Revival Hymns

Pauhu

Self Released (2014)
Από τον Μάνο Πατεράκη, 24/03/2014
Οι Mono πρόσθεσαν φωνητικά, οι Silver Mt Zion μετακόμισαν στη Φινλανδία και το άσημο αυτό συγκρότημα κυκλοφόρησε δεύτερη σερί δισκάρα
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Ας ξεκινήσουμε αυτήν την κριτική ευλογώντας τα μούσια μας: τους Revival Hymns τους είχαμε ξετρυπώσει από το παντελώς άγνωστο, υπέροχα καταθλιπτικό ντεμπούτο τους, "Feathers", το οποίο είχαμε προτείνει στις underground κυκλοφορίες του 2011. Τότε είχα αναρωτηθεί «πόσο εύκολο είναι να φτιάξεις όνομα και να σε ακούσει κόσμος όταν χάνεσαι στη χαλαζόπτωση της blog-όσφαιρας;», ερώτημα που αποκτά ιδιάζουσα σημασία αν αναλογιστούμε ότι αυτό το χαλάζι αποτελείται κατά κύριο λόγο από καλούς-μεν-αλλά δίσκους. Οι Revival Hymns απέχουν παρασάγγας από αυτόν τον χαρακτηρισμό.

Πέντε νεαροί λάτρεις των post-rock ηχοτοπίων και των lo-fi ατμοσφαιρών από την Φινλανδία και ένας υπέροχος δίσκος που είχε μηδενική προώθηση δεν είναι αρκετά συστατικά για να κάνεις όνομα. Το δεύτερο άλμπουμ τους, το εν λόγω "Pauhu", είναι πάλι self-released και πάλι με μηδενική προώθηση. Το θαυμαστό είναι ότι, ενώ σε τέτοιες περιπτώσεις άσημων συγκροτημάτων τα one-hit wonders δίνουν και παίρνουν εξαιτίας μιας σειράς παραγόντων (κυριότερος εκ των οποίων το γεγονός ότι δεν υπάρχει σταθερότητα στις τάξεις της μπάντας), οι Revival Hymns διαψεύδουν τα προγνωστικά και κυκλοφορούν ένα άλμπουμ ακόμα καλύτερο και από τον φανταστικό προκάτοχό του.

Το "Consider The Lillies" είναι το ατμοσφαιρικό μπάσιμο σε αυτό το ταξίδι. Η έκφραση, παρμένη από το κατά Λουκά και το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, θα ολοκληρωθεί στον τίτλο του εντυπωσιακού τελευταίου κομματιού, "They Neither Toil Nor Spin". Οι εν λόγω συνθέσεις περικλείουν το κυρίως σώμα του δίσκου, το οποίο είναι γεμάτο απόγνωση, μελαγχολία, ανατριχιαστικά ξεσπάσματα και σκοτεινά μέρη, όπου όμως δεν μπορείς να κρυφτείς. Οι πρώτοι στίχοι που ακούγονται είναι, θαρρείς, το κάλεσμα στον ακροατή και ταυτόχρονα το προοίμιο του τι θα ακολουθήσει: «Hey! Wake up! There's blood on my hands! There's blood on my hands!»

Η ατμόσφαιρά τους είναι πιο πολύ κοντά στους (απίστευτους) δύο τελευταίους δίσκους των Mono, όλα αυτά υπό ένα λίγο πιο συμβατικό indie πρίσμα. Όσον αφορά στην ποιότητα του "Pauhu", μία ακρόαση αρκεί για να σε πείσει. Μπορεί η χαλαζόπτωση της blog-όσφαιρας να θολώνει το τοπίο, αλλά χάρη σε αυτήν έπεσαν στα χέρια μου οι Revival Hymns και το ελάχιστο που μπορώ να κάνω για να ανταποδώσω τα συναισθήματα που μου χάρισαν είναι τους μοιραστώ με τον κόσμο. Το "Pauhu" είναι ένας δίσκος που υπενθυμίζει το feeling που μοιάζει χαμένο ιερό δισκοπότηρο για την πλειοψηφία των post-rock συγκροτημάτων του σήμερα.

*Ολόκληρος ο δίσκος είναι διαθέσιμος για δωρεάν streaming και download σε όποια τιμή επιθυμεί ο ακροατής (ακόμα και μηδενική) εδώ. Ένα συμβολικό ποσό, τουλάχιστον, το αξίζουν.
  • SHARE
  • TWEET