R.E.M.

Τι «απαιτήσεις» πρέπει να έχουμε από τους R.E.M. στο δέκατο πέμπτο άλμπουμ τους, 28 χρόνια μετά το "Murmur"; Τη δεκαετία του '80, ανάμεσα στην κιτς έξαρση του hair metal και τη «χρωματιστή» pop, οι R.E.M. ανέδειξαν τις κρυμμένες ομορφιές του alternative / college rock και στα '90s έπαιξαν ως το αντίπαλο δέος και εναλλακτική απάντηση στους πομπώδεις U2. Φτάνοντας στην προηγούμενη δεκαετία, το "Around The Sun" του 2004 κόντεψε να ρίξει σε τέλμα τη δημιουργικότητα του συγκροτήματος, αλλά το "Accelerate" του 2008 ήταν εκεί να μας θυμίσει πως τα μεγάλα συγκροτήματα δεν επιτρέπεται να τα ξεγράφεις.

Ανέκαθεν είχαν τον ιδιαίτερο τρόπο τους οι R.E.M. να μας διηγούνται τις «ιστορίες» τους. Είναι αυτή η ρημάδα η χροιά του Michael Stipe που μπορεί ταυτόχρονα να συγκινήσει μια δεκαπεντάχρονη μαθήτρια, έναν σαραντάρη γιάπη και (γιατί όχι;) έναν μεταλά. Είναι όμως και το απλοϊκό μεν, χαρακτηριστικό δε, rhythm section που πάνω σε αυτό έχουν δομηθεί οι τόσες ξεχωριστές στιγμές των R.E.M. όλα αυτά τα χρόνια. Σε αυτά τα στοιχεία στηρίζεται και το "Collapse Into Now", η νέα δουλειά του συγκροτήματος από την Athens της Georgia.   

Το "Collapse Into Now" είναι ένα άλμπουμ που ρέει άφθαρτο στα αυτιά και με τις δώδεκα συνθέσεις να προσφέρουν στο συνολικό άκουσμα. Το "All The Best" είναι στο στυλ των κλασικών R.E.M. rock anthems, ενώ πάσα στη μελωδική πλευρά του συγκροτήματος δίνουν τα "Uberlin" και "Oh, My Heart", με τη χαρακτηριστική ευαίσθητη στιχουργική που τα διακατέχει. Το "It Happened Today" μπορεί να χαρακτηριστεί και ως από τις καλύτερες στιγμές του άλμπουμ, μόνο και μόνο για το πόσο ωραία, λιτά και ουσιαστικά οι φωνές των special guests Εddie Vedder και Joel Gibb (The Hidden Cameras) εντάσσονται στο κομμάτι.

Στο συγκεκριμένο άλμπουμ υπάρχουν στιγμές που κάποιο ηχητικό deja-vu θα έρθει ξαφνικά στο μυαλό μας από παλαιότερες κυκλοφορίες του συγκροτήματος. Σίγουρα οι R.E.M. δεν υπήρξαν το συγκρότημα που θαυμάζουμε για τις καινοτομίες που (δεν) έχει εισάγει όλα αυτά τα χρόνια στον ήχο του, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση η δύναμη της σύνθεσης υπερτερεί. Η ευχάριστη έκπληξη, που ενδεχομένως κάποιοι θα έψαχναν εναγωνίως από το πρώτο δευτερόλεπτο του "Collapse Into Now", έρχεται στην μορφή του "Alligator Aviator Autopilot Antimatter", με τη συμμετοχή της θεόμουρλης Peaches, η οποία δίνει άλλη γεύση στο εν λόγω κομμάτι. Όμως η Κυρία (με «Κ» κεφαλαίο) που θα κλέψει εν τέλει την παράσταση στο «στοιχειωμένο» "Blue" δεν είναι άλλη από την Patti Smith, που συνεργάζεται ξανά με τους R.E.M. μετά το "E-Bow The Letter".

Το ζητούμενο, λοιπόν, και η «απαίτησή» μας από τους R.E.M. του 2011 δεν ήταν ούτε να σηκώσουν το λάβαρο της όποιας μουσικής επανάστασης, ούτε και να αποδείξουν γιατί ανήκουν στους μεγάλους του rock. Το "Collapse Into Now" είναι αυτό που θέλαμε και περιμέναμε να ακούσουμε από τον Stipe και την παρέα του τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Ένα άλμπουμ, δηλαδή, με πολύ καλές συνθέσεις που έρχονται να προστεθούν στον πλούσιο κατάλογο των R.E.M..