Dysnerved

Δέκα χρόνια, αν δεν απατώμαι, πήρε στους Θεσσαλονικείς Dysnerved να κυκλοφορήσουν το ολοκληρωμένο τους ντεμπούτο. Το "Man In The Middle", που με την πρώτη ακρόαση γίνεται αντιληπτό πως είναι προϊόν μιας μακράς δημιουργικής διαδικασίας, κυκλοφορεί σε μια εποχή όπου οι δυσαρμονίες έχουν κατακλύσει τη διεθνή extreme metal σκηνή. Για την ακρίβεια, το εν λόγω φαινόμενο επανήλθε δυναμικά, ως μέρος ενός δεύτερου κύματος τα τελευταία χρόνια, έπειτα από την προ δεκαετίας έκρηξή του. Σε αυτήν την, «εκσυγχρονισμένη» του τροπή, οι Dysnerved βρήκαν το έδαφος ώστε να δημιουργήσουν.

Ο ήχος του άλμπουμ μονομιάς φέρνει στο μυαλό σύγχρονα σχήματα όπως οι Imperial Triumphant, Ad Nauseam, Norse, Ulcerate, Suffering Hour, καθώς και Pyrrhon μεταξύ άλλων. Οι εν λόγω μπάντες, δεν λειτουργούν ως μια, τετριμμένη, απόπειρα χαρτογράφησης, του ύφους των Dysnerved, αφού οι οκτώ συνθέσεις του δίσκου δημιουργούν έναν μικρόκοσμο που οφείλεις να τον προσεγγίσεις αυτόφωτο. Επέλεξα να παραθέσω τους προαναφερθέντες καλλιτέχνες, επειδή οι συνειρμοί του ηχοχρώματός τους είναι ικανοί να φωτίσουν αθέατες λεπτομέρειες της προσέγγισης της εγχώριας μπάντας. Η μεταμοντέρνα προσέγγιση του συγκροτήματος στις «βασικές αρχές» του avant-garde extreme metal, τους δίνει περιθώρια ανάσας και προέκτασης της δυσαρμονίας προς πάσα κατεύθυνση.

Από την παραγωγή, έως τον ήχο του μπάσου και τους τυμπανιστικούς ρυθμούς, με το "Daily Routine Of A Hollow Mind" να αποτελεί τη σύνοψή τους,οι Dysnerved φαντάζουν χαλιναγωγημένοι. Το γεγονός όμως πως τα κομμάτια του "Man In The Middle" δεν εξωθούνται σε ασύνδετα άκρα, ως μέρος μιας ακροβατούσας αλληλουχίας, δεν σημαίνει επουδενί πως προσεγγίζουν τις δυσαρμονίες και την προοδευτική, τεχνική αισθητική του ακραίου ήχου εργαλειακά. Πίσω από την κυριαρχία του mid-tempo, τον λεπτό κιθαριστικό τόνο και τα μεμονωμένα ξεσπάσματα, κρύβονται τροποποιημένες επιστροφές κιθαριστικών θεμάτων. Οι Voivod-ισμοί του "Us" συνυπάρχουν με τη βίβλο των Gorguts που είναι το ομότιτλο κομμάτι, έχοντας ως αποτέλεσμα ένα συμπαγές αποτέλεσμα, το οποίο όταν οι ακροάσεις ολοκληρωθούν, επιτρέπει χώρο στις ατμόσφαιρες να απλωθούν.

Σε αυτό ακριβώς το σημείο, το "Man In The Middle" αναδεικνύει τις αρετές του. Η ζοφερή αύρα του, εμπνέεται από την ηχητική αποδόμηση και μεταδίδει την περιβόητη (και επιθυμητή κατ’ εμέ) αστική παρακμή. Ο άνθρωπος στη μέση θα εκτονωθεί με τα riffs του "Behemoth Inside" όσο περιπλανηθεί με τις μελωδίες του "Trail To The Void" για να καταλήξει στο κορυφαίο "Apophenia". Με αλλεπάλληλες ηχητικές επιθέσεις, το τραγούδι μετατρέπει τα προαναφερθέντα χαλινάρια σε μαστίγιο, πριν παραδοθεί στη σιωπή. Ο άνθρωπος αυτός, αν και παρουσιάζεται ως ένα υποκείμενο χωρίς στόχο, δίχως βλέψεις αλλά με σαφή διάθεση αντεπίθεσης, ακόμη και εκδίκησης, είναι το προϊόν μιας κοινωνικής μηχανής εξολόθρευσης, δημιούργημα των σκιών του σύγχρονου κόσμου.

Τα 34 λεπτά του "Man In The Middle", δεν είναι παρά μια θαρραλέα απόπειρα ηχητικής μεταφοράς αυτού του ψυχισμού. Όσο τα leads του "Production Line" εναλλάσσονται ταχύτατα, η κορύφωση που δεν έρχεται ποτέ υπενθυμίζει πως ακόμη και στον αδυσώπητο και συχνά απάνθρωπο κόσμο της χαοτικής αυτής πλευράς του extreme metal, η δυνατότητα δημιουργίας μουσικής που αφήνει ένα στίγμα στον ακροατή, είναι που την καθιστά κρίσιμη. Οι Dysnerved, με την πρώτη επίσημη δουλειά τους, προσφέρουν έναν δίσκο που δεν φοβάται να ακολουθήσει ένα ύπουλο μονοπάτι. Προσεγγίζουν την ατμόσφαιρα με όρους σύγχρονους και παράλληλα δεν επιτρέπουν στον τεχνικό λαβύρινθο των δυσαρμονιών να τους παγιδεύσει. Απευθυνόμενοι σε ένα συγκεκριμένο κοινό, και με την ευχή να έχουν διάρκεια, αφουγκράζονται τις εξελίξεις και, αναζητώντας το αποτύπωμά τους, αρνούνται να τις προσπεράσουν, προς δικαίωσή τους.

Bandcamp