Jessica's Theme Band
Matter Of Time
Self Released (2015)
Από τον Χρήστο Κισατζεκιάν, 22/05/2015
Συνδυάζουν την μεγαλοπρέπεια των Allman Brothers Band, την ερωτική διάθεση των Little Feat και Doobie Brothers καθώς και την ευθυτενή ροκιά των πρώιμων Wishbone Ash
Παλιές καραβάνες τούτοι εδώ. Δικοί μας, Αθηναίοι. Πρωτοδημιουργήθηκαν πίσω στα 1989, όμως από το 1994 έως και το 2013 η καθημερινότητα τους ήθελε βιοπαλαιστές και παρέμειναν διαλυμένοι. Το φετινό ντεμπούτο τους, λοιπόν, είναι κύημα της πρόσφατης αναγέννησής τους, με νέα μέλη. Ήταν θέμα χρόνου όπως άλλωστε μας λέει ο γενικός του τίτλος...
Τι «γεύση» έχει όμως τούτη η ολόφρεσκη κυκλοφορία, τι σου θυμίζει; Λοιπόν. Φαντάσου μια συνταγή που συνδυάζει την μεγαλοπρέπεια των θρυλικών Allman Brothers Band, την ερωτική διάθεση των Little Feat και Doobie Brothers απέναντι στη μαύρη μουσική (βλέπε soul & funky) και τις καλογυαλισμένες παραγωγές, όπως επίσης και δυο σφηνάκια για «σβήσιμο» από την ευθυτενή ανυπέρβλητη ροκιά των πολυαγαπημένων μας Wishbone Ash στις απαρχές τις καριέρας τους. Ενδιαφέρον, έτσι, μην μου πείτε; Ακριβώς αυτό. Άκρως ενδιαφέρον, και πόσο μάλλον ως εγχώριο προϊόν, αφού η Ελλαδίτσα μας δεν έχει άλλο σχήμα που να υπηρετεί όλα τα παραπάνω.
Με δυο ηλεκτρικές κιθάρες ως εκ τούτου, οι Καραχοντζίτης & Αγάθος χτίζουν συχνά-πυκνά γόνιμες δισολίες, ενώ το ρυθμικό υπόβαθρο των Κάσκουρα & Λινάρη βιδώνει στέρεα το άκουσμα στο πεζοδρόμιο. Οι φωνητικές επιλογές του Γιάννη Γκούδουλα, τέλος, συνυπογράφουν το αμερικάνικο ύφος του κουιντέτου και, ευτυχώς, η μπάντα αποφεύγει απόλυτα τον ύφαλο της αντιγραφής που σε περιπτώσεις τέτοιες καραδοκεί ολούθε. Βλέπεις, ο Νότιος ήχος κατέχει βαρβάτη ονομασία προέλευσης ως γέννημα-θρέμμα των rednecks και δεν χωρούν ημίμετρα... Οι συνθέσεις είναι λοιπόν εδώ πρωτότυπες και αυθεντικές στα μέτρα του δυνατού, ευφάνταστες και πάνω απ’ όλα διασκεδαστικές. Για μπύρες παγωμένες λέμε!
Θα κλείσω με την παραγωγή του εγχειρήματος συνειδητά. ΟΧΙ επειδή ο Σοφοκλής Παππάς τυγχάνει παιδικός μου φίλος και συνοδοιπόρος στα μουσικά! Μα γιατί εδώ ο Σόφος έχει ζωγραφίσει σε διεθνές επίπεδο, ξεπερνώντας τον ίδιο του τον εαυτό. «Ιδού η Ρόδος» που λένε. Κάνε test drive και έλα να μου πεις! Μονάχα πριν το κάνεις, πες μου πως κατέχεις κι εσύ ένα από κείνα τα παλιά στερεοφωνικά συγκροτήματα ήχου, και όχι τίποτε επιτραπέζια ηχειάκια στο PC, ώστε να έχει νόημα η κουβέντα, αφού εν προκειμένω μιλάμε για Ήχο, και όχι για το περιεχόμενο όπως πιο πάνω...
Τι «γεύση» έχει όμως τούτη η ολόφρεσκη κυκλοφορία, τι σου θυμίζει; Λοιπόν. Φαντάσου μια συνταγή που συνδυάζει την μεγαλοπρέπεια των θρυλικών Allman Brothers Band, την ερωτική διάθεση των Little Feat και Doobie Brothers απέναντι στη μαύρη μουσική (βλέπε soul & funky) και τις καλογυαλισμένες παραγωγές, όπως επίσης και δυο σφηνάκια για «σβήσιμο» από την ευθυτενή ανυπέρβλητη ροκιά των πολυαγαπημένων μας Wishbone Ash στις απαρχές τις καριέρας τους. Ενδιαφέρον, έτσι, μην μου πείτε; Ακριβώς αυτό. Άκρως ενδιαφέρον, και πόσο μάλλον ως εγχώριο προϊόν, αφού η Ελλαδίτσα μας δεν έχει άλλο σχήμα που να υπηρετεί όλα τα παραπάνω.
Με δυο ηλεκτρικές κιθάρες ως εκ τούτου, οι Καραχοντζίτης & Αγάθος χτίζουν συχνά-πυκνά γόνιμες δισολίες, ενώ το ρυθμικό υπόβαθρο των Κάσκουρα & Λινάρη βιδώνει στέρεα το άκουσμα στο πεζοδρόμιο. Οι φωνητικές επιλογές του Γιάννη Γκούδουλα, τέλος, συνυπογράφουν το αμερικάνικο ύφος του κουιντέτου και, ευτυχώς, η μπάντα αποφεύγει απόλυτα τον ύφαλο της αντιγραφής που σε περιπτώσεις τέτοιες καραδοκεί ολούθε. Βλέπεις, ο Νότιος ήχος κατέχει βαρβάτη ονομασία προέλευσης ως γέννημα-θρέμμα των rednecks και δεν χωρούν ημίμετρα... Οι συνθέσεις είναι λοιπόν εδώ πρωτότυπες και αυθεντικές στα μέτρα του δυνατού, ευφάνταστες και πάνω απ’ όλα διασκεδαστικές. Για μπύρες παγωμένες λέμε!
Θα κλείσω με την παραγωγή του εγχειρήματος συνειδητά. ΟΧΙ επειδή ο Σοφοκλής Παππάς τυγχάνει παιδικός μου φίλος και συνοδοιπόρος στα μουσικά! Μα γιατί εδώ ο Σόφος έχει ζωγραφίσει σε διεθνές επίπεδο, ξεπερνώντας τον ίδιο του τον εαυτό. «Ιδού η Ρόδος» που λένε. Κάνε test drive και έλα να μου πεις! Μονάχα πριν το κάνεις, πες μου πως κατέχεις κι εσύ ένα από κείνα τα παλιά στερεοφωνικά συγκροτήματα ήχου, και όχι τίποτε επιτραπέζια ηχειάκια στο PC, ώστε να έχει νόημα η κουβέντα, αφού εν προκειμένω μιλάμε για Ήχο, και όχι για το περιεχόμενο όπως πιο πάνω...