Alfa Mist

Το "Antiphon" σηματοδοτεί μια καινούργια εποχή για τον εκκολαπτόμενο Alfa Mist (παρεμπιπτόντως, το Alfa είναι το πραγματικό του όνομα). Μια εποχή βουτηγμένη στην μοντέρνα jazz. Ο ίδιος, λίγο πιο περιγραφικός, δηλώνει πως παίζει πια σκοτεινή, εναλλακτική jazz με στοιχεία από soul και hip hop. Μουσική με groove, προσβάσιμη, αισθαντική και ταυτόχρονα με έντονη αίσθηση πνευματικότητας, σε ένα μείγμα-σημείο των καιρών μας, μα δοσμένο τόσο ανεπιτήδευτα όμορφα... Κλείνεις τα μάτια και ταξιδεύεις σε αστικά τοπία χαμηλού φωτισμού. Ένα χαμόγελο γεννάται καθώς το σαξόφωνο κάνει αυτοσχεδιασμούς πάνω στα ατμοσφαιρικά πλήκτρα του Alfa Mist.

Τα λόγια που ακούγονται στην αρχή του εναρκτήριου, εντεκάλεπτου "Keep On", είναι μέρος από μια συζήτηση πάνω στην ψυχική υγεία που έκανε ο Alfa Mist με τους αδερφούς του. Ηχογραφημένα αποσπάσματα αυτής της συζήτησης ακούγονται διάσπαρτα σε όλο το άλμπουμ. Η φορτισμένη ένταση του θέματος δίνει ένα τύποις concept στην όλη κυκλοφορία και ταυτόχρονα έρχεται σε ουσιαστική αντίθεση με το coolness που διέπει τις μουσικές που το ντύνουν.

Η φιγούρα του πορτοκαλί εξωφύλλου είναι ο ίδιος ο Alfa Mist, σχεδιασμένος από την Kaya Thomas-Dyke, η οποία επίσης παίζει μπάσο στο άλμπουμ και κοσμεί με τη φωνή της δύο κομμάτια. Ένα εξ αυτών είναι το εξωπραγματικό "Breathe", ίσως το συγκλονιστικότερο κομμάτι του άλμπουμ, το οποίο στηρίζεται στα αιθέρια φωνητικά και τις μυστικιστικές μελωδίες, ενώ επίσης κρύβει ένα απρόσμενο πιανιστικό τελείωμα.

Αν και πολυσυλλεκτικό άκουσμα, το “Antiphon” δεν είναι διόλου απαιτητικό. Οι οργανικές του δομές ρέουν με ευκολία χαϊδεύοντας το αυτί. Ταυτόχρονα, δεν είναι background music, κεντρίζει το ενδιαφέρον θες δεν θες. Διάφορα στοιχεία όπως τα σόλο ηλεκτρικής κιθάρας στο "Potential" και το "Kyoki" ή το hip hop του "7th October" ξεχωρίζουν στην πρώτη ακρόαση, όπως και τα παιχνιδίσματα σαξοφώνου/τρομπέτας. Όμως, παρά την πολυσυλλεκτικότητά του, παραμένει ένα άλμπουμ που έχει αυτοπροσδιοριστεί με σαφήνεια στα χωράφια της jazz, ανεπηρέαστο από υπερβολές, σε τέτοιο βαθμό που σε κερδίζει με την γλυκύτητα της ατμόσφαιράς του. Το ακούτε όλο, πού αλλού, στο BandCamp. Αν βαριέστε, δε, μπορείτε να τους ακούσετε να διασκευάζουν και το "Plastic 100°C" από τη φετινή δισκάρα του Sampha.