H.E.A.T.

Σε ένα melodic rock σχήμα, η φωνή είναι σίγουρα ένα από τα σημαντικότερα «όργανα». Μπορεί να απογειώσει αλλά και να χαντακώσει το συνολικό αποτέλεσμα, άσχετα με τις επιδόσεις και το ταλέντο των υπόλοιπων μουσικών. Έτσι, όταν μια μπάντα έχει αρχίσει την καριέρα της με πολύ καλούς οιωνούς και δύο ιδιαίτερα επιτυχημένα (σε κοινό και κριτικούς) άλμπουμ, τότε η είδηση της αποχώρησης του frontman και τραγουδιστή της πέφτει ως κεραυνός εν αιθρία. Φυσικά αναφέρομαι στους H.E.A.T, οι οποίοι με τα "H.E.A.T." (2008) και "Freedom Rock" (2010), δημιούργησαν και εδραίωσαν τη φήμη τους ως ένα από τα πιο πολλά υποσχόμενα hard rock σχήματα που έχει βγάλει η Σουηδία τα τελευταία χρόνια. Η αποχώρηση του Kenny Leckremo από το μικρόφωνο όμως, ήρθε να θέσει αρκετές αμφιβολίες για το μέλλον του συγκροτήματος.

Πολλοί υποστήριζαν πως δύσκολα θα βρισκόταν κάποιος άξιος διάδοχος του Leckremo και έτσι το πρόωρο τέλος της καριέρας των H.E.A.T. ίσως να ήταν προ των πυλών. Η μπάντα όμως, έσπευσε να διαψεύσει αυτές τις φήμες, φέρνοντας στις τάξεις της τον νικητή του σουηδικού talent show, Idol, Erik Grönwall. Αυτή η κίνηση ξένισε μερικούς, αφού ο Grönwall είχε κυκλοφορήσει ήδη δύο δίσκους, των οποίων ο ήχος έγερνε ξεκάθαρα προς το pop rock. Παρά τις όποιες αμφιβολίες όμως, το συγκρότημα ξεκίνησε να δουλεύει -με νέο τραγουδιστή πλέον- πάνω στο τρίτο και κρισιμότερο ως τώρα δισκογραφικό του πόνημα. Το άλμπουμ αυτό είτε θα αποδείκνυε πως οι Σουηδοί πραγματικά «το 'χουν» και δεν στάθηκαν απλά τυχεροί στις πρώτες τους δύο προσπάθειες, είτε θα τους κατέβαζε αρκετά επίπεδα στις συνειδήσεις των ακροατών τους, κινδυνεύοντας να χαθούν ανάμεσα στις πολλές μέτριες melodic rock μπάντες που κυκλοφορούν.

Ο τίτλος αυτού, "Address The Nation" λοιπόν και οι H.E.A.T. αποφάσισαν να «απευθυνθούν στο έθνος» πρώτα με το "Living On The Run". Πρόκειται για το lead single του δίσκου και πολύ απλά για ένα από τα καλύτερα κομμάτια του ήχου του για φέτος. Εκπληκτικό aor ρεφραίν, κομμένο και ραμμένο για να στοιχειώσει το μυαλό σου για μέρες, η ιδανική αναλογία κιθάρας-πλήκτρων-μπάσου-ντράμς και η φωνή του «ψάρακα» Grönwall να υπόσχεται πολλά για το τι πρόκειται να ακούσουμε στα υπόλοιπα τραγούδια του άλμπουμ. Έτσι, το play πατιέται με περισσή ανυπομονησία και προσμονή και το "Breaking The Silence" μας καλωσορίζει στην τρίτη δισκογραφική δουλειά του σχήματος. Δυναμικότατη σύνθεση, γεμάτη ενέργεια, ρυθμό και πολύ ωραίες μελωδίες. Δεν θα μπορούσα να ζητήσω κάτι καλύτερο για το ξεκίνημα. Και που να ήξερα τι με περίμενε. Η συνέχεια έκρυβε συνεχείς εκπλήξεις. Όσο προχωρεί η ακρόαση «ερωτεύεσαι» το ένα τραγούδι μετά το άλλο. "Better Off Alone", "Falling Down", "It's All About Tonight" και "Heartbreaker" αποτελούν πραγματική διαφήμιση για τον μελωδικό rock και aor ήχο, με αξιομνημόνευτα ρεφραίν, παθιασμένα αλλά και αψεγάδιαστα φωνητικά, δυναμικές κιθάρες και πανέμορφα πλήκτρα. Ακόμα, πολύ ωραίο τόνο στο όλο εγχείρημα δίνει η μοναδική καθαρόαιμη μπαλάντα του άλμπουμ "The One And Only", το πανέμορφο και τίγκα στο 80s feeling "In And Out Of Trouble", αλλά και το απλό μεν αποτελεσματικό και διασκεδαστικό δε "Need Her". Τέλος, αξίζει να γίνει αναφορά και στο "Downtown", το οποίο κλείνει τον δίσκο και είναι κάπως αποστασιοποιημένο από το υπόλοιπο υλικό, κρατώντας πάντα τα ίδια βασικά μουσικά συστατικά, παρουσιάζοντας όμως μια διαφορετική και πιο προσγειωμένη -τηρουμένων των αναλογιών- οπτική γωνία.

Συνολικά, το "Address The Nation" έχει δουλευτεί άψογα σε κάθε σημείο του. Η παραγωγή είναι πραγματικά αψεγάδιαστη, ο ήχος είναι γεμάτος και κάθε νότα λάμπει όπως της αξίζει, οι συνθέσεις είναι εξαιρετικές και οι Σουηδοί φαίνονται να είναι στα καλύτερά τους. Επίσης, ο νέος τραγουδιστής έχει αντικαταστήσει τον Kenny Leckremo και με το παραπάνω και η συνεργασία του με το συγκρότημα φαίνεται να έχει ένα λαμπρό (και ελπίζω μακρύ) μέλλον. Εάν αυτό το άλμπουμ, λοιπόν, ήταν αυτό που θα έδειχνε κατά πόσο οι H.E.A.T. μπορούν να συγκαταλέγονται ανάμεσα στην ελίτ της μελωδικής rock σκηνής, τότε πιστεύω πως όχι μόνο αυτό αποδεικνύεται περίτρανα, αλλά, με τη συγκεκριμένη κυκλοφορία, η μπάντα θέτει σοβαρότατη υποψηφιότητα για την κορυφή της εν λόγω σκηνής.