Izah

Τέσσερις κομματάρες κοντά εβδομήντα λεπτά. Επίμονα επίπονο αλλά ταυτόχρονα τόσο μαγευτικά έντονο και συναισθηματικά φορτωμένο. Ένας δίσκος ντεμπούτο, που μπορεί να γοητέυσει το κοινό του ατμοσφαιρικού και συνάμα ακραίου metal. Τα στοιχεία που το γεμίζουν τραβούν σκοινιά από doom, post-rock και black για να δέσουν ένα sludge κόμπο. Λίγες φορές έχω ακούσει πρώτη κυκλοφορία από ένα συγκρότημα και να μου κάνει άμεσα ευχάριστη εντύπωση. Προσπαθώ να είμαι επιεικής αλλά δεν χρειάζεται. Δυσκολεύομαι να βρω ατέλειες. Ούτε μεγάλες μπάντες του χώρου δεν ξεκίνησαν έτσι. Δηλαδή, αν το σκεφτείς, που πρόκειται να φτάσουν αυτοί εδώ;

Ο δίσκος έχει τα απαραίτητα από κάθε ακραίο παρακλάδι. Άκου το "Finite Horizon" και ταξίδεψε υπό τα ξεσκισμένα και κατάμαυρα φωνητικά σε γρήγορες μα ξαφνικά αργόσυρτες βαρύγδουπες μελωδίες, καλοσχηματισμένες μέσα σε πανέξυπνα riff. Να σου και a la Primordial folk μελωδίες κολλάνε σε πιο βιομηχανικούς ρυθμούς για να καταλήξουν σε ένα άγριο συνονθύλευμα τεχνικού και εξαιρετικά ανώμαλου grind. Όλα αυτά μέχρι να υπνωτιστείς από το άρρωστο doom. Ακόμα δεν έχεις ακούσει ούτε το μισό κομμάτι. Ρε οι άνθρωποι είναι ωραίοι. Θα πάθεις πλάκα. Το κομμάτι σπέρνει. Post-rock συνέχεια. Ναι, κάπου στα μισά ο ρυθμός αποχαυνώνεται και γλυκά φωνητικά γεμίζουν τον χώρο. Σκέψου ότι η σύνθεση αυτή είχε πρωτοσχηματιστεί πάνω από επτά χρόνια πριν σε μια EP κυκλοφορία τους. Επικό τελείωμα για να κλείσει και να συνεχίσει στο 30-λεπτο ομώνυμο του δίσκου κομμάτι που ετοιμάζεται να σε καταπιεί και να σε αποτρελάνει. Κάνοντάς το βασανιστικά σε γαργαλάει μέχρι να σε εξαντλήσει και σε πετάει στα άγρια δόντια ενός θηρίου για να σε κατασπαράξει. Τρομπέτες, τρομπόνι και φωνητικά sample που γεμίζουν την ατμόσφαιρα. Εμπνευσμένη σύνθεση που δεν κάνει κοιλιά. Χτίζεται σταδιακά και κερδίζει λεπτό προς λεπτό σε θόρυβο, ένταση και σαπίλα. Έχει προφανείς εναλλαγές και σβήνει με δυνατούς θορύβους στο όριο του πειραματισμού. Το πήρα ανάποδα και έγραψα για τα τελευταία κομμάτια της κυκλοφορίας. Το ξεκίνημα με τα "Indefinite Instict" και "Duality" είναι σκληρό χωρίς να χάνει στιγμή το σκοτάδι και την καταχνιά. Χαμηλά κουρδισμένοι με αρκετά φρέσκες απόψεις, synth και ηλεκτρονικά βοηθήματα, σε ένα μωσαϊκό από διαφορετικές ιδέες. Οι Ολλανδοί δεν κρύβουν καθόλου τους Mono, τους Wolves In The Throne Room και τους Cult Of Luna από αυτά τα κομμάτια.

Για μένα είναι η φετινή έκπληξη της Ευρώπης στο είδος, αφήν0ντας ελάχιστα πίσω του το "Ghost" των Tesa. Εάν ο δίσκος είχε κυκλοφορήσει μερικά χρόνια πριν. Που, απ' όσο γνωρίζω, είχε ήδη ξεκινήσει να στήνεται, θα μιλάγαμε για κάτι μοναδικό. Έχει όλα τα στοιχεία να σε καλύψει, έχει όλη την όρεξη να σε πείσει και αν είσαι φίλος των The Ocean θα βρεις εδώ άλλη μια ακραία εκδοχή.

izahband.bandcamp.com