Kickback

Βρε, βρε καλώς τα παιδιά! Εκεί που μας είχαν συνηθίσει σε πολύχρονες απουσίες, ξεπετάγονται πάλι δύο μόλις χρόνια μετά το εκρηκτικό "No Surrender" του 2009 και μας προσφέρουν έναν ακόμα απόγονο τους που κουβαλάει όλα τα κουσούρια του καμένου εγκεφάλου τους. Γιατί ναι μεν hardcore τους καταλογίζεται ότι παίζουν, αλλά όλοι ξέρουμε ότι οι Kickback είναι πολλά πράγματα πέρα από αυτό και το φετινό "Et Le Diable Rit Avec Nous" το φωνάζει δυνατά.

Γιατί να το κρύψουμε; Ο δίσκος είναι τούμπανο. Αρρωστημένος ως όφειλε, διαπρέπει και στις δύο πτυχές του ήχου που βγάζουν οι Kickback. Αν και σαρωτικός, δε μένει στις παραδοσιακές hardcore φόρμες, αλλά εμβαθύνει σε δύσβατα επιμεταλοποιημένα μονοπάτια τόσο πειστικά και απόλυτα, που κάνουν τον ακροατή να αποδεχθεί τις «κουλαμάρες» τους αμαχητί. Πίσω από τα θανατερά riff υπάρχει σοβαρή μουσική εδώ. Οι χορδές μαλλιοτραβιούνται μεταξύ τους ποια θα βγάλει την πιο δύστροπη νότα και οι κιθάρες στύβονται πραγματικά για να βγει το επιθυμητό δυσοίωνο αποτέλεσμα. Περισσότερο από κάθε φόρα θα πειραματιστούν εδώ οι Kickback, γι' αυτό το "Et Le Diable Rit Avec Nous" θαρρώ ότι Diapsiquir-ίζει αρκετά, αλλά οι αποστάσεις ευτυχώς κρατήθηκαν. Ας καίγονται όσο θέλουν με την έτερη μπάντα τους, μην τα κάνουμε όλα ένα και το αυτό.

Πριν την επίσημη κυκλοφορία του άλμπουμ είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε τα "Stained I" και "Cavalcare La Tigre" και ζεσταθήκαμε για τα καλά, αλλά σαφώς και θα βρείτε και άλλες κομματάρες, όπως τα "Le Chant Du Diable" και "Triumph And Disgust". Υπάρχουν και δύο διασκευές, η μία σε τραγούδι των Geto Boys και η άλλη σε τραγούδι των Brainbombs, των οποίων και αλλάζουν τα φώτα.

Η μικρή του διάρκεια είναι ένα μείον, αλλά το μόνο. Στους Kickback βρίσκεις στοιχεία που λίγα συγκροτήματα έχουν. Οι αλλόκοτες, σκοτεινές προσωπικότητες των μελών της μπάντας αποτυπώνονται στο "Et Le Diable Rit Avec Nous" με έντονο τρόπο και η δική τους μοναδική οπτική του hardcore προσηλυτίζει σε επικίνδυνο βαθμό ακόμα μια φορά. Φυλαχτείτε!