υπολοίπων προσφέρουν ένα άλμπουμ που συνδυάζει την αυτοσχεδιαστική προοπτική του Zappa με τη folk αθωότητα των πρώιμων Genesis και την απλουστευμένη ωριμότητα των Beatles. Προφανώς, το "Banks Of Eden" προτείνεται ανεπιφύλακτα όχι μόνο στους οπαδούς και γνώστες των Flower Kings, αλλά και σε όλους όσους θέλουν μια πρώτη επαφή με μια από τις κορυφαίες progressive rock μπάντες των τελευταίων ετών.