Deftones

Ένας «έρωτας», θύμα μιας παρ' ολίγον τραγωδίας. Όπου «έρωτας» το έκτο album των Deftones που επρόκειτο να κυκλοφορήσει υπό τον τίτλο “Eros” και «παρ' ολίγον τραγωδία» το αυτοκινητιστικό ατύχημα του μπασίστα Chi Cheng που λίγο έλειψε να του κοστίσει την ζωή και πιθανότατα δεν θα του επιτρέψει να αναρρώσει ποτέ ολοκληρωτικά από τα τραύματά του. Ξαφνικά οι Deftones βρέθηκαν σε ένα σταυροδρόμι όπου το “Eros” μπήκε στην κατάψυξη και το μέλλον της μπάντας έμοιαζε αβέβαια όσο ποτέ. Κάπου εκεί ο Sergio Vega επιστρατεύεται να γεμίσει την απουσία του Cheng στο μπάσο και μαζί με τους υπόλοιπους να ξεκινήσει την, από το μηδέν, δόμηση ενός καινούριου album.

Με αυτά τα δεδομένα, οι Deftones κυκλοφόρησαν το “Diamond Eyes” τελικά στην θέση του “Eros”, σκορπώντας ανακούφιση στην μουσική κοινότητα ως προς τις φήμες περί διάλυσης που πλανιόντουσαν μετά το ατύχημα του μπασίστα τους. Το προηγούμενο album τους “Saturday Night Wrist” αν και περιείχε το καταπληκτικό “Mein” με την συμμετοχή του Serj Tankian ήταν και ο αδύναμος κρίκος της δισκογραφίας των Deftones ίσως γιατί έπονταν των δύο ογκόλιθων “White Pony” και “Deftones”, δίσκων ορόσημων για τον εναλλακτικό σκληρό ήχο και τα zeros.

To “Diamond Eyes” είναι μια στροφή των Deftones σε πιο συμβατικό ήχο. Λιγότερο επιθετικός και οργισμένος και με λιγότερους πειραματισμούς απ' ότι οι προηγούμενες κυκλοφορίες του συγκροτήματος. Τα ίδια τα μέλη του συγκροτήματος εξάλλου παραδέχθηκαν ότι η περιπέτεια του Cheng αναπόφευκτα έπαιξε τον ρόλο της στην σύνθεση του “Diamond Eyes”, ιδιαιτέρως στο στιχουργικό ύφος το οποίο τείνει σε πιο αισιόδοξα μηνύματα, κάτι που επιβεβαιώνεται στο ομώνυμο και ίσως και καλύτερο κομμάτι του δίσκου.

Φυσικά από κάποιο album των Deftones δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι heavy στιγμές των “Royal” και “Rocket Skates”, χαρακτηριζόμενες από τα κλασσικά «κοφτά» riff του συγκροτήματος και τις μοναδικές κραυγές του Moreno, ενώ το “Prince” ξυπνάει όμορφες αναμνήσεις από “White Pony” εποχές. Φαίνεται όμως και πως η πιο απλοποιημένη ματιά που έριξαν σε αυτό το album οι Deftones, έδωσε νέα άνεση και ελευθερία στο συγκρότημα με αποτέλεσμα ήρεμα κομμάτια όπως τα “Beauty School”, “Sextape” να εντάσσονται  ομοιόμορφα στο σύνολο και συγχρόνως να μην αποτελούν απλά fillers αλλά πολύ καλές του στιγμές.  

Τελικά τι είναι για τους Deftones το “Diamond Eyes”; Σίγουρα είναι ένας αρκετά καλύτερος δίσκος από τον προηγούμενό τους. Μα κυρίως είναι η χειροπιαστή απόδειξη ότι οι Deftones πλέον είναι καλά, ότι το ατύχημα του Cheng δεν τους διέλυσε, αλλά αντιθέτως λειτούργησε καταλυτικά στην δημιουργικότητά τους,  βγάζοντας προς τα έξω έναν άλλο τους εαυτό πιο απλό μα συνάμα το ίδιο γοητευτικό. Όσον αφορά το “Eros”, πιθανότατα θα περιμένει υπομονετικά τον άτυχο Cheng να ξαναπιάσει (;) το μπάσο στα χέρια του σαν να μην πέρασε μια μέρα...