The Vintage Caravan

Μοιάζει παραμύθι, αλλά δεν είναι. Η ιστορία των The Vintage Caravan, παρόλο που είναι στην αρχή της, συναρπάζει ήδη. Η μπάντα δημιουργήθηκε στην Ισλανδία το 2006 από τρεις 12-χρονους και πέντε χρόνια μετά είχαν κυκλοφορήσει το παρθενικό, ομώνυμο άλμπουμ τους. Καλό μπάσιμο. Το 2012 τους βρίσκει και πάλι στο studio για τις ηχογραφήσεις του δεύτερου δίσκου "Voyage" που το άκουσαν μόνο οι συμπατριώτες τους λόγω της διανομής του, κατάφερε όμως να φτάσει στα χέρια και της Nuclear Blast κι έτσι, καλώς εχόντων και στα δικά μας. Θυμίζει λίγο Wolfmother η ιστορία αυτή...

Είναι αλήθεια πως πέρα από τους Icecross και τον δίσκο που κυκλοφόρησαν το 1973, η επαφή μας με την όποια ισλανδική rock σκηνή υπήρξε μηδαμινή και τώρα, έχουμε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ασχοληθούμε μαζί της. Θυμίζει λίγο Sixto Rodriguez η ιστορία αυτή... Ok, δεν έχουν και κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό οι Ισλανδοί όταν rockάρουν σε σχέση με Σκανδιναβούς και λοιπούς Ευρωπαίους, το κάνουν όμως σχεδόν τέλεια. Το trio ακούγεται λες και βύζαινε υπό τους ήχους όλων των 70ς μεγαθηρίων, μηδενός εξαιρουμένου κι επομένως όλα αυτά τα χρόνια της μουσικής υποβολής, τα ξερνάνε τώρα σε νότες και μελωδίες.

Δεν ξέρω αν μας κάνουν πλάκα με τον στίχο "Do You Remember When We Used To Listen To Simon & Garfunkel", θέλοντας να δείξουν πόσο μεγάλοι είμαστε σε σχέση μ' αυτούς, υπάρχει όμως και η πιθανότητα να υποβάλλουν τα σέβη τους σε γονείς και συγγενείς για την σωστή μουσική τους διαπαιδαγώγηση, που επεκτάθηκε και σε άλλους τομείς της κοινωνικής τους ζωής. Το "Cocaine Sally" με την σνίφα του και το οπτικό μεγαλείο του "Expand Your Mind" όπως αυτό αποτυπώνεται στο video clip του, είναι γονικός δάκτυλος πώς να το κάνουμε...

Αντιμετωπίζοντας τώρα τους τρεις τους ως ενήλικες κι όχι ως παιδιά-θαύματα, αξίζει να σταθούμε στην συνθετική τους δεινότητα, καθώς το "Voyage" δεν έχει ούτε μία αχρείαστη νότα, στην καταπληκτική ενορχήστρωση που θα κάνει αρκετούς στα live να χειροκροτήσουν προτού τελειώσουν τα "Winterland" & "The King's Voyage" και φυσικά στο "Midnight Meditation". Ναι, σηκώνει αγωγές εκ μέρους των Black Sabbath, όπως και η γέφυρα του "King's Voyage" εκ μέρους των Led Zeppelin, το πιθανότερο είναι όμως να λάβουν ένα φιλί στο μέτωπο άμα την ακρόαση αυτών από τους ήρωες τους.

Δεν θέλω να σταθώ ξεχωριστά στον καθένα τους, αν κι έχω κάμποσους λόγους να τους παινέψω, ειδικά για τα φωνητικά. Αντιθέτως, θα σταθώ επικριτικός απέναντί τους για την απουσία του "Know Your Place" (που υπάρχει στην πρώτη έκδοση), του ίσως καλύτερου τραγουδιού του δίσκου, με τους σεξιστικούς στίχους που θυμίζουν Bon Scott και το solo που θα καμάρωνε ο Jimmy Page. Αν θες να είσαι κωλόπαιδο, δεν φτάνουν οι κόκες, οι κουνελόσκονες και τα μανιτάρια, θέλει μπινελίκια και προστακτικές. Σας αγαπάω όμως και δεν θα χώσω άλλο. Ευελπιστώ μόνο στην διάρκεια του "Voyage", καθότι κυκλοφορεί αρχές της χρονιάς και μπορεί να ξεχαστεί. Έχει όμως τα ούμπαλα να διατηρηθεί στην επιφάνεια μέχρι το τέλος αυτής και να απασχολήσει λιστολόγους. Θυμίζει λίγο Steven Wilson αυτό και το παραμύθι του "The Raven That Refused To Sing (And Other Stories)"...