Ένας Moonshiner που δεν πουλάει το παράνομο αλκοόλ που παρασκευάζει και το φυλάει για τον γάμο του. Τις Τρίτες προσπαθεί να κάνει εκπομπή στο Rocking Radio με τον έτερο εκτός νόμου...
Η συστατική τους επιστολή είναι τούμπανο, μιας και υπογράφεται από τον Ακατονόμαστο, τις διδαχές του οποίου και κηρύττουν, κατάγονται από τη Σουηδία, δε μας αποκαλύπτουν ονόματα, ο τραγουδιστής τους μασκαρεύεται παριστάνοντας τον Evil Pope, ξεπατηκώνουν μουσικά ουκ ολίγους συναδέλφους τους και οι στίχοι τους ενίοτε είναι τρισάθλιοι. Ok, δεν είναι τόσο τραγικό όσο διαβάζεται, μιας και οι Ghost φαίνεται να μην παίρνουν τους εαυτούς τους στα σοβαρά και το "Opus Eponymous" να ακούγεται ευχάριστα, αλλά...
...είναι τραγικό το ότι θα παραβρεθούν από το πουθενά στο φετινό Roadburn Festival, τη στιγμή που άλλες μπάντες και μουσικοί έχουν φτύσει αίμα για να συμμετάσχουν κι ακόμα δεν... Ρε λέτε να είναι ο Lee Dorian στα φωνητικά και γι' αυτό να κάνουν κωλοτούμπες οι Ολλανδοί διοργανωτές; Όποιοι και να είναι πάντως, το παιχνίδι της αναμονής το έπαιξαν μια χαρά και τους βγάζω το καπέλο, καθώς ο ντόρος που δημιουργήθηκε γύρω από τη μπάντα και η προσμονή για την ακρόαση του "Opus Eponymous" το κατέταξαν, σε ορισμένες ακραίες περιπτώσεις είναι η αλήθεια, ως έναν από τους καλύτερους black metal δίσκους όλων των εποχών!
Κι αφού δόθηκαν τα μουσικά βραβεία Παπαρίων για το 2011, ας ομολογήσουμε πως οι Ghost αρέσκονται κι έχουν ως βάση το ελαφρολαϊκό© hard rock των '70s, με ολίγη από horror αισθητική, κι εν συνεχεία αναλώνονται σε αόρατες guest συμμετοχές. Όχι, δε με ενοχλεί που το "Elizabeth" είναι στυγνή αντιγραφή από Mercyful Fate, που το riff του "Stand By Him" παραπέμπει σε Wishbone Ash, που η εισαγωγή του "Prime Mover" θυμίζει Opeth (βρε λέτε;) και που σε ανύποπτο χρόνο σκάει κι ένα riff made in Slayer. Μερικές φορές υποστηρίζουν μια χαρά την άποψή τους περί μουσικής, κάποιες άλλες στιγμές όμως μένουν σκόρπιες στιγμές κι όχι ακέραιες ιδέες, ενώ η Πανσατανικότατη αισθητική τους δε βοηθείται καθόλου από την πέραν του δέοντος καλογυαλισμένη παραγωγή, που σαφώς και δε φέρνει εικόνες από occult horror movies του παρελθόντος, εκτός...
...από εκείνη του εξωφύλλου που είναι σαφής αναφορά στο "Salem's Lot" του 1979. Κι εδώ κλέβετε ρε αθεόφοβοι; Έχω την αίσθηση πως οι Ghost παίζουν με τα μυαλά μας και μας κοροϊδεύουν ψιλό γαζί, γι' αυτό και δε θα τους πάρω στα σοβαρά. Χωρίς να είναι οι Spinal Tap της γενιάς τους, αλλά και χωρίς να είναι η μπάντα που θα σε κάνει να κρυφτείς από τρόμο κάτω από το πάπλωμά σου, κατάφεραν να με διασκεδάσουν λίγο και να μη με τρομάξουν καθόλου. Μέχρις ότου λοιπόν ολοκληρωθούν οι συζητήσεις για το τί χαβά έχουν τούτοι εδώ και αποκαλυφθεί η πραγματική τους ταυτότητα σε σουηδικό πρωινάδικο metal-ικής ύλης, θα αποσύρω αδιάκριτα το "Opus Eponymous" από το cd player, κρατώντας τα "Stand By Him", "Death Knell" και "Genesis", αντικαθιστώντας το με ολόκληρο το "Magister Mundi Xum" κάποιων γειτόνων Νορβηγών ονόματι Devil...