Emerald Sun

Regeneration

Pitch Black (2011)
Από τον Θοδωρή Μηνιάτη, 26/07/2011
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Χαίρομαι ιδιαίτερα όταν ακούω δουλειές ελληνικών συγκροτημάτων που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από αντίστοιχες του εξωτερικού, δείγμα του πόσο η ελληνική σκηνή πάει από το καλό στο καλύτερο. Οι Emerald Sun μάς έρχονται από την Θεσσαλονίκη, μάνα πολλών group που έχουν κάνει καριέρα εντός και εκτός συνόρων. Ομολογώ και λυπάμαι για αυτό, δυστυχώς έχουμε μεγαλώσει και γαλουχηθεί έτσι ώστε να μη βλέπουμε με καλό μάτι τις ελληνικές κυκλοφορίες. Έτσι, όταν πήρα το cd στα χέρια μου σκέφτηκα: «έλα μωρέ, άλλη μια μπάντα για κριτική».

Ακούγοντας το δίσκο γελάστηκα πολλάκις. Το "Regeneration" είναι ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ, που μπορεί άνετα να σταθεί δίπλα σε κυκλοφορίες του εξωτερικού. Οι Emerald Sun έχουν επιλέξει να εκφράζονται μουσικά παίζοντας ευρωπαϊκό heavy/power metal, ένα είδος βεβαίως που έχει άκρως κορεστεί. Αντί να σταθούν καθαρά στα τετριμμένα κλισέ του είδους, προσπαθούν να αναμείξουν τα στοιχεία που έχουν χαρακτηρίσει το είδος με δικά τους. Το άλμπουμ «ανοίγει» με το κομμάτι "We Wont Fall", ένα από τα ωραιότερα κατ' εμέ που έχει γράψει ελληνική μπάντα. Άπο το πρώτο δευτερόλεπτο, η α λά Stratovarius μελωδία και το ρεφρέν σου κολλάνε στο μυαλό. Ευτυχώς δεν είναι η μόνη σύνθεση που χαίρει χειροκροτήματος. Όλες οι υπόλοιπες, με αποκορύφωμα το "Phantasmagoria" που διαρκεί δωδεκάμισι λεπτά, θα διασκεδάσουν και θα χαροποιήσουν τον οπαδό του είδους. Επηρεασμένοι από τις γερμανικές europower μπάντες, με πολλά στοιχεία από Gamma Ray, Helloween και Heaven's Gate, έχουν καταφέρει να παντρέψουν αρμονικά το τότε με το τώρα ως προς τον πιο heavy ήχο. Βασικό συστατικό της επιτυχίας των συνθέσεων είναι όχι τόσο η πρωτοτυπία των κομματιών, άλλα το πώς αυτά αποδίδονται τραγουδιστικά από τον Στέλιο Τσακιρίδη, ο οποίος πιάνει όλες τις συνθέσεις και τις ανεβάζει δυο σκάλες πιο πάνω. Σε ένα group ο κάθε frontman πρέπει να ξεχωρίζει. Έτσι, ο εν λόγω, όντας μια μίξη των Andi Deris των Hellloween και Thomas Rettke των Heaven's Gate, δίνει μια μοναδική εικόνα σε κάθε νότα. Είτε το κομμάτι είναι αργό, είτε πιο γρήγορο, θα το τραγουδήσει με τρόπο τέτοιο, που να σου δημιουργήσει μια εγρήγορση και να μη θέλεις να σταματήσεις να ακούς το δίσκο. Για μένα αποτελεί μια από τις ωραιότερες φωνές που διαθέτει ο χώρος.     
      
Βεβαίως δεν είναι μόνος του και το τελικό πολύ καλό αποτέλεσμα που βγαίνει από τα ηχεία μας προκύπτει από συνολική και συλλογική δουλειά. Το τότε rhythm section (γιατί τώρα που γράφεται αυτή η κριτική έχουν αλλαχθεί δύο μέλη) μέσα από κάθε κομμάτι δείχνει το πόσο δουλεμένο και καλό-προβαρισμένο ήταν, κάτι που φαίνεται εξ αρχής. Οι εννέα δικές τους συνθέσεις έχουν τα πάντα: αργά σημεία, γρήγορα σημεία, μουσικές εναλλαγές, αλλά πάνω από όλα ψυχή και ξεσηκωτικό feeling. Όταν έχεις επιλέξει να εκφράζεσαι μουσικά από κάτι τόσο κορεσμένο, θα πρέπει να αποδίδεις τα κομμάτια σου με τσαμπουκά, κάτι που οι Emerald Sun έχουν σε περίσσιο βαθμό. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι θέλησαν να γράψουν το δικό τους μακροσκελές έπος (το "Phantasmagoria"), ένα τραγούδι-ιστορία, που σε συνεπαίρνει και δεν καταλαβαίνεις το μεγάλο της διάρκειας του. Το άλμπουμ τελειώνει με μια πρωτότυπη διασκευή, αφού θέλησαν να ερμηνεύσουν το "Holding Out For A Hero", κομμάτι των '80's, τραγουδισμένο από την Bonnie Tyler. Ευτυχώς το τραγούδι ακούγεται όπως θα έπρεπε να είναι από τότε, metal από την αρχή μέχρι το τέλος! Έκτος όμως της διασκευής, όλο το άλμπουμ ακούγεται πολύ όμορφα, χάρη στη δουλειά που έχει κάνει ο Βαγγέλης Μαράνης, γνωστός από τους Sanvoisen, στην τελική μίξη.

Οι Emerald Sun είναι από τις ανερχόμενες δυνάμεις στο ελληνικό metal, κάτι που αποδεικνύεται περίτρανα μετά την ακρόαση του άλμπουμ τους. Χρειάζεται να τους ακούσετε, ειδικά όσοι αρέσκεστε στο μελωδικό europower. Αναμένω με πραγματική αγωνία το επόμενο δισκογραφικό βήμα τους για να δούμε αν τελικά μπορούν να καθιερωθούν σύντομα ή θέλουν ακόμα. Ο χρόνος θα δείξει...
  • SHARE
  • TWEET