Hexvessel

Μήπως ήρθε η ώρα για την rock κοινότητα να μην περιορίζεται μόνο στις sabbath-ίλες και στο progressive όταν σκάβει στο βαθύ παρελθόν; Λέω εγώ τώρα... Και δεν το λέω μόνο εγώ, το λέει επίσης ο μεγάλος Garm στο περσινό "Childhood's End" των Ulver, όπου μας έβαλε να ασχοληθούμε με μπάντες όπως οι Gandalf, οι Jefferson Airplane, οι The Left Banke και οι United States Of America. Αυτές είναι οι πραγματικές επιρροές του καπετάνιου Kvohst στους Hexvessel˙ ψυχεδελικό folk με έντονες αναγεννησιακές εικόνες βάρδων να τραγουδούν μυστικιστικές μελωδίες σε σπηλιές ανέγγιχτες από τον χρόνο και την εξέλιξη, όπως αυτή του εξωφύλλου.

Για το εκπληκτικό ντεμπούτο των Hexvessel, "Dawnbearer", μιλήσαμε στις underground κυκλοφορίες του 2011. Για το υπέροχο "No Holier Temple" που ήρθε να εδραιώσει τη θέση τους ως μία από τις καλύτερες, μακράν, περιπτώσεις μπάντας που χρωστάει όλο της το είναι στα 60s και στα 70s, μιλήσαμε στις underground κυκλοφορίες του 2012. Για το 2013 δεν μας άφησαν παραπονούμενους, προσφέροντάς μας το 35-λεπτο "Iron Marsh", το οποίο περιέχει ό,τι θα θέλαμε από ένα EP.

Καταρχάς έχουμε το σημαντικότερο κομμάτι της κυκλοφορίας: το εναρκτήριο 13-λεπτο "Masks Of The Universe", το οποίο συνοψίζει όλους τους λόγους γιατί αγαπάμε την μπάντα. Αργό, ξεκίνημα με υπνωτιστικά πνευστά να συνοδεύουν το επαναλαμβανόμενο «this is the end of the world» για κοντά τέσσερα λεπτά, μέχρι να μπει το ψωμί της σύνθεσης με τον ιδανικό στίχο για να περιγράψει κανείς την εμπειρία της ακρόασης της μουσικής τους: «I drank a dream that I was an oak on fire». Εξαιρετικό ρεφρέν και αριστοτεχνική εξέλιξη κομματιού που περνάει από όρη και κοιλάδες αλλάζοντας αναλόγως τον ρυθμό του, οριοθετώντας αυτό που λέμε «ταξιδιάρικο άσμα». Τα άλλα δύο ακυκλοφόρητα κομμάτια του EP κρατούν το σταθερό επίπεδο ποιότητας του συγκροτήματος, προεξέχοντος του πανέμορφου ψυχεδελικού folk τραγουδιού, "Don't Break The Curse", όπου το spoken word σημείο του δίνει άλλη διάσταση. Τέλος, έχουμε μία extended έκδοση ενός από τα καλύτερα κομμάτια του ντεμπούτου, του "Tunnel At The End Of Light" και μία τόσο απρόσμενη όσο και απόλυτα επιτυχημένη διασκευή - και ως προς την απόδοση και ως προς την επιλογή κομματιού. Πρόκειται για το "Woman Of Salem" της Yoko Ono από τον δίσκο της "Feeling The Space" του 1973, όπου μιλούσε για το φεμινιστικό κίνημα και τα δικαιώματα των γυναικών.

Οι Hexvessel συνεχίζουν να μας δίνουν μουσική υψηλής αισθητικής και ποιότητας, ο καπετάνιος μοιάζει να έχει βρει το λιμάνι του και σε μια εποχή που οι μάγισσες του Σάλεμ δεν κινδυνεύουν να καούν, καταφέρνουν να ακούγονται επίκαιροι. Όσοι αγαπάμε Hexvessel, έχουμε ακόμα μια κυκλοφορία το δισάκι μας. Όσοι δεν τους ξέρετε, το "Iron Marsh" είναι ιδανική εισαγωγή καθότι μικρό και εύκολο να σε συνεπάρει από το πρώτο κιόλας άκουσμα. Επιστροφή στις ρίζες, λοιπόν. «The only way into the universe is through a clearing in the forest».