Motorpsycho

Αστείρευτοι, εμπνευσμένοι και πάντοτε αυθεντικοί στις προοδευτικές και «garage» ρίζες τους, ετούτοι οι Νορβηγοί αποτελούν ένα εξαιρετικής ποιότητας συγκρότημα. Για τους μύστες της μουσικής τους παρακαταθήκης κάθε νέα τους δουλειά είναι αναμενόμενα ένα ακόμα λιθαράκι στην εικοσιπεντάχρονη σχεδόν πορεία τους, αλλά και μια ακόμα σημαντική συνεισφορά στο σύγχρονο προοδευτικό εν γένει οικοδόμημα. Οι πρόσφατες εντυπωσιακές κυκλοφορίες τους, προσαρμοσμένες σε ένα ψυχεδελικό φίλτρο, ταξιδιάρικη ατμόσφαιρα, αλλά και αμίμητες προοδευτικές και jazz καταστάσεις είναι ενδείξεις της διαχρονικής τους πορείας.

Ιδιαίτερη μνεία φυσικά στο διπλό άλμπουμ με τη συνεργασία του Stale Storlokken, το "The Death Defying Unicorn", μια εκπληκτική επιμειξία του μοναδικού ήχου των Motorpsycho με καθαρόαιμες jazz περιπλανήσεις. Μια κορυφαία δισκογραφική στιγμή της καριέρας των Νορβηγών, γεγονός που αδιαμφισβήτητα χαρακτηρίζει το πειραματικό στοιχείο της μουσικής τους. Έτσι, λοιπόν, με ήδη καμιά δεκαπενταριά δίσκους πίσω τους, λιγότερο ή περισσότερο σημαντικούς, οι τρεις μουσικοί συνεχίζουν το ταξίδι τους και φυσικά τα καταφέρνουν περίφημα. Το "Here Be Monsters" διαδέχεται το επίσης εξαιρετικό "Behind The Sun" και διατηρεί τον πήχυ πολύ ψηλά.  Με καθαρή την αίσθηση του jam-αρίσματος καθ' όλη σχεδόν τη διάρκειά του, το ταξίδι στην πρώιμη ψυχεδέλεια των τελών της δεκαετίας του '60 και τις πάντα ευπρόσδεκτες Floyd-ικές επιρροές οι Νορβηγοί με το εισαγωγικό μονόλεπτο "Sleepwaking" και κυρίως με το "Lacuna/Sunrise" επισκέπτονται ακριβώς αυτά τα ηχοτόπια με την κιθάρα να πρωταγωνιστεί δίνοντας το στίγμα του Gilmour που απαιτείται για να συνοδέψει την έντονη μπασογραμμή που ρυθμικά χαράσσει τον δρόμο.

Στη συνέχεια, ήδη διαφοροποιημένοι από το πρόσφατο δισκογραφικό τους παρελθόν, ακολουθούν αυτό το μονοπάτι της ψυχεδελικής τους υπόστασης με πιο ήρεμες τάσεις, χωρίς να αποτάσσουν τον άκρως προοδευτικό τους χαρακτήρα σε κομμάτια σαν το "Spin, Spin, Spin" ή το "Running With Scissors". Αιθέριες κιθάρες και μια χίππικη διάθεση, ιδίως στη διασκευή των H.P. Lovecraft ("Spin, Spin, Spin"). Στο "I.M.S" οι Motorpsycho προσεγγίζουν τις πιο jazzy καταβολές σε μια σύνθεση που θα μπορούσε να βρίσκεται στις προηγούμενες κυκλοφορίες τους χάρη στις εξαιρετικές κιθαριστικές στιγμές της και στην αυτοσχεδιαστική διάθεση που χαρακτηρίζει τις κορυφαίες δουλειές τους. Και φυσικά, άξιο μνείας και αναφοράς το κομμάτι που κλείνει επικά το "Here Be Monsters" και παρουσιάζει μια ακόμα πιο οικεία εικόνα των Motorpsycho. Το δεκαοκτάλεπτο λοιπόν "Big Black Dog" είναι από εκείνες τις συνθέσεις που αφήνουν την αίσθηση του μεγαλείου, αλλά  και του προσιτού ταυτόχρονα στοιχείου που μετατατρέπουν τους Motorpsycho σε ένα συγκρότημα εξαιρετικής ποιότητας και μαεστρίας. Μελωδικά διπλά φωνητικά, πλήκτρα με έντονη '70s αισθητική και κιθάρα που συνοδεύει με ψυχεδελική pop διάθεση στα πρώτα τέσσερα λεπτά. Έπειτα, η προοδευτική του βαρύτητα και μετεξέλιξη σε μια επιβλητική σύνθεση πρωταγωνιστεί και καθιστά το "Big Black Dog" σε ένα από τα πιο περιπετειώδη κομμάτια των Νορβηγών. Αλλαγές στην ατμόσφαιρα, σταδιακό πέρασμα από τη βαρύτητα στην ηρεμία με τα τρία μέλη του γκρουπ να προσφέρουν ένα παραδοσιακό επικό τραγούδι με έντονες διαθέσεις για πειραματισμό.

Συνοπτικά, οι Motorpsycho αποτελούν ένα συγκρότημα, το οποίο συνεχίζει να προκαλεί την ίδια του την υπόσταση με τα άλμπουμ που διαδέχονται το ένα το άλλο και φυσικά πρωταγωνιστούν σ' έναν κλειστό κύκλο προοδευτικών εν γένει συγκροτημάτων που ποιοτικά στέκονται σε εξαιρετικά επίπεδα και αναντίρρητα μοναδικοί σε ό,τι κάνουν. Τεράστια συνεισφορά σε μεγάλους δίσκους και το "Here Be Monsters" είναι η φυσική συνέχεια της στροφής που έγινε με δίσκους σαν το "Heavy Metal Fruit".