Kreator, Vader, Dagoba @ Piraeus Academy, 21/01/18

Κυριακή λίγο μετά της επτά το απόγευμα η ουρά μπροστά από τα εκδοτήρια του Piraeus Academy φτάνει μέχρι τη γωνία του τετραγώνου και εγώ συνειρμικά σκέφτομαι πόσο κραταιή και σεβαστή μπάντα είναι οι Kreator και πόσο έχουν ξεφύγει μουσικά, αλλά και εμπορικά από τις υπόλοιπες της μεγάλης Γερμανικής -και όχι μόνο- thrash σχολής.

Οι Dagoba βγήκαν πρώτοι στη σκηνή του Piraeus Academy με κύρια αποστολή να ζεστάνουν τον κόσμο ο οποίος είχε ήδη σχεδόν γεμίσει το venue και το κατάφεραν αποδίδοντας άρτια το μοντέρνο και με πολλά  industrial στοιχεία γκρουβάτο metal τους. Ο ήχος ήταν σχετικά καλός -αν και κάπως βαβουριάρικος- αλλά ο κόσμος στις μπροστινές σειρές έδειξε να ευχαριστιέται τους αρκετά ενεργητικούς Γάλλους. Όσοι -οι περισσότεροι δηλαδή- δεν είχαν ιδιαίτερη επαφή με τους Dagoba είδαν μια μπάντα που αν μη τι άλλο την ίδρωσε την φανέλα.

Γύρω στις 20:20 εμφανίστηκαν οι βετεράνοι της death metal σκηνής Vader, που αντικατέστησαν τους Decapitaded μετά τα γνωστά θέματα που αντιμετώπισαν οι δεύτεροι τον προηγούμενο Σεπτέμβρη, και οι οποίοι σε αυτή την περιοδεία θα τιμούσαν τα 25 χρόνια από την κυκλοφορία του ντεμπούτου τους "The Ultimate Incantation" αποδίδοντάς το στην ολότητά του.  Τα μόνα προβλήματα που αντιμετώπισαν ήταν η κάπως χαμηλωμένη ένταση της κιθάρας του Spider (a.k.a. Marek Pająk) και τα υπερβολικά τριγκαρισμένα τύμπανα. Κατά τα άλλα είδαμε μια μπάντα να αποδίδει πολύ καλά το υλικό της, τον Peter να έχει διάθεση να επικοινωνήσει με το κοινό και γενικά οι φίλοι της μουσικής τους θα πρέπει να έμειναν ικανοποιημένοι από την ωριαία εμφάνιση των Πολωνών.

Με ελάχιστη απόκλιση από την προγραμματισμένη ώρα εμφάνισής τους και υπό τους ήχους του "Mars Mantra" οι Kreator ανέβηκαν στη σκηνή και για τα επόμενα 90 λεπτά απέδωσαν άψογα, με πολύ μεγάλη όρεξη και με τρομερό επαγγελματισμό, υλικό από όλη την καριέρα τους με το βάρος φυσικά να πέφτει στο περσινό "Gods Of Violence", από το οποίο ακούσαμε συνολικά πέντε τραγούδια.

Η κατανομή του setlist λειτουργεί πολύ καλά και σε συνάρτηση με το γεγονός πως δεν υπήρχε διάθεση για πολλά λόγια η εμφάνισή τους αποκτά φοβερή συνοχή. Η πρώτη φορά που ουσιαστικά θα απευθυνθεί ο Mille στον κόσμο είναι πριν το "Flag Of Hate" όπου κατά την προλόγισή του ο Mille κραδαίνοντας μια σημαία της μπάντας ζητά από τον κόσμο να φωνάξει μαζί του. Η απόδοση της μπάντας είναι μονίμως στο 100% και ένα μόνιμο mosh pit είναι στημένο στο μπροστινό μέρος του venue.

Το "Phobia" θα σπάσει τα άλατα στους σβέρκους των παραβρισκόμενων, στο "Violent Revolution" θα επικρατήσει ο κακός χαμός, ενώ το "Totalitarian Terror" θα αποτελέσει αδιάψευστο μάρτυρα του γεγονότος πως οι Γερμανοί γράφουν ακόμα γαμάτους thrash ύμνους και το οποίο θα αποτελέσει το τελευταίο τραγούδι της κανονικής διάρκειας της εμφάνισής τους, η οποία θα κλείσει με τα "Fallen Brothers", "Betrayer" και "Pleasure To Kill". Πριν το "Betrayer" μάλιστα ο Mille θα μιλήσει λίγο για τον ιδιαίτερο δεσμό που νιώθει πως έχει με την Ελλάδα και θα μας πει την ιστορία πίσω από το βιντεοκλίπ του τραγουδιού το οποίο έχει πλάνα γυρισμένα στην ακρόπολη.

Σύνοψη:

Απόδοση: Ο ορισμός της αψεγάδιαστης και επαγγελματικής (με την καλή έννοια) εμφάνισης. O Mille τραγούδησε πολύ καλά, ο Ventor έπαιζε σαν καλοκουρδισμένη μηχανή, ο Sami Yli-Sirniö απέδωσε τέλεια τα solo και Christian Giesler έκανε αυτό που του αναλογούσε. Η φάση ήταν "Veni, vidi, vici", "They came they saw they conquered", «Ήρθα, είδα, νίκησα» κλπ…

Setlist: Με έναν τόσο πλούσιο κατάλογο θα ήταν δύσκολο να μην υπάρχουν κάποιες επιπλέον απαιτήσεις, αλλά νομίζω πως στο μέτρο το δυνατό ήταν αρκετά έως πολύ ικανοποιητικό. Πάντα όμως θα σκέφτομαι γιατί δεν παίζουν ένα-δυο περισσότερα τραγούδια από το καταπληκτικό "Coma Of Souls".

Ήχος: Μπόμπα! Ογκώδης και πεντακάθαρος.

Προσέλευση: Πάρα πολύς κόσμος βρέθηκε το βράδυ της Κυριακής στο Piraeus Academy και η προσέλευσή του θεωρώ πως κρίνεται πολύ επιτυχημένη. Δεν ήμασταν ο ένας πάνω στον άλλον, αλλά υπήρχε κάπως  η αίσθηση του αδιαχώρητου.

Συνθήκες: Με δεδομένη την αθρόα προσέλευση του κόσμου, τα πράγματα κύλησαν πολύ ομαλά.

Support: Αρκετά ταιριαστές οι μπάντες στην φάση της βραδιάς και με καλή απόδοση αμφότερες.

Φωτογραφίες: Αφροδίτη Ζαγγανά