Zeal & Ardor, Skull & Dawn, Cyanna Mercury @ Ίλιον Plus, 05/05/17

Η περσινή έκπληξη των Zeal & Ardor με το "Devil Is Fine" δεν αφορούσε όπως τελικά φάνηκε έναν περιορισμένο πυρήνα οπαδών, αλλά κινητοποίησε το ενδιαφέρον πολλών περισσότερων με αποτέλεσμα να είναι αρκετές οι προγραμματισμένες ζωντανές εμφανίσεις του συγκροτήματος αυτήν την περίοδο.

Σε έναν βαθμό, ετερόκλητο θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε το κοινό που έκανε την εμφάνισή του στο Ίλιον Plus το βράδυ της Παρασκευής. Παρότι οι Zeal & Ardor έχουν προκαλέσει το ενδιαφέρον, αυτό μάλλον δεν επιβεβαιώθηκε από την προσέλευση που, τουλάχιστον προσωπικά, την περίμενα τηρουμένων των αναλογιών πιο αυξημένη. Ίσως και να ήμουν λίγο υπερβολικός για ένα επί της ουσίας πρωτοεμφανιζόμενο συγκρότημα.

Ο μικρός χώρος και η χαμηλή σκηνή του Ίλιον Plus συνέβαλλε στο να υπάρχει άμεση επαφή με όλα τα συγκροτήματα, ενώ γινόταν εμφανής κάθε τους κίνηση και έκφραση. Ωστόσο, με το «καλησπέρα» παρουσιάστηκε και το πρώτο αρνητικό αφού το πρόγραμμα δεν τηρήθηκε ούτε κατά διάνοια. Η συναυλία άνοιξε με τα δύο ελληνικά συγκροτήματα με μία ώρα καθυστέρηση.

Στις 22:00 τη σκηνή του club «κατέλαβαν» οι Cyanna Mercury. Παλιακό, ψυχεδελικό rock με αντίστοιχή σκηνική παρουσία και ατμόσφαιρα, συμπεριλαμβανομένων και κάποιων παραδοσιακών αναφορών, με tribal περάσματα και εμφάνιση που χαρακτηρίστηκε από πάθος, ένταση και νεύρο. Οι ηχητικές κορυφώσεις της μουσικής τους ζωντανά ακούγονται καλύτερα απ' ό,τι στον δίσκο και τα σαράντα λεπτά συνεκτικής και ουσιώδους παρουσίας του συγκροτήματος αρκούσαν για να μας ζεστάνουν για τη συνέχεια.

Επόμενο συγκρότημα οι Skull & Dawn. Αυτό που κάνουν είναι σίγουρα ιδιαίτερο για τα δεδομένα της εγχώριας σκηνής. Το ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι ότι το υποστηρίζουν εξαιρετικά ενώ παράλληλα βρίσκει έρεισμα στον κόσμο που το ακούει. Σκοτεινή και ατμοσφαιρική μουσική, με τις ρίζες της να εντοπίζονται στην country και Americana, ενώ γενικότερα κάνει αισθητή την παρουσία του ένας soundtrack-ικος χαρακτήρας.

Με την κλασσική κιθάρα και το μπάντζο να δίνουν τον τόνο, την ηλεκτρική να χρωματίζει/σκοτεινιάζει την ατμόσφαιρα, την πολύ καλή ερμηνεία και το στιβαρό rhythm section οι Skull & Dawn έδωσαν στοιχεία ενός συγκροτήματος που πατάει γερά στα πόδια του, έχει δουλέψει και πάνω απ' όλα έχει πάρει στα σοβαρά αυτό που κάνει. Αναμφίβολα, πρέπει να τους πιστωθεί το γεγονός ότι επιλέγουν κάτι που ξεφεύγει από τάσεις που επικρατούν και τα θέλω του κοινού. Επί μία ώρα βάρυναν αισθητά την ατμόσφαιρα, άρεσαν και εν τέλει χειροκροτήθηκαν.

Μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα ήρθε επιτέλους και η σειρά για τους Zeal & Ardor να μας παρουσιάσουν το ιδιαίτερο fusion στο οποίο επιδίδονται.

Αποφεύγοντας συστηματικά να δω οποιοδήποτε βίντεο στο διαδίκτυο από τις πρόσφατες εμφανίσεις τους δεν ήξερα τι να περιμένω και περισσότερο στοιχημάτιζα ότι τα όποια black metal και ακραία στοιχεία υπάρχουν στη μουσική των Zeal & Ardor θα περιορίζονταν και θα υπερτερούσε το blues στοιχείο και γενικότερα μια πιο «ακουστική» προσέγγιση. Προς έκπληξη μου δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Η ατμόσφαιρα ήταν ιδιαίτερα ηλεκτρισμένη και η ένταση αυτού που παρουσίαζε η μπάντα ήταν αρκετά υψηλή.

Ίσως το συγκρότημα παρουσιάστηκε λίγο μαζεμένο στην αρχή καθώς δεν ήξεραν τι να περιμένουν, αλλά πολύ γρήγορα βλέποντας την αντίδραση του κόσμου, αφέθηκαν και με ανεβασμένη διάθεση απέδωσαν εξαιρετικά τη μουσική τους. Με τρεις τραγουδιστές και συνολικά έξι άτομα ήταν δεμένοι, απέφυγαν τα λάθη και δεν δυσκολεύτηκαν να συνεπάρουν τον λίγο σχετικά κόσμο που μαζεύτηκε στο Ίλιον Plus.

Όλη η μπάντα έδειχνε να απολαμβάνει και τη μουσική της αλλά και να διασκεδάζει μαζί με το κοινό. Οι επιλογές ασφαλώς και στηρίχθηκαν στο περιορισμένο για την ώρα ρεπερτόριο του συγκροτήματος. Τα black metal περάσματα δεν ενόχλησαν κανέναν καθώς πολλοί ήταν εξοικειωμένοι με αυτόν τον ήχο, ενώ οι blues/soul στιγμές έδιναν το έναυσμα για μια χορευτική διάθεση.

Μετά από περίπου εξήντα λεπτά και αφού πρώτα δεν απέφυγαν το καθιερωμένο encore, καταχειροκροτούμενοι από όλους, μας καληνύχτισαν χαμογελαστοί και λίγο αμήχανοι ή και ξαφνιασμένοι από την έντονη αντίδραση του κόσμου που έδειξε ότι πέρασε πραγματικά καλά.

Οι εμφανίσεις και των τριών συγκροτημάτων ήταν πραγματικά απολαυστικές, ενώ το πρόβλημα με την υπερβολικά μεγάλη καθυστέρηση και ο πλήρης εκτροχιασμός του προγράμματος προκάλεσε έναν σχετικό εκνευρισμό και σίγουρα μια αχρείαστη ταλαιπωρία. Οι λόγοι που μπορεί να καθυστερήσει η έναρξη μιας συναυλίας μπορούν να ποικίλουν και σε ορισμένες περιπτώσεις να μην είναι και άμεσα εμφανείς σε όσους δεν εμπλέκονται με τη διοργάνωση, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν οφείλει κανένας να μπει σε μια τέτοια διαδικασία. Στην τελική είναι κρίμα να χαλάει και η εικόνα μιας κατά τα άλλα πολύ ωραίας βραδιάς.

Επιπλέον, ίσως τα δύο support συγκροτήματα να μην είναι απαραίτητα σε τέτοιες μικρές συναυλίες, χωρίς αυτό να αποτελεί μομφή για τους Cyanna Mercury και τους Skull & Dawn, οι οποίοι επαναλαμβάνω ήταν πολύ καλοί.

Όπως και 'χει, μουσικά η βραδιά κύλησε πολύ ωραία, ο ήχος ήταν πολύ καλός και ευελπιστούμε και σε άλλες περιπτώσεις συγκροτημάτων που φιλοδοξούν να διαβούν το δικό τους ξεχωριστό μονοπάτι.

Φωτογραφίες: Χρήστος Λεμονής