Pat Travers Band

Με το ένα πόδι στο blues rock και με το άλλο στο hard rock βρισκόταν πάντοτε ο Καναδός cult guitar hero Pat Travers κι αυτό του επέτρεψε στην καριέρα του να κινηθεί πότε στη μία και πότε στην άλλη κατεύθυνση, ανάλογα με τις προθέσεις του ή τη μόδα, για να λέμε και την αλήθεια. Οι καλύτερες δουλειές του πάντως και εκεί που φαίνεται να βρίσκεται και η καρδιά του είναι όταν μπορούσε και πετύχαινει τη χρυσή ισορροπία όπως στις πρώτες κυκλοφορίες του, εκεί στα τέλη της δεκαετίας του '70.

Το 2013 πάντως και με την καινούργια του δουλειά, "Can Do", να κυκλοφορεί από μία εταιρία που ειδικεύεται στους πιο AOR, hair metal και 80s hard rock καλλιτέχνες φαίνεται να έχει γύρει την πλάστιγγα προς αυτή την πλευρά. Ή έστω, για να είμαστε ειλικρινείς, έτσι φαίνεται σε πρώτη ανάγνωση και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στον τρόπο που συχνά τραγουδάει. Στην πραγματικότητα όμως η κιθάρα και το συνολικό παίξιμο μάλλον αδιαφορούν για το πιο «ακίνδυνο» hard rock των 80s και αναζητούν τη «βρωμιά» του blues rock. Κάποιες αντιφάσεις υπάρχουν, όπως για παράδειγμα η καλογυαλισμένο μπαλάντα "Diamond Girls" είναι περίεργο που βρίσκεται στον ίδιο δίσκο με το κλασικό δωδεκάμετρο "Red Neck Boogie". Εκεί, όμως, βρίσκεται και η μαγκιά του Travers, στον τρόπο που συνδυάζει αυτά τα στοιχεία σε έναν, τελικά, ενιαίο ήχο.

Παρόλο που και το "Diamond Girl" που προαναφέρθηκε και το funky instrumental "Keep Calm & Carry On" αναδεικνύουν την πιο συναισθηματική πλευρά του και αποτελούν δύο από τις καλύτερες συνθέσεις του "Can Do", στην πραγματικότητα εκεί που είναι εντελώς στο στοιχείο του είναι όταν ροκάρει όπως η γενιά του ήξερε καλά να κάνει. Για του λόγου το αληθές, τα "Can Do", "Stand Up", "Long Time Gone" και "Dust & Bones". Όχι ότι κάποιο από αυτά κομίζει γλαύκα εις Αθήνας, αλλά είναι έξυπνα, καλοπαιγμένα, δυναμικά και αυθεντικά. Σε αυτά προσθέτουμε και μία ενδιαφέρουσα, εκροκαρισμένη (sic) εκδοχή του "Here Comes The Rain Again" και έχουμε αναφέρει όλες τις ενδιαφέρουσες στιγμές του δίσκου.

Παλιά καραβάνα αλλά όχι ξοφλημένος αποδεικνύεται ο Pat Travers που κρατάει ψηλά το επίπεδο της μουσικής του και ταυτόχρονα ίσως μαθαίνει και κανά δυο πραγματάκια σε νεότερους που θα έχουν την τύχη να τον ακούσουν.