John Waite

Rough & Tumble

Frontiers (2011)
Από τον Χρυσόστομο Μπάρμπα, 08/02/2011
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Ο John Waite είναι μία από τις σημαντικότερες και χαρακτηριστικότερες rock φωνές των '80s. Είτε ως solo καλλιτέχνης, με το monster hit της εποχής "Missing You", είτε -στα τέλη της δεκαετίας- ως frontman του supergroup Bad English, άφησε το στίγμα του στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Στα '90s και τα '00s συνέχισε τη solo καριέρα του, μεταπηδώντας από δισκογραφική σε δισκογραφική, φτάνοντας αισίως μέχρι σήμερα.

Τι μπορεί να έχει να μας πει λοιπόν εν έτει 2011 ο κύριος αυτός; Έχει κάτι νέο και φρέσκο να παρουσιάσει; Σίγουρα αυτό ήλπιζε όταν υπέγραφε με τη Frontiers για την κυκλοφορία ενός EP, ακολουθώντας την επιτυχία του περσινού του live άλμπουμ ονόματι "In Real Time". Πάντως, τα πράγματα μάλλον εξελίχθηκαν ανέλπιστα γρήγορα και ευνοϊκά για τον Waite, αφού τελικά αποφασίστηκε η κυκλοφορία ενός ολοκληρωμένου δίσκου (ο πρώτος μετά από το "Downtown: Journey Of A Heart" του 2007), με τίτλο "Rough & Tumble".

Το υλικό ηχογραφήθηκε σε δύο τοποθεσίες-κλειδί για το ηχητικό αποτέλεσμα. Nashville και California. Η «γλυκύτητα» και η απλότητα του πρώτου συνδυάζονται άψογα με την ανεμελιά του δεύτερου.

Στο δια ταύτα. Από το ξεκίνημα θα καταλάβετε ότι κάτι παίζει εδώ. Το riffάκι του "Rough & Tumble" μας πιάνει μάλλον απροετοίμαστους εάν έχουμε στο μυαλό μας τον Waite του "Missing You". Ο ήχος είναι απογυμνωμένος από τα πολλά-πολλά. «Βρώμικη» κιθάρα, blues διάθεση και τίποτα το επιτηδευμένο. Απλά, αλλά άμεσα πράγματα. Η ίδια ατμόσφαιρα επικρατεί και στη διασκευή του "Sweet Rhode Island Red" των Ike και Tina Turner αλλά και στο ιδιαίτερο "Peace Of Mind". O John Waite και η μπάντα του φαίνονται να το διασκεδάζουν και, πιστέψτε με, αυτό περνάει άμεσα στα αυτιά σας. Σε πιο ΑOR μονοπάτια, τώρα, δεσπόζει το "Shadows Of Love", το πρώτο single και video clip.

Ακόμα, οι πολύ καλές στιγμές συνεχίζονται με το πανέμορφο "Evil" που ακολουθεί, στο οποίο συναντούμε έναν υπέροχο, groovάτο, ρυθμό και ένα μελωδικότατο ρεφραίν. "Skyward", "Better Off Gone" και "Love's Goin' Out Of Style" «εκπέμπουν» ομορφιά και απλότητα, με το "If You Ever Get Lonely" να αποτελεί αδιαμφισβήτητα το νέο αγαπημένο των «αγαπησιάρικων» fan του Βρετανού τραγουδιστή.

Με λίγα λόγια, εάν σας άρεσε η πιο rock πλευρά του Waite ("Ignition" και "Rover's Return" π.χ.) ή συμπαθείτε τη δουλειά των Bad English, τότε θα βρείτε το εν λόγω άλμπουμ εξαιρετικό. Οι υπόλοιποι... θα το βρείτε επίσης εξαιρετικό. Και κύριος λόγος για εμένα είναι ο εξής: η ειλικρίνεια. Το αποτέλεσμα δεν κρύβεται πίσω από ατελείωτες ώρες διόρθωσης και overdubbing. Η παραγωγή είναι άψογη για έναν και μοναδικό λόγο. Η μπάντα μοιάζει να το απολαμβάνει πλήρως. Η μουσική φαίνεται να περνά κατευθείαν μέσα από τα όργανά σε εμάς. Και το κυριότερο, ο John Waite, πιο εκφραστικός και ορεξάτος από ποτέ, μας επιδεικνύει αβίαστα διάφορες πτυχές του ταλέντου του (τόσο ως τραγουδιστής, όσο και ως συνθέτης), από κομμάτια όπως το δυναμικό και bluesy εναρκτήριο, μέχρι την καθαρόαιμη -κομμένη και ραμμένη για επιτυχία στο ραδιόφωνο- μπαλάντα "If You Ever Get Lonely". Προτιμήστε το "Rough & Tumble" για μια χαλαρωτική βραδιά. Δε θα σας απογοητεύσει.
  • SHARE
  • TWEET