The Pineapple Thief

Magnolia

Kscope (2014)
Από τον Μάνο Πατεράκη, 01/09/2014
Συνεχίζουν το μελαγχολικό τους ταξίδι, με τις απλές δομές και το neo-prog κλείσιμο του ματιού στον ακροατή
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Τελευταία φορά που ακούσαμε μουσική από τον ταλαντούχο ιθύνοντα νου των Pineapple Thief, Bruce Soord, ήταν στην περσινή του συνεργασία με τον Jonas Renkse των Katatonia. Στο εν λόγω άλμπουμ συναντήσαμε κάποιες εξαιρετικές συνθέσεις, προεξέχοντος του "Frozen North" με το εντυπωσιακό του video clip. Το "Frozen North" μάλιστα συμπεριλήφθηκε και στη λίστα μας με τα 100+1 τραγούδια του 2013. Τελευταίο, όμως, κόλλημα από μεριάς Pineapple Thief ήταν δίχως αμφιβολία το "Someone Pull Me Out Of Here" από την τελευταία full-length δισκογραφική τους δουλειά, το "All The Wars" του 2012.

Με το "Magnolia" οι Άγγλοι θα ακολουθήσουν το μονοπάτι που είχε χαράξει το "All The Wars", όπερ μεθερμηνευόμενον εστί συνθέσεις που αιωρούνται σε παρόμοια συναισθηματικά πεδία, βουτηγμένα παντελώς στη μελαγχολία, τη νοσταλγία και τις εσωτερικές αναζητήσεις. Ο διττός χαρακτήρας των Pineapple Thief συνεχίζει να αφορά στο ότι η μουσική τους είναι στην ουσία της indie, με το neo-prog να περιστρέφεται σαν δορυφόρος γύρω τους. Άλλοτε το διακρίνεις, άλλοτε όχι, αλλά είναι εκεί. Μοναδική σημαντική αλλαγή, η αντικατάσταση του προηγούμενου drummer τους από τον Dan Osborne,  ο οποίος ανέλαβε την παραγωγή και βοήθησε στη σύνθεση. Αυτό που πρέπει να τονιστεί είναι πως όσοι έχουν προσελκυστεί στους Pineapple Thief λόγω της progressive κατηγοριοποίησης, τότε σίγουρα θα απογοητευτούν από το αποτέλεσμα διότι απέχει παρασάγγας. Όπως είπε και ο Bruce Soord: «Αυτό που ήθελα πάντα, ήταν να γράφω πιασάρικα κομμάτια που μένουν στους ανθρώπους.»

Συνθετικά, δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι το "Magnolia" δεν έχει κάποια fillers. Ούτε μπορώ να αρνηθώ ότι ορισμένες φορές η ομοιομορφία του δίσκου και η επανάληψη ορισμένων μουσικών ευρημάτων δεν μειώνουν κάπως το ενδιαφέρον από το άλμπουμ στην ολότητά του. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια φοβερά τραγούδια που πραγματικά αναδεικνύουν όλους τους λόγους γιατί αγαπάμε διαχρονικά τους Pineapple Thief. Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, πρόκειται για το "The One You Left To Die" (ένα από τα λίγα κομμάτια που έχουν κορυφώσεις), το "Coming Home" και το ομότιτλο "Magnolia". Αυτά από μόνα τους, μαζί με κάποια άλλα που βρίσκονται ένα σκαλί πιο κάτω με κάνουν να μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι παρά τις αρκετές αδυναμίες του, το νέο άλμπουμ των Pineapple Thief είναι πράγματι ένας όμορφος δίσκος.
  • SHARE
  • TWEET