Ένας Moonshiner που δεν πουλάει το παράνομο αλκοόλ που παρασκευάζει και το φυλάει για τον γάμο του. Τις Τρίτες προσπαθεί να κάνει εκπομπή στο Rocking Radio με τον έτερο εκτός νόμου...
The Exploding Eyes Orchestra
I
Svart (2015)
Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 16/12/2015
Κι όμως, τα δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη των JATAO φαντάζουν λίγα
Εδώ μέσα ακούγεται το καλύτερο τραγούδι (μου) της χρονιάς. Stop. Που το ερμηνεύει η Jess. Stop. Από τους The Ancient Ones. Stop. Που έχει μαζί της τα 4/7 τους. Stop. Κάτι δεν πάει καλά;
Στο EP των Jess And The Ancient Ones του 2013, υπήρξε η μαντεψιά πως κάποια στιγμή η Jess θα κυκλοφορούσε προσωπικό δίσκο, καθότι η φωνή και το ερμηνευτικό της εύρος έχουν τις προϋποθέσεις να στηρίξουν ένα τέτοιο εγχείρημα. Τελικά μας την έκανε ο κύριος συνθέτης και κιθαρίστας της μπάντας.
Ο Thomas Corpse είχε δείξει από την αρχή πως δεν μπορεί να περιοριστεί μουσικά, με τρανταχτό παράδειγμα το "The Devil (In G Minor)" και η κίνησή του αυτή ουδόλως ξαφνιάζει. Ίσως λίγο με την περίοδο κυκλοφορίας του δίσκου που τον έφερε έξι μήνες πριν το "Second Psychedelic Coming: The Aquarius Tapes" από την ίδια μάλιστα εταιρεία.
Το εύλογο ερώτημα που προκύπτει επομένως είναι το κατά πόσον έχει λόγο ύπαρξης ένας τέτοιος δίσκος. Αρχικά, προφανώς και έχει από την στιγμή που ο ίδιος ο συνθέτης αποφάσισε κάτι τέτοιο. Μουσικά τώρα, υπάρχουν διαφορές στον ήχο των δυο συγκροτημάτων κι εστιάζονται περισσότερο στην εν μέρει απουσία της heavy πλευράς των JATAO. Έχοντας δε, ως οδηγό το "The Devil (In G Minor)", ο Corpse εκδηλώνει φανερά πλέον την αγάπη του στις μουσικές δομές των blues, χωρίς να τις παρουσιάζει απροκάλυπτα.
Υπάρχει ένα πέπλο εδώ που άλλοτε καλύπτει διάφανα το μουσικό του όραμα κι άλλοτε σου το προσφέρει στο πιάτο, καλή ώρα το "Crazy Heart", το τραγούδι της πρώτης παραγράφου. Υπάρχει η ανάγκη του δημιουργού να εκφραστεί και τι καλύτερο από το να εμπιστευθεί ανθρώπους που γνωρίζει, τι καλύτερο από το να θαυμάσουμε δις την Jess, την ίσως κορυφαία ερμηνεύτρια του χώρου που και πάλι αποδεικνύει πως δεν έχει πιάσει ταβάνι ακόμα.
Να μην λησμονήσω και τα δωρεάν μαθήματα ενορχήστρωσης, το πότε, που και για πόσο θα ακουστεί κάποιο όργανο και δη τα πλήκτρα αγαπητοί μου Sunder. Να μην ξεχάσω πάλι να μην δώσω ταμπέλα σ' αυτό που άκουσα και να προσκαλέσω όλους τους φίλους της μουσικής να αφιερώσουν λίγο από τον χρόνο τους στους The Exploding Eyes Orchestra και φυσικά να αναφέρω ένα ακόμα αγαπημένο τραγούδι της χρονιάς. «I will return» μας υπόσχονται στο "Drawing Down The West" και καλά θα κάνουμε να τους πιστέψουμε.
Στο EP των Jess And The Ancient Ones του 2013, υπήρξε η μαντεψιά πως κάποια στιγμή η Jess θα κυκλοφορούσε προσωπικό δίσκο, καθότι η φωνή και το ερμηνευτικό της εύρος έχουν τις προϋποθέσεις να στηρίξουν ένα τέτοιο εγχείρημα. Τελικά μας την έκανε ο κύριος συνθέτης και κιθαρίστας της μπάντας.
Ο Thomas Corpse είχε δείξει από την αρχή πως δεν μπορεί να περιοριστεί μουσικά, με τρανταχτό παράδειγμα το "The Devil (In G Minor)" και η κίνησή του αυτή ουδόλως ξαφνιάζει. Ίσως λίγο με την περίοδο κυκλοφορίας του δίσκου που τον έφερε έξι μήνες πριν το "Second Psychedelic Coming: The Aquarius Tapes" από την ίδια μάλιστα εταιρεία.
Το εύλογο ερώτημα που προκύπτει επομένως είναι το κατά πόσον έχει λόγο ύπαρξης ένας τέτοιος δίσκος. Αρχικά, προφανώς και έχει από την στιγμή που ο ίδιος ο συνθέτης αποφάσισε κάτι τέτοιο. Μουσικά τώρα, υπάρχουν διαφορές στον ήχο των δυο συγκροτημάτων κι εστιάζονται περισσότερο στην εν μέρει απουσία της heavy πλευράς των JATAO. Έχοντας δε, ως οδηγό το "The Devil (In G Minor)", ο Corpse εκδηλώνει φανερά πλέον την αγάπη του στις μουσικές δομές των blues, χωρίς να τις παρουσιάζει απροκάλυπτα.
Υπάρχει ένα πέπλο εδώ που άλλοτε καλύπτει διάφανα το μουσικό του όραμα κι άλλοτε σου το προσφέρει στο πιάτο, καλή ώρα το "Crazy Heart", το τραγούδι της πρώτης παραγράφου. Υπάρχει η ανάγκη του δημιουργού να εκφραστεί και τι καλύτερο από το να εμπιστευθεί ανθρώπους που γνωρίζει, τι καλύτερο από το να θαυμάσουμε δις την Jess, την ίσως κορυφαία ερμηνεύτρια του χώρου που και πάλι αποδεικνύει πως δεν έχει πιάσει ταβάνι ακόμα.
Να μην λησμονήσω και τα δωρεάν μαθήματα ενορχήστρωσης, το πότε, που και για πόσο θα ακουστεί κάποιο όργανο και δη τα πλήκτρα αγαπητοί μου Sunder. Να μην ξεχάσω πάλι να μην δώσω ταμπέλα σ' αυτό που άκουσα και να προσκαλέσω όλους τους φίλους της μουσικής να αφιερώσουν λίγο από τον χρόνο τους στους The Exploding Eyes Orchestra και φυσικά να αναφέρω ένα ακόμα αγαπημένο τραγούδι της χρονιάς. «I will return» μας υπόσχονται στο "Drawing Down The West" και καλά θα κάνουμε να τους πιστέψουμε.