Comeback Kid

Το "Die Knowing" αποτελεί την επιστροφή και τον πέμπτο κατά σειρά ολοκληρωμένο δίσκο των εξαιρετικά συμπαθών αλλά και εργατικών Comeback Kid από την Manitoba του Καναδά, μιας μπάντας που κυριολεκτικά έχει οργώσει την hardcore υφήλιο με τις ενεργητικές της εμφανίσεις, και που το ελληνικό κοινό δείχνει πως έχει αληθινά αγκαλιάσει έπειτα από δύο αξιομνημόνευτα live που έδωσε το συγκρότημα στην Αθήνα, το 2008 και το 2011.

Η νέα κυκλοφορία τους παρουσιάζει κάποια κλασσικά χαρακτηριστικά των Comeback Kid, όπως είναι τα φωνητικά του Andrew Neufeld -πρώην κιθαρίστα, και νυν τραγουδιστή από το 2006- και κάποια μελωδικά riff στις κιθάρες, τα οποία τους έχουν χαρίσει μέσα στα χρόνια αυτό που λέμε προσωπικό στοιχείο στο hardcore. Εκεί όμως που εντοπίζεται η διαφορά είναι στο ότι ο καινούριος δίσκος εμφανίζεται μάλλον κάπως περισσότερο aggressive και μεταλλικός σε σχέση τουλάχιστον με τον θαυμάσιο προκάτοχο του "Symptoms + Cures" στον οποίο πραγματικά μεγαλούργησαν δημιουργώντας σημείο-σημείο ένα καταπληκτικό melodic hardcore άλμπουμ, με πιασάρικες κιθάρες και οπαδικά sing-along για refrain. Το "Die Knowing" έχει ξεκάθαρα κάποια στοιχεία από την New York Hardcore σκηνή. Παίζουν beatdowns, παίζουν thrash λογικές και εμπνεύσεις στα έγχορδα, και παρ' ότι δεν είναι του είδους μου αυτή η φάση, νομίζω πως τα χρησιμοποιούν όλα αυτά αρκετά επιτυχημένα.

Κάπως έτσι ξεκινάει ο δίσκος, με το σχετικά αργό ομώνυμο intro track, για να πετάξει στη συνέχεια το επιθετικό σερί των "Lower The Line", "Wasted Arrows" και "Losing Sleep", να σε κάνει να χορέψεις σαν κατσίκι(!) με το επίσημο video clip "Should Know Better", και να επιστρέψει στην ωμότητα για άλλα τρία κομμάτια. Προς το τέλος ο δίσκος θυμίζει κάτι από τα παλιά, φτάνοντας ίσως στο αποκορύφωμά του, με τα "Unconditional", "Didn't Even Mind" και "Sink In" να με ανατριχιάζουν προσωπικά με την μελωδικότητά τους και το συναίσθημά τους. Highlight επίσης είναι η συνεργασία πρώην και νυν τραγουδιστή στο προτελευταίο κομμάτι "Full Swing". Παρ' ότι δεν είμαι fan του ήχου που παρουσιάζουν στο πρώτο μισό, το "Die Knowing" με κάνει να το «παίξω», με απώτερο στόχο να φτάνω κάθε φορά προς τα τελευταία του τραγούδια.