Ricked Wicky

Οι Ricked Wicky είναι το νέο μουσικό όχημα του Robert Pollard των Guided By Voices. Με το συγκρότημα που τον έκανε γνωστό να έχει περάσει (μέχρι νεοτέρας) στην Ιστορία, η νέα του προσπάθεια είναι είτε ένα νέο ξεκίνημα, είτε κάτι που ήθελε να βγάλει από μέσα του, το μέλλον θα δείξει.

Για την ώρα το "I Sell The Circus" είναι μία πιο απλή, πιο άμεσα rock οπτική πάνω σε αρκετές από τις ίδιες βάσεις με τις οποίες έπαιζαν και οι Guided By Voices. Η αλήθεια είναι ότι το κοινό του σημείο έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με τη φωνή του Pollard ή πιο συγκεκριμένα τον τρόπο με τον οποίο τραγουδάει που λίγο ως πολύ έχει μείνει απαράλλαχτος. Το πιο έντονο στοιχείο στους Ricked Wicky είναι το κιθαριστικό κομμάτι που βγαλμένο από τα πιο αρχετυπικά βρετανικά ή και αμερικάνικα indie (φέρτε από τη μία τον Paul Weller και από την άλλη τους REM για παράδειγμα) πατάει σε μία σειρά riff και μελωδικές γέφυρες για να φτιάξει απλά στη σύλληψή τους τραγούδια που όμως ενσωματώνουν μία rock ένταση που θα έλεγες ότι δεν προέρχεται από κάποιον που βρίσκεται στην πιάτσα σχεδόν 30 χρόνια.

Το πόσο ανεπιτήδευτη είναι η μουσική στο "I Sell the Circus" φαίνεται και από το γεγονός ότι μόλις δύο τραγούδια από τα 15 ξεπερνάνε τα τρία λεπτά ενώ αρκετά δε φτάνουν καν το δίλεπτο. Σαν αυθόρμητες ιδέες που είναι τόσο καλές όσο η αρχική τους σύλληψη και δεν αναπτύσσονται περισσότερο, σαν τραγούδια που βγαίνουν από το συλλογικό rock υποσυνείδητο. Στην αίσθηση που αφήνουν και χωρίς ξεκάθαρο αντικειμενικό λόγο, ξεχωρίζουν τραγούδια όπως το "Well Suited", μία από τις μπαλάντες του δίσκου "Even Today And Tomorrow", το στακάτο "Mobility" και το καθοδηγούμενο από τα a la Keith Moon ντραμς "Real Stab".

Δε χρειάζεται να έχει κάποια συγκεκριμένη μουσική προτίμηση ο ακροατής του "I Sell The Circus" για να το ευχαριστηθεί, αρκεί να του αρέσει το rock και οι κιθάρες (πλεονασμός;). Ακόμα κι αν αυτό απέχει πολύ από το να είναι από μόνο του ισχυρό θέλγητρο, σε ένα θεωρητικό μουσικό ποτήρι αυτό το αποτέλεσμα προσωπικά το βλέπω μισογεμάτο και όχι μισοάδειο.