Σε διαρκή εξερεύνηση μουσικών που εμπίπτουν στην κατηγορία του "Ηχητικού Εξτρεμισμού". Έχει εισέλθει, οικειοθελώς, στην αιώνια φλόγα της αναζήτησης συναισθήματος στον ακραίο ήχο, πάντα ευγνώμων για...
Book Of Sand
Seven Candles For An Empty Altar
Μια πειραματική δυσαρμονία που συνθλίβει τα πάντα στο τελετουργικό διάβα της, αξιοποιώντας το black metal ως την έκρηξη πριν τη σιωπή
Οι Book Of Sand αποτελούν μια από τις πλέον αγαπημένες μου μπάντες στο διεθνές extreme metal underground της προηγούμενης δεκαετίας. Έχοντας έρθει σε επαφή μαζί τους με το σεμιναριακό "Occult Anarchist Propaganda" το 2016, ένα άλμπουμ που λογίζω ως ένα από τα, αφανή μεν, κορυφαία δε, του χώρου του καθώς και αποκορύφωμα μιας δισκογραφίας κρισιμότατης για αυτό που αποκαλείται "red anarchist black metal". Αν επιθυμείς ένα κάποιο τεκμήριο για αυτό μου τον ισχυρισμό, σε παραπέμπω στη διασκευή του "No Excuses For Fascist Sympathy" από τους Spectral Lore.
Ο πειραματισμός του μονομελούς σχήματος από τη Μινεάπολη, με κάθε κυκλοφορία, αρχής γενομένης από το "How The Beautiful Walk Free", συγκρουόταν με τη φουριόζα και ωμή black metal προσέγγισή του. Οι κυκλοφορίες, διακατέχονταν από μια εντελώς ελευθεριακή προσέγγιση ως προς τις δυνατότητες του ήχου, μετατρέποντας το avant-garde black metal των Book Of Sand σε μια διαρκή μάχη ενάντια στην αυτοεκπληρούμενη προφητεία του αυτοεγκλωβισμού.
Κοινώς, οι συνθέσεις της μπάντας, όπως αποδεικνύεται περίτρανα και στο εκπληκτικό φετινό "Seven Candles For An Empty Altar", λειτουργούν ως ένα μείγμα ετερόκλητων στοιχείων, που συνενώνονται προς μια ολιστική κατεύθυνση. Οι Book Of Sand, στο μυαλό μου, ανέκαθεν συνέθεταν ολοκληρωμένα έργα, με μια αισθητική και ατμόσφαιρα που αναδύονταν από κάθε σπιθαμή τους. Έπειτα από το προαναφερθέν "Occult Anarchist Propaganda" το σχήμα αποστασιοποιήθηκε από τον ακραίο ήχο, εξερευνώντας ηχοτοπία όχι τόσο μακρινά.
Οι dark folk και apocalyptic blues/post-punk αναζητήσεις των "Sun Going Down" και "Postmodern Witchcraft" το 2018, δεν ξόρκισαν απλώς καλλιτεχνικούς δαίμονες. Παρουσιάζοντας ομοιότητες με τη φιλοσοφία των Panopticon, το άτομο πίσω από τους Book Of Sand βυθίστηκε σε ήχους διαφορετικούς από το black metal, και συνεπώς, η επιστροφή του σε αυτά τα λημέρια, ήταν, προσωπικά μιλώντας, ένα από τα δισκογραφικά στοιχήματα των τελευταίων ετών.
Το πρώτο single που αποκάλυψε η μπάντα, "Soft Sun On Silent Water", έσβησε μονοκοντυλιά την όποια περιέργεια. Στη θέση της, επήλθε μια συμπυκνωμένη, στα όρια του απροσπέλαστου, ηχητική επίθεση πυκνών διαστρωματώσεων. Το post-black metal επεξεργάζεται πληθώρα ηλεκτρονικών στοιχείων, ενώ οι συμφωνικές νότες του δίνουν μια αίσθηση μεταφυσικού μεγαλείου. Κατά μια έννοια, οι Book Of Sand κυκλοφορούν τον πραγματικό διάδοχο του προ εξαετίας πονήματός τους, αλλά στην ουσία, ανοίγουν ένα νέο αυτόνομο κεφάλαιο. Η σταδιακή τους μετάβαση προς πιο αφηρημένα concept και θρησκευτικούς συμβολισμούς, δεν τους στερεί πολιτικής αιχμής ή κοινωνικά ουσιώδους δυναμικής.
Στον αντίποδα, προσφέρει στη δύστροπη και κυρίως στριφνή μουσική τους πρόταση την ευχέρεια να σχεδιάζει αποδράσεις στο μυαλό των ακροατ(ρι)ών. Από μικροτονικά avant περάσματα που θα θυμίσουν Jute Gyte, μέχρι αδυσώπητο σύγχρονο lo-fi avant-garde αλά Krallice, Dodecahedron, Cloak Of Altering και φυσικά Spectral Lore, και από εκεί στους Liturgy, με μια μπαρόκ αισθητική που εκπροσωπείται επάξια από σχήματα όπως οι Non Serviam ή οι Doldrum.
Η εμπειρία όμως των Book Of Sand δεν λειτούργησε ως εφαλτήριο στασιμότητας. Το "Seven Candles For An Empty Altar" βυθίζεται στην αυτοσχεδιαστική jazz. Τα σαξόφωνα και γενικότερα τα πνευστά που αξιοποιούνται, δεν λειτουργούν συμπληρωματικά, αλλά επιβάλλουν διαθέσεις, εναλλαγές, ανακατατάξεις, προκαλούν χάος και αρνούνται να δεχθούν την τάξη. Φέρνοντας κατά νου, για διαφορετικούς λόγους, μπάντες όπως οι Ashenspire ή οι Imperial Triumphant, οι Book Of Sand βρήκαν στην τεχνικότητα μια ωμή ενέργεια την οποία περιτύλιξαν με μια θυελλώδη ηχητική αύρα.
Πριν καταφθάσει όμως η αδιανόητη παράνοια του ψυχοπομπού που είναι το δεκατετράλεπτο "The Realization Of Unclear Dreams", έχει προελάσει το μάντρα της επανάληψης. Είτε αναλογιστείς το βασανιστικό εναρκτήριο κυκλικό πιανιστικό θέμα του "Speak In Tongues Of The Dead", που επί πέντε λεπτά υπνωτίζει πριν η κακοφωνία επιφέρει την ισοπέδωση, είτε το, σχεδόν σε trance, πρώτο μισό του "Without The Limits Of Power", της κορυφαίας στιγμής του δίσκου, οι Book Of Sand επιχειρούν μέσω της αποδόμησης να προσφέρουν χώρο στις αισθήσεις να αναδειχθούν.
Κατά αυτό τον τρόπο, η καταστροφή, λειτουργεί ως δίπολο της δημιουργίας. Οι επτά συνθέσεις είναι τα κεριά, αλλά το ιερό παραμένει άδειο, όχι επειδή το πνεύμα πέθανε, ή επειδή τα υπόλοιπα τελετουργικά σκεύη εκλίπουν. Το φώς αναδύεται ακόμη και στις πιο εκκλησιαστικές στιγμές όπως το "Kyrie" που μεταδίδει μέσα από τον λευκό θόρυβο ένα πομπώδες κλίμα, ή το "6", που μεταφέρει τις παγανιστικές δοξασίες στους ρυθμούς του. Η πρώτη εντύπωση, όπως και στο ιδιαίτερο εξώφυλλο, απατά, και έτσι, το "Seven Candles For An Empty Altar" εξαγνίζει την ψυχή.
Ο νέος δίσκος των Book Of Sand αναβλύζει από μια πηγαία αισιοδοξία, και χαρακτηρίζεται από ένα οικουμενικό, συλλογικό πνεύμα. Η, σχετικά προφανής, αντίφαση που αναδεικνύεται, σε σχέση με τις περίπλοκες, στα όρια του απροσπέλαστου, φόρμες, θα καταρριφθεί στο συναισθηματικό φινάλε του άλμπουμ με το υποβλητικό "A New World Waits In The Soil". Οι ακροάσεις λειτουργούν ως μια ενιαία υπόκρουση, με όρους κλασικής μουσικής, που ντύνει ηχητικά τη μετάβαση και τη μεταμόρφωση.
Λίγο πριν επέλθει η σιωπή της περισυλλογής και της αποδοχής, η δισκογραφική επιστροφή των Book Of Sand θα έχει αποτελέσει τη δημιουργική έκρηξη που απέδειξε εκ νέου, πως ο ακραίος ήχος, και το black metal συγκεκριμένα, όταν επιλέξει να αναιρέσει τον εαυτό του και να συγκρουστεί με τα εσωτερικά του βαρίδια, ηχεί ικανός να μετατρέψει το χώμα σε αστερόσκονη και τους αχαλίνωτους ηχητικούς πειραματισμούς επί του ασφυκτικού παρόντος σε εκλάμψεις ενός προσιτού και ευκταίου μέλλοντος. Οι Book Of Sand, κατάφεραν να συγκλονίσουν, επειδή επέλεξαν, ξανά, τον δρόμο της σύγκρουσης.