Slowdive

Ο ήχος τους, ας πούμε ότι είναι ένα ονειρικά διαστημικό shoegaze. Με πιο τεχνικούς/μουσικούς όρους, πρόκειται για ένα αρκετά ατμοσφαιρικό, γλυκό και εύπεπτο, αλλά ταυτόχρονα θορυβώδες και επίμονο rock. Στη μικρή τους χρονικά καριέρα, πίσω στις αρχές του ενενήντα, κατάφεραν να κυκλοφορήσουν τρεις δισκάρες. Aυτοί εδώ, μαζί με τους My Bloody Valentine, όρισαν το είδος.

Το αξιοπερίεργο είναι ότι στη Μεγάλη Βρετανία, εκείνη την εποχή υπήρξε μια τεράστια έξαρση σε μπάντες που υπηρετήσαν shoegaze, dream pop και γενικότερα θορυβώδεις μουσικές, όπως για παράδειγμα οι Pale Saints, οι Cocteau Twins, οι The Telescopes, οι Kitchens Οf Distinction και οι Ride. Όλοι, άντεξαν το πολύ μέχρι τα μέσα της δεκαετίας. Σχεδόν όλες οι μπάντες το έληξαν ήσυχα ή σχετικά άδοξα. Δεν ξέρω τι κατάρα ή τι σατανική σύμπτωση ήταν αυτή και μέχρι το '95 βαριά '96 είχαν διαλυθεί όλοι! 

Έτσι λοιπόν η μπάντα από το Reading, εικοσιδύο χρόνια μετά τον τελευταίο τους δίσκο, όσα ακριβώς έκαναν να επανέλθουν και οι My Bloody Valentine, επιστρέφουν πληρώντας τις προδιαγραφές και εκπληρώνοντας όλες τις προσδοκίες. Δεν ξέρω αν είναι η επανασύνδεση της χρονιάς, αλλά από τη μέρα που αποφάσισαν να επιστρέψουν με την εμφάνιση τους στο Primavera, στην περσινή τους εμφάνιση στο Release Athens και σε κάθε κομμάτι του δίσκου, αποδεικνύουν ότι αυτό που κάνουν είναι τίμιο, ξεκάθαρο και γεμάτο αγάπη για την μουσική, χωρίς ξεφτιλισμούς, χρυσοθηρία και μεγάλα λόγια.

Ήταν μικρά παιδιά και μεγάλωσαν. Ένα ένα τα κομμάτια αποδίδουν πιο ώριμα και εν μέρει σύγχρονα, τον ήχο που μας έκαναν να αγαπήσουμε. Δεν θα χρειαστεί να αναπολήσεις ή να περιμένεις να νιώσεις την ίδια έκπληξη ή την ίδια χαλαρότητα που είχες νιώσει όταν του πρωτοάκουσες. Αυτό θα είναι λάθος και άδικο για σένα και γι' αυτούς. Η ουσία είναι ότι διατηρούν τη μαγεία, το ονειρικό του ήχου και τον θόρυβο που απαιτείται. Οκτώ συνθέσεις σχετικά μεγάλες, δεν πέφτει και καμία κάτω από τα τέσσερα λεπτά σε διάρκεια, που βήμα βήμα ανεβάζουν όρεξη, ένταση και κυρίως θόρυβο. Η αρχή με το "Slomo" αφήνει την κιθάρα να επιπλέει πάνω σε μια ατελείωτη τρυφερότητα και τα φωνητικά να χάνονται στο όνειρο. Το "Star Roving" μετά διαθέτει ξεκάθαρα post-rock κιθάρες και ξεχειλώνει ευχάριστα το χτίσιμο του. Μέχρι και στο "Don't Know Why" η πεντάδα παίζει μαζί μας και παρουσιάζει πανέμορφα κομμάτια, που μας παραπλανούν ως προς την εξέλιξή τους και τον ήχο τους εν γένει. Η πιο όμορφη σύνθεση εδώ, το "Sugar For The Pill", είναι αυτή που μας πείθει ότι επέστρεψαν. Εξαιρετική κιθάρα και μερικά από τα πιο συγκινητικά φωνητικά (στο υπόβαθρο) που έχω ακούσει ποτέ από δαύτους. Το "No Longer Making Time", μαζί με το "Everyone Knows", επιμένουν πιο αισιόδοξα και παρουσιάζουν εξαιρετικό μουσικό χτίσιμο και αξιοζήλευτη ενορχήστρωση. Για να έρθουν τα δυο τελευταία “Go Get It” και “Falling Ashes” και να κλείσουν μουντά. Το ένα γεμάτο βαρύ και θορυβώδες μπάσο και το άλλο σαν μια μπαλάντα πιάνου, με πινελιές απελπισίας και εξαιρετικές ιδέες, θορύβους, πειραματισμούς και λόγια. 

Έτσι πρέπει να είναι μια επιστροφή. Κρατώντας στοιχεία του παρελθόντος, χωρίς φανφάρες και υπερβολές, με σεβασμό στον ήχο και στον ακροατή και με ξεκάθαρο στόχο για το παρόν και το μέλλον. Οι Slowdive παρουσιάζουν έναν έντιμο δίσκο, χωρίς μπαλώματα και επιτηδευμένες δηθενιές, γεμάτο έμπνευση και όμορφες μελωδίες. Αν έχεις πιάσει τον εαυτό σου σε κάποιο μαγαζί ή συναυλία, να κουνιέσαι αμήχανα, ρίχνοντας το βάρος σου μια δεξιά και μια αριστερά, κλείνοντας τα μάτια και μετά από κάμποσα λεπτά, απορείς ποιος σε βοήθησε να χαθείς και να ταξιδέψεις (η μουσική ήταν), τότε σίγουρα είσαι έτοιμος να πάθεις ακριβώς το ίδιο με τα υπέροχα κομμάτια του ομώνυμου τέταρτου δίσκου της θρυλικής αυτής μπάντας.

Απόλαυσέ το.

Spotify