Ένας Moonshiner που δεν πουλάει το παράνομο αλκοόλ που παρασκευάζει και το φυλάει για τον γάμο του. Τις Τρίτες προσπαθεί να κάνει εκπομπή στο Rocking Radio με τον έτερο εκτός νόμου...
Η επαναλαμβανόμενη μελωδία που σου κολλάει στο μυαλό, το ασυναίσθητο σφύριγμα αυτής και το ραντεβού με το ξέσπασμα που είναι πάντα στην ώρα του. The After Riff. Αυτή είναι η μουσική των My Sleeping Karma, χωρίς εκπλήξεις και που μερικές φορές γίνεται προβλέψιμη ως προς την κατάληξη, αλλά που είναι τόσο, μα τόσο εξαρτησιογόνα που δεν αφήνει περιθώρια για πλήξη. Ο τρίτος κατά σειρά δίσκος τους, δε, αποτελεί και το αντίστοιχο μέρος της Riff-ολογίας των, της φαινομενικά απλοϊκής εκείνης διαδικασίας που κατά ένα μυστήριο τρόπο ακούγεται όπως και σαν την πρώτη φορά...
...όπως μυστήρια είναι και η σχέση που έχει αναπτύξει το γερμανικό σχήμα με το ελληνικό ακροατήριο. Ήρθαν -σχεδόν- από το πουθενά πριν από λίγα χρόνια κι όμως κατάφεραν μέσα σε ελάχιστο διάστημα να αγαπηθούν τόσο, ώστε να τους αναμένουμε με ανοιχτές τις αγκάλες για την επερχόμενη, δεύτερη ζωντανή τους εμφάνιση επί ελληνικού εδάφους. Μην είναι η αγάπη μας για το post rock; Μην είναι η εκ γεννησιμιού μας αδυναμία στις stoner καταχρήσεις; Μην είναι πάλι, η ανάγκη μας για υπερβολική έκθεση στις ψυχεδέλειες ή η χαλαρότητα που μας διακρίνει ως άτομα;
Το γεγονός ότι οι My Sleeping Karma ταίριαξαν όλα τα παραπάνω στην οργανική τους μουσική πρόταση, μπορεί να δικαιολογήσει και με το παραπάνω το μεταξύ μας αλισβερίσι. Μην ξεχάσω μόνο να αναφέρω και την ποιότητα του αυτιού μας όσον αφορά τη μουσική, γιατί κακά τα ψέματα, οι Γερμανοί δεν είναι ούτε οι πρώτοι, αλλά ούτε και οι τελευταίοι που καταπιάστηκαν με αυτόν τον ήχο, η ποιότητά τους όμως αναγνωρίστηκε κι εν τέλει κόλλησε με την ιδιοσυγκρασία μας. Παράδοξο; Η μουσική είναι μία κι ενώνει διαφορετικούς ανθρώπους;
Πες το κι έτσι άμα σου κάνει, τα συναισθήματα όμως που προκαλούν συνθέσεις σαν τα "Brahama", "Tamas", "Shiva" και "Takshmi" είναι υπεράνω περιγραφής και περαιτέρω ανάλυσης. Ο λόγος; Το μεγαλείο της μουσικής ντε, που ο Κινέζος μαθηματικός (μου χαχα!) μάλλον ήταν κουφός όταν είπε πως «μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις». Τη νότα ξέχασες να μας πεις φίλτατε με τί ισούται. Για βαλ' τα κάτω. Δε σου βγαίνει η άτιμη πράξη ε; Εμένα να δεις. Ανυπολόγιστη; Άει γεια σου!
...όπως μυστήρια είναι και η σχέση που έχει αναπτύξει το γερμανικό σχήμα με το ελληνικό ακροατήριο. Ήρθαν -σχεδόν- από το πουθενά πριν από λίγα χρόνια κι όμως κατάφεραν μέσα σε ελάχιστο διάστημα να αγαπηθούν τόσο, ώστε να τους αναμένουμε με ανοιχτές τις αγκάλες για την επερχόμενη, δεύτερη ζωντανή τους εμφάνιση επί ελληνικού εδάφους. Μην είναι η αγάπη μας για το post rock; Μην είναι η εκ γεννησιμιού μας αδυναμία στις stoner καταχρήσεις; Μην είναι πάλι, η ανάγκη μας για υπερβολική έκθεση στις ψυχεδέλειες ή η χαλαρότητα που μας διακρίνει ως άτομα;
Το γεγονός ότι οι My Sleeping Karma ταίριαξαν όλα τα παραπάνω στην οργανική τους μουσική πρόταση, μπορεί να δικαιολογήσει και με το παραπάνω το μεταξύ μας αλισβερίσι. Μην ξεχάσω μόνο να αναφέρω και την ποιότητα του αυτιού μας όσον αφορά τη μουσική, γιατί κακά τα ψέματα, οι Γερμανοί δεν είναι ούτε οι πρώτοι, αλλά ούτε και οι τελευταίοι που καταπιάστηκαν με αυτόν τον ήχο, η ποιότητά τους όμως αναγνωρίστηκε κι εν τέλει κόλλησε με την ιδιοσυγκρασία μας. Παράδοξο; Η μουσική είναι μία κι ενώνει διαφορετικούς ανθρώπους;
Πες το κι έτσι άμα σου κάνει, τα συναισθήματα όμως που προκαλούν συνθέσεις σαν τα "Brahama", "Tamas", "Shiva" και "Takshmi" είναι υπεράνω περιγραφής και περαιτέρω ανάλυσης. Ο λόγος; Το μεγαλείο της μουσικής ντε, που ο Κινέζος μαθηματικός (μου χαχα!) μάλλον ήταν κουφός όταν είπε πως «μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις». Τη νότα ξέχασες να μας πεις φίλτατε με τί ισούται. Για βαλ' τα κάτω. Δε σου βγαίνει η άτιμη πράξη ε; Εμένα να δεις. Ανυπολόγιστη; Άει γεια σου!
ΣΧΕΤΙΚΑ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
