Misery Index

 "Ancient ways ensnared in the monetary grip
Sons and daughters slaved by the wage and the whip
Our way of life crushed, as our lives drown in work
Is this what we’re to think, that a human life is worth?"

Σε έναν δίκαιο κόσμο οι Misery Index θα ήταν το απόλυτο σύγχρονο death metal σχήμα. Θα με ρωτήσει κανένας άλλος βαμμένος οπαδός τους, «και γιατί δεν είναι ήδη ρε Αποστόλη;». Δεν έχω απάντηση, απλώς πιστεύω πως η άποψη και οι μουσικές των Αμερικανών, είτε στα πιο grind πρώτα χρόνια τους, ή στα πιο death metal-ικά πρόσφατα, θα έπρεπε να χαίρουν πολύ μεγαλύτερης απήχησης. Ίσως και να το κάνουν όμως, οπότε παραλλήρημα τέλος. Οι Misery Index έβγαλαν νέο δίσκο.

Ο διάδοχος του προ τριετίας "Rituals Of Power", ενός από τα αγαπημένα μου άλμπουμ του 2019, κάπως αναμενόταν οικείος αλλά και όχι τόσο. Από το "Killing Gods" του 2014 και έπειτα, το σχήμα έχει επικεντρωθεί σε πιο death/thrash riffs, δίχως όμως να παραμερίσει ούτε όγκο ούτε τεχνικότητα, και σε συνδυασμό με ύπουλες μελωδίες/τσιτώματα και φωνητικά hooks (ρεσιτάλ από hooks) προσφέρει σταθερά κομματάρες. Η ικανότητα της μπάντας να διατηρεί την ιδιαίτερη φύση τόσο του riffing όσο και του σεμιναριακού drumming του άρχοντα Adam Jarvis, της επιτρέπουν να συνθέτει ένα αμάλγαμα hardcore/grind/death metal εντελώς προσωπικό όσο και αναγνωρίσιμο και το "Complete Control" δεν αποτελεί εξαίρεση.

Το έβδομο στούντιο άλμπουμ του σχήματος φαντάζει ως η συνέχεια της πρόσφατης μουσικής του πορείας. Ηχώντας αρκετά κοντά στο "Rituals Of Power", στοχεύει την κοινωνικοπολιτική επίθεση αυτή τη φορά στις μορφές επιβολής ελέγχου. Το σχόλιο των Misery Index είναι διαχρονικά εύστοχο και ευφυές, και η αμεσότητά του δεν σημαίνει και απλοϊκότητα. Έτσι, σε πλήρη αρμονία με τη μουσική, τα κομμάτια του "Complete Control" επιτίθενται δίχως φανφάρες. Στο συνοδευτικό δελτίο τύπου, ο ιθύνων νους Jason Netherton ξεκαθαρίζει πως σκοπός δεν είναι η ακολούθηση ενός ρεύματος καλλιτεχνικής πρόσκαιρο ηχητικό, ή η έμφαση σε μια καθαρά αισθητική προσέγγιση στη μουσική. Ο συνδυασμός μηνύματος και μέσου, εξερευνώντας την παράδοση και την προσωπικότητά τους παραμένει πρωταρχικός στόχος για την μπάντα και αυτό αποδεικνύεται με κάθε μια εκ των εννέα συνθέσεων.

Η κοινωνική πίεση η οποία γέννησε το "Complete Control" δεν απουσιάζει από την ατμόσφαιρά του. Τα κομμάτια χτυπούν με μια κρισιμότητα, με αποτέλεσμα να δημιουργούν μια συσσωρευμένη ένταση. Τα διπλά φωνητικά δεν αφήνουν περιθώρια εφησυχασμού και από την επιβλητική έναρξη με το ηγετικό "Administer The Dagger"καθίσταται σαφές πως οι Misery Index διατηρούνται στην ελίτ του ιδιώματος. Το "The Eaters And the Eaten" δικαίως αποτέλεσε το πρώτο single του δίσκου αφού συνοψίζει ιδανικά το ποιόν της μπάντας. Το ομότιτλο διατηρεί μια δραματικότητα με τις κιθαριστικές μελωδίες η οποία θα επανεμφανιστεί σε στιγμές όπως το "Conspiracy Of None". Η πιο παραδοσιακή death metal πτυχή του σχήματος ξετυλίγεται στο "Necessary Suffering", ενώ στον αντίποδα το "Infiltrators" είναι το μασκαρεμένο hardcore που καθιστά τους Misery Index ιδιαίτερους. "Make them fear like it’s 1945", λέμε.

Το κλείσιμο του άλμπουμ με το grind "Now Defied!" είναι ένα από τα πιο αιχμηρά στην πορεία της μπάντας. Ταυτόχρονα, δίνει το έναυσμα για επανάληψη των ακροάσεων. Η πραγματική δύναμη των Misery Index αποκαλύπτεται όταν παρατηρηθούν οι μικρές συνθετικές λεπτομέρειες που καθιστούν ενθουσιώδη τα κομμάτια τους. Το "Complete Control" διαθέτει σε 34 λεπτά αρκετή έμπνευση για να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον, αλλά και να αποτελέσει μια ιδανική είσοδο στη δισκογραφία της μπάντας. Παράλληλα, υπενθυμίζει πως η άποψη των Misery Index δεν είναι εύκολα προσπεράσιμη στον σύγχρονο ακραίο ήχο.

Με το νέο της άλμπουμ, η τετράδα επιβεβαίωσε πως αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα σχήματα στο σύγχρονο grind/death metal. Τo "Complete Control" είναι τόσο συμπαγές ως σύνολο, αλλά και γεμάτο διακριτές μονάδες, ώστε να ικανοποιήσει κάθε λάτρη του ήχου. Οι Αμερικανοί μπορούν να φέρουν υπό τη σκέπη τους κοινό από διαφορετικές σκηνές και να το ενώσουν υπό το βάρος των breakdowns και των hooks τους. Εκεί, στο κοινό που βράζει και στις ακροάσεις που εκπέμπουν πόρωση, η γροθιά θα σφίξει, το χαμόγελο και η πίστη στην ανατροπή θα επανέλθουν. Αν είναι να καούν όλα, το "Complete Control" θα αποτελέσει το ιδανικό soundtrack.

"Rise above, grind the gears
Let them all know, the meaning of fear
Drag them out, set the trap
These are the years, that we never will get back"