Parquet Courts

Ύστερα από την εμπορική επιτυχία του καταπληκτικού "Sunbathing Animal", οι Parquet Courts δεν λένε να σταματήσουν να κυκλοφορούν νέο υλικό. Αφενός αυτό είναι ευχάριστο για τους φίλους της νεοϋορκέζικης  μπάντας και αφετέρου αποδεικνύει πως το ταλέντο και η δημιουργικότητα δεν μπορούν να ανασχεθούν.

Το τελευταίο τους πόνημα τιτλοφορείται "Content Nausea", ηχογραφήθηκε σε ένα διάστημα σχεδόν δύο εβδομάδων και πρόκειται για τη δεύτερη κυκλοφορία μετά το "Tally All The Things That You Broke", στην οποία μας παρουσιάζουν τους εαυτούς τους ως Parkay Quarts. Η κίνηση αυτή δεν υποδηλώνει πιθανή διάλυση της μπάντας ούτε κάποια μορφή δυσλεξίας. Αποτελεί συνειδητή επιλογή. Η απουσία δύο βασικών μελών της μπάντας, για προσωπικούς λόγους, σε συνδυασμό με το χαμηλό προφίλ που θέλουν να κρατάνε, δικαιολογεί την επανεμφάνιση του alter ego τους.

Με τα δύο πρώτα κομμάτια του δίσκου ("Everyday It Starts", "Content Nausea") καταφέρνουν να αποδώσουν σε μεγάλο βαθμό τη λογική της μοντέρνας εποχής. Καταστάσεις τις οποίες δεν θέλουμε αλλά τις αποδεχόμαστε, με αποτέλεσμα να επέλθει ο κορεσμός μέσω αυτής της παθητικότητας. Οι στίχοι στο δεύτερο και ομότιτλο κομμάτι του δίσκου είναι χαρακτηριστικοί.

«In the grips of bad dimension
Too much data, too much tension
Too much plastic, Too much glass

And am I under some spell?
And do my thoughts belong to me?
Or just some slogan I ingested to save time?»

Πέρα από τα φιλοσοφικά ζητήματα και τις ανησυχίες ο δίσκος περιέχει και πιο «εύκολο» υλικό. Τα "Slide Machine" και "These Boots Are Made For Walking", διασκευές σε 13th Floor Elevators και Nancy Sinatra αντίστοιχα, αποτελούν ευχάριστες προσθήκες στο συνολικό αποτέλεσμα. Από τη μία τo θορυβώδες "The Map" σού προκαλεί έναν υπέροχο ψυχεδελικό πονοκέφαλο κι από την άλλη το early punk vibe του "Insufferable" σε απογειώνει. Το post-punk "Psycho Structures" ακούγεται πιο ολοκληρωμένο μαζί με το "Kevlar Walls", ενώ τα ορχηστρικά "Urban Ease" και "No Concept" θα μπορούσαν άνετα να είναι τα intro και outro του δίσκου. Το "Pretty Machines" θα έκανε τον Casablancas (The Strokes) να ζηλέψει που δεν το 'χει γράψει ο ίδιος. Τέλος, όπως και στο "Sunbathing Animal", το άλμπουμ κλείνει χαλαρωτικά με το υπέροχο "Uncast Shadow Of A Southern Myth".

Εάν επιτυγχάνουν αυτό το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, τι μας επιφυλάσσει άραγε η επόμενη δισκογραφική δουλειά των Parquet Courts; Το σίγουρο είναι πως, με τη συχνότητα που κυκλοφορούν τους δίσκους τους, θα το ανακαλύψουμε σύντομα.