Leslie West

Δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του "Unusual Suspects", ο Leslie West συνεχίζει την ίδια συνταγή των συνεργασιών και καλεσμένων στο φετινό δίσκο του και ξαφνιάζει ευχάριστα. Ξαφνιάζει όχι γιατί η προηγούμενη προσπάθειά του δεν ήταν καλή, τουναντίον μάλιστα, αλλά γιατί αυτή εδώ είναι, ανέλπιστα, ακόμα καλύτερη.

Παραπέμποντας με τον τίτλο της ξεδιάντροπα στο θρυλικό πρώτο δίσκο των Mountain, του συγκροτήματος που ηγήθηκε για δεκαετίες, είναι από τις λίγες φορές που ένας βετεράνος μουσικός της rock μπορεί να καυχηθεί ότι δεν έχει κανέναν λόγο να κοκκινίσει στην πιθανή ποιοτική αντιπαράθεση. Ορθά-κοφτά, το "Still Climbing" θα μπορούσε να μπει ενδιάμεσα σε οποιοδήποτε ζεύγος κλασικών δίσκων των Mountain χωρίς να επηρεάσει την ποιότητα της καριέρας τους. Ή τουλάχιστον με μία δόση υπερβολής, όχι τόσο λόγω ποιοτικών χαρακτηριστικών, όσο λόγω του αρκετά σύγχρονου ήχου που καταφέρνει να αποδώσει, μένοντας πάντα πιστό βέβαια στις blues rock φόρμες.

Ακόμα πιο ευχάριστο είναι το γεγονός ότι ο δίσκος στέκεται επιβλητικός από μόνος του με τις κάποιες διασκευές και τις συμμετοχές να περνούν σε δεύτερη μοίρα και να δρουν υποστηρικτικά και όχι κυριαρχικά στη μουσική. Ακόμα και όταν σε αυτές περιλαμβάνεται ο «πολύς» Johnny Winter οι δισολίες του οποίου με τον Leslie West, πέρα από μία γνήσια ιστορικά σημαντική στιγμή, παραδίδουν το καλύτερο τραγούδι του δίσκου στο "Busted, Disgusted Or Dead".  Ο Mark Tremonti προσφέρει μερικά (μάλλον αχρείαστα πάντως) power chords στο "Dyin' Since The Day I Was Born" που ανοίγει το δίσκο και χρησιμοποιείται ως κράχτης τόσο λόγω της δημοφιλίας του κιθαρίστα των Alter Bridge όσο και λόγω της πιο μοντέρνας προσέγγισής του. Παρότι όμως τραγούδια όπως αυτό, ή οι απρόσμενες και απρόσμενα καλές διασκευές στα "Feeling Good" και "When A Man Loves A Woman" με τους Dee Snider (ναι, των Twisted Sister!) και Jonny Lang αντίστοιχα, αποτελούν στιγμές που πολλοί comeback δίσκοι βετεράνων θα ζήλευαν, στην πραγματικότητα η ουσία βρίσκεται αλλού.

Στα τραγούδια που ο Leslie West είναι μόνος του καταφέρνει εξίσου αν όχι καλύτερα αποτελέσματα, με τα "Fade Into You" (διασκευή σε τραγούδι από τη σειρά "Nashville"), "Not Over You At All", "Tales Of Woe" και "Hatfield Or McCoy" να αποτελούν μερικές από τις πιο ξεχωριστές στιγμές του δίσκου. Παρότι συνθετικά ο West έχει πάρει βοήθειες και από άλλους, δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει κανείς στον ήχο και το παίξιμο της κιθάρας του το συνδυασμό εμπειρίας αλλά και νεανικής διάθεσης για παραγωγή μουσικής και στη γρέζα φωνή του, σχεδόν αναλλοίωτη στο χρόνο, τα εφόδια αυτά που τελικά αναδεικνύουν τις συνθέσεις.

Αγνοείστε το πρόχειρο εξώφυλλο, αγνοείστε το ένστικτο που πιθανόν να σας λέει ότι δε θέλετε να ασχοληθείτε με έναν επιθανάτιο ρόγχο κάποιου παλιοροκά, αγνοείστε τις φοβίες σας για τα blues rock που βγαίνουν με το κιλό. Το "Still Climbing" είναι ένας δίσκος που αν είχε κυκλοφορήσει από ένα πιο εμπορικό όνομα (βλέπε ZZ Top) ή ένα νεόκοπο συγκρότημα φερέλπιδων εικοσάρηδων θα είχε ήδη κάνει αίσθηση.