InnerWish

Το βαρύ πυροβολικό του εγχώριου power metal, μετά από έξι ολόκληρα χρόνια επιστρέφει για να βομβαρδίσει και να μονοπωλήσει τα στερεοφωνικά μας, με τον πέμπτο, ομώνυμο full length δίσκο του. Ανανεωμένοι κατά τα 2/5, σε φωνητικά και τύμπανα, οι InnerWish καταφέρνουν στην υπερεικοσαετή καριέρα τους να κυκλοφορήσουν τον καλύτερό τους δίσκο, αυτόν δηλαδή που αξίζει να τιτλοφορείται μόνο με το ιστορικό όνομα του συγκροτήματος. Η αλήθεια είναι ότι μέλη και «μύστες» της μπάντας διαβεβαίωναν εδώ και αρκετούς μήνες ότι τούτο το άλμπουμ θα ήταν ό,τι καλύτερο έχουν βγάλει οι InnerWish, όμως ελάχιστοι περίμεναν ότι κάτι τέτοιο όντως θα ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα, ιδίως όταν έχουν προηγηθεί δύο φανταστικοί δίσκοι, το "Inner Strength" του 2006 και το "No Turning Back" του 2010, οι οποίοι «έδωσαν» πολλά αγαπημένα και ήδη κλασικά τραγούδια. Κι όμως, η ακρόαση του "InnerWish" διαψεύδει και τον πιο επιφυλακτικό: Τα κατάφεραν καλύτερα από κάθε άλλη φορά.

Καταρχήν, οι μεταγραφές που έγιναν στην ομάδα, ήταν από το «πάνω ράφι». Πρέπει κανείς να σταθεί στην επιλογή του Γιώργου Εικοσιπεντάκη (ex-Fragile Vastness) στα φωνητικά, οποίος, δεν γνωρίζω αν είναι καλύτερος από τους Παπανικολάου (νυν Diviner, Rock 'N' Roll Children) και Αλεξανδρόπουλο, όμως είναι ο πλέον ταιριαστός τραγουδιστής για να δώσει φωνή στις συνθέσεις και το όραμα των InnerWish σήμερα. Αλλά και η επιλογή του Φραγκίσκου Σαμοΐλη στα τύμπανα, αποδεικνύεται «λίρα εκατό», καθώς ο τύπος είναι πολυ-εργαλείο και πέρα από το δυναμικό παίξιμό του, συνεισφέρει συνθετικά αλλά και πιστώνεται όλους σχεδόν τους εξαιρετικούς στίχους του δίσκου!

Έπειτα, πρέπει να τους αναγνωριστεί ότι, παρότι γεράσαμε να περιμένουμε το καινούργιο άλμπουμ, οι InnerWish τουλάχιστον μας προσφέρουν φουλ ποσότητα μουσικής (δεκατρία κομμάτια, χωρίς εισαγωγές, ιντερλούδια, πρελούδια και λοιπές αηδιούλες, συνήθεις στο είδος) και, μάλιστα, χωρίς καμία έκπτωση στην ποιότητα. Όλα τα τραγούδια είναι υπέροχα, στο γνωστό μελωδικό - ανατατικό ύφος τους και αφομοιώνουν ιδανικά όλη τη γκάμα επιρροών τους, που εκτείνεται από τους Magnum και τους Whitesnake έως τους Iron Maiden, τον Dio, τους Accept, τους Savatage, κ.ά.. Η παραγωγή του δίσκου, την οποία ανέλαβε ο κιθαρίστας και κύριος συνθέτης της μπάντας, Θύμιος Κρίκος, με τη συνδρομή του Fotis Bernardo, είναι σύγχρονη και διαυγής (αν και προσωπικά θα την ήθελα ένα «τσικ» πιο ογκώδη), ενώ και το εξώφυλλο του Felipe Machado Franco (βλ. Blind Guardian, Rhapsody Of Fire κ.ά.), είναι καλαίσθητο και αντάξιο του περιεχομένου.

Γενικά, το "InnerWish" είναι γεμάτο από riffάρες, μεσαίες και up tempo ταχύτητες, κολλητικά  ρεφρέν, που άλλοτε είναι ψυχοπονιάρικα ("Broken", "Sins Of The Past", "Serenity", "Needles In My Mind") και άλλοτε υμνικά ("Modern Babylon", "Machines Of Fear", "Rain Of A Thousand Years") και ουσιαστικές lead κιθάρες από τους Θ. Κρίκο και Μ. Τσίγκο, που πάντοτε εμπλουτίζουν χωρίς να κουράζουν τις συνθέσεις. To rhythm section (Μαζαράκης - Σαμοΐλης) είναι στιβαρό αλλά διακριτικό, όπως και τα πλήκτρα του Γ. Γεωργίου (επίσης Fortress Under Siege), που σπάνια αποκτούν ηγετικό ρόλο, επικεντρωμένα στη δημιουργία μεγαλειώδους ατμόσφαιρας. Η χρήση κανονικής πλήρους χορωδίας σε αρκετά τραγούδια είναι ευφυής, ιδίως στο κομμάτι - προπομπό της κυκλοφορίας, το επτάλεπτο έπος "Rain Of A Thousand Years", στο οποίο χάνεται η μπάλα. Προσωπικά αγαπημένα τραγούδια (για σήμερα) είναι το "Serenity" (τέλειο ρεφρέν που θυμίζει μέχρι και τους Τυνήσιους oriental metallers, Myrath), το "Needles In My Mind" (με επιρροές από Symphony X), αλλά και το Coverdale-ικό "Cross The Line", το μοναδικό σε στίχους του -ποιού άλλου;- Μανόλη Τσίγκου και το οποίο σφραγίζει με την ερμηνεία του o Εικοσιπεντάκης.

Ίσως έγραψα πάρα πολλά για ένα άλμπουμ που είναι ο ορισμός του «μια δοκιμή θα σας πείσει». Γεγονός αναμφισβήτητο είναι ότι σε μια περίοδο όπου το ευρωπαϊκό / μελωδικό power metal βιώνει μια γενικευμένη παρακμή, εμπορικά και καλλιτεχνικά, οι InnerWish κυκλοφορούν έναν δίσκο - διαφήμιση για το ιδίωμα, που -χωρίς ίχνος υπερβολής- θα το ζήλευαν ακόμα και τα μεγάλα ονόματα του είδους. Οι InnerWish ανοίγουν τον χορό των μεγάλων κυκλοφοριών του 2016, ανεβάζοντας τον πήχη της ποιότητας στους αιθέρες, τόσο για τους διάσημους και πολυδιαφημισμένους διεθνείς «ανταγωνιστές» τους, όσο και για τους ίδιους, καθώς το "InnerWish" είναι ένας δίσκος τόσο καλός και δουλεμένος με τόσο μεράκι, που μοιάζει αξεπέραστος.