Sivert Hoyem

Δέκα νέα τραγούδια μας κερνάει ο Sivert Hoyem στον πρόσφατο δίσκο του, "Lioness".

Η φωνή του Hoyem είναι, έτσι κι αλλιώς, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα εξαγώγιμα είδη του σύγχρονου νορβηγικού πολιτιστικού γίγνεσθαι. Αυτό δεν θα αλλάξει με καμιά σύνθεση και κανέναν στίχο. Το τί επιδιώκει όμως να πετύχει με αυτό το εξαιρετικό ηχόχρωμα και την ιδιαίτερη ερμηνεία, που ακροβατεί πάντα μεταξύ παράφορου ρομαντισμού και ερωτικού κυνισμού, αυτό ίσως είναι το κεντρικό ζήτημα κάθε δουλειάς του από τούδε και εις το εξής.

Και σε αυτήν τη δουλειά, ο τραγουδοποιός αποσκοπεί στο να υμνήσει τη σύντροφο και μητέρα των παιδιών του. Αυτή η άμεση σύνδεση που έχει η καλλιτεχνική παραγωγή του Sivert με την εκάστοτε συναισθηματική του κατάσταση, ίσως ενέχει τον κίνδυνο της απλοϊκότητας στην έκφραση λόγω της αίσθησης κατεπείγοντος, αλλά μπορεί και να δίνει τις βάσεις για κάτι αφοπλιστικά αληθινό. Το ρίσκο που παίρνει η «Λέαινα», είναι η μερική απόδρασή της από την βαριά σκοτεινιά του Βορρά, που όμως χαρακτηρίζει τον φέροντα για πάνω από δεκαετία. Το ξόρκι πετυχαίνει όταν ο καλλιτέχνης ξεφεύγει από την παγίδα της ερωτικής αυτοαναφορικότητας που είχε πέσει στο "Endless Love" και απευθύνεται σε περισσότερους: και στον ερωτευμένο και στον μοναχικό, και στον σύντροφο και τον εραστή, και στον παρατημένο και στον φευγάτο.

Αν προσέξεις τους στίχους, μπροστά σου ξετυλίγεται μια καλειδοσκοπική Νύχτα με το κάθε τραγούδι να εστιάζει σ' ένα σκηνικό, τόσο άλλο όσο εσύ θες κάθε φορά. Το σκοτάδι είναι πάντα εδώ, αλλά τώρα πια δεν σε πνίγει. Σε καλύπτει προστατευτικά και λάγνα, σαν βελούδο. Κι εσύ πας από δωμάτιο σε δωμάτιο, κρατώντας στ’ αφτιά την αγαπημένη φωνή να σε καθοδηγεί στην νυχτερινή σου περιπλάνηση σ' έναν ερωτικό λαβύρινθο του αστικού Βορρά.

Εκτός των ερωτικών, λίγο πριν το τέλος, έχουμε ένα ακόμα τραγούδι αφιερωμένο στην ταλανισμένη, προσφιλέστατη στον δημιουργό, Μεσόγειο. Ο Sivert έχει πολλές φορές αποδείξει τον προβληματισμό που του δημιουργεί η πολιτική κατάσταση της Ευρώπης, αλλά και τη θλίψη που του προκαλεί η κοινωνική κρίση στον ευρωπαϊκό Νότο. Εδώ, στο "The Riviera Of Hades", παρομοιάζει τις μεσογειακές ακτές με τα θέρετρα της Μαύρης Θάλασσας επί Σοβιετικής Ένωσης, χρησιμοποιώντας τη σχετική αναφορά του W. Churchill στο αιμοτοκύλισμά τους κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η προφανής κατάκτηση αυτού του σετ τραγουδιών είναι η προσθήκη αρκετών υποψηφιοτήτων σε ένα μεστό, ηλεκτρισμένο συναυλιακό setlist, αλλά και σε πολλές ραδιοφωνικές λίστες. Λιγότερο προφανής -αλλά εν τέλει σημαντικότερη- είναι η κατάκτηση του συμπαγούς ενός δίσκου. Και εξηγούμαι: ενώ οι προηγούμενες σόλο δουλειές του είχαν σημαντικά τραγούδια, στο σύνολό τους δεν διατηρούσαν ένα σταθερό επίπεδο απόδοσης. Στο "Lioness" ο Hoyem το καταφέρνει και μας παρουσιάζει ένα συμπαγές σύνολο, διατηρώντας σταθερά υψηλά την απόδοσή του.