Memorain

Duality Of Man

Rock Of Angels (2016)
Από τον Σπύρο Κούκα, 20/04/2016
Σταθερά ποιοτικοί, προσφέρουν ακόμη ένα δείγμα απαιτητικού speed/thrash
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι Αθηναίοι thrashers επιστρέφουν στο προσκήνιο με τον έβδομο κατά σειρά δίσκο τους, δύο μόλις χρόνια μετά το "Zero Hour". Όντας μια από τις πιο παραγωγικές ελληνικές μπάντες, με εφτά δίσκους σε δεκαπέντε χρόνια δισκογραφικής παρουσίας κι έχοντας πάντοτε ένα σταθερά ποιοτικό επίπεδο σε κάθε τους κυκλοφορία, δεν υπήρχε αμφιβολία πως και η νέα τους δουλειά θα μας απασχολήσει ευχάριστα.

Το ύφος τους χρωστάει πολλά στην αμερικάνικη οπτική περί thrash metal και ιδιαίτερα σε σχήματα όπως οι Megadeth και οι Annihilator, αλλά και οι Metallica των πρώτων τεσσάρων δίσκων. Παρ' όλα αυτά, οι επιρροές τους εκτείνονται και σε μπάντες του ευρωπαϊκού thrash, με κυρίαρχες τους Kreator και τους The Haunted. Αυτό γίνεται αντιληπτό από το ξεκίνημα κιόλας του δίσκου, με το δυναμικό μπάσιμο του "Demon’s Hunt" να μοιάζει σαν μια μίξη των Testament με τους πρόσφατους Kreator. Η συνέχεια είναι εξίσου καταιγιστική, με το "Guardian Knight" να είναι ισοπεδωτικό και τον Βαγγέλη Κολιό να φέρνει κατά νου με την ερμηνεία του τον Chuck Billy, ενώ στο "The Crescent" συνδυάζονται αρμονικά το riffing των πρώιμων The Haunted με την αισθητική των Kreator της "Outcast" περιόδου, προσφέροντας μια από τις κορυφαίες στιγμές του δίσκου.

Αξίζει αναφορά στις πολλές και σημαντικές συμμετοχές guest μουσικών στον δίσκο, με πρώτους και σημαντικότερους τους Blaze Bayley και Dave Ellefson, που ανεβάζουν επίπεδο το "The Last Of Light", το οποίο μου θύμισε ύστερους Agent Steel τόσο μουσικά όσο και φωνητικά. Παράλληλα, οι συμμετοχές των Michael Gilbert και Steve Conley, κιθαριστικού διδύμου των Flotsam And Jetsam, στα δύο τελευταία κομμάτια είναι ουσιαστικότατη, προσφέροντας εντυπωσιακά solos, ενώ ιδιαίτερα το "Since I Remember" αποπνέει μια έντονη "Doomsday For The Deceiver" αύρα, που είναι παραπάνω από καλοδεχούμενη.

Έτσι, η δισκογραφική επιστροφή των Memorain κρίνεται απόλυτα επιτυχημένη, προσφέροντας μας έναν από τους καλύτερους δίσκους της μέχρι τώρα πορείας τους, που τους δείχνει να εξελίσσουν τον ήχο τους, δίχως να ξεφεύγουν από τις ρίζες του U.S. speed/thrash που τόσο αγαπούν.

  • SHARE
  • TWEET