The Prodigy live σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, 17-18/09/10

17/09/10, Κλειστό Γυμναστήριο Φαλήρου (Tae Kwon Do), Αθήνα

Magic people...



Εξαιρετική αποδείχθηκε η επιλογή των διοργανωτών να φέρουν τους Prodigy στην Αθήνα και πάλι μετά από χρόνια, καθώς όπως φάνηκε υπήρχε μια ολόκληρη γενιά που τους περίμενε πως και πως και κάποιες πολλές παλαιότερες που ήθελαν να αναβιώσουν μνήμες της νεότητάς τους. Το διπλό sold out (μια στο Αθηνών Αρένα και κατόπιν και στο Tae Kwon Do, όπου μεταφέρθηκε η συναυλία) απέδειξε του λόγου το αληθές, σε συνδυασμό με δύο «επιτυχημένα» ντου που έγιναν (ως είθισται για το συγκρότημα), συντέλεσε στο να γεμίσει το Tae Kwon Do ασφυκτικά, τόσο στην αρένα (στην οποία είχαν αφαιρεθεί οι κερκίδες), όσο και στο πάνω διάζωμα, το οποίο αρχικά ήταν κλειστό.



Για να μη χαλάσω την περιγραφή στη συνέχεια, θα το γράψω εδώ καθαρά για να το βγάλω από μέσα μου: το Tae Kwon Do είναι ίσως φανταστικός χώρος για... Tae Kwon Do,  αλλά εντελώς ακατάλληλος για συναυλίες. Μετά το Ejekt, που είδαμε αλλά δεν ακούσαμε τα συγκροτήματα, και στους Prodigy ο ήχος ήταν λάσπη, βαβουριάρικος και θολωμένος και η κονσέρβα του γηπέδου, σε συνδυασμό με τον αφιονισμένο κόσμο, έκανε τους πάντες να ιδρώσουν, σε σημείο υγροποίησης. Ατμόσφαιρα αποπνικτική και κακή για συναυλία, σε ένα χώρο που έχει παράδοση να καταστρέφει τις μπάντες που παίζουν. Από την άλλη, σαν πόλη δεν έχουμε πολλούς κλειστούς χώρους ανάλογου μεγέθους, αλλά το Tae Kwon Do εικάζω πως αν δεν φιλοξενήσει στο μέλλον κάποιο μεγάλο απωθημένο, δύσκολα θα μαζέψει κόσμο, γιατί κάθε φορά όποιος το επισκέπτεται ορκίζεται ότι δε θα ξαναπάει. Πράγμα που είχα κάνει και εγώ, μέχρι που ήρθαν οι Prodigy.



Ομολογώ ότι αν και θεωρώ το "Fat Of The Land" φανταστικό δίσκο και ορόσημο για τα '90s και τον dance ήχο, είχα να ακούσω (και να χορέψω Prodigy) από ένα party στην Shangai το 2005. Τα χρόνια που πέρασαν είναι αρκετά, αλλά η φήμη που συνόδευε ανέκαθεν τις ζωντανές εμφανίσεις του σχήματος προηγούταν του ίδιου του σχήματος. Έτσι μετά από 45 λεπτά αναμονής (από τις 21.30 που κυκλοφορούσε ως φήμη ότι θα ξεκινούσαν) τα φώτα σβήνουν, οι ήδη ιδρωμένοι επίδοξοι χορευτές ξελαρυγγιάζονται και το συγκρότημα κάνει την εμφάνισή του στη σκηνή. Ήταν μια από τις ελάχιστες στιγμές που είδα το συγκρότημα, γιατί στη συνέχεια η κατάσταση ξέφυγε.

Το "World's On Fire" ανάβει τη φωτιά του κόσμου και όταν ο Maxim καλεί τους συγκεντρωμένους να αναπνεύσουν, το κοινό εκστασιάζεται, υπό τους ήχους του "Breathe", ίσως του μεγαλύτερου και πιο αναγνωρίσιμου κομματιού των Prodigy. Ξαφνικά, ένα στάδιο ατόμων, που ήταν ήδη τσιτωμένοι από την αναμονή, γίνεται μια ενιαία μάζα που χοροπηδάει, με moshpit να εναλλάσσονται με dancepit και τούμπαλιν, σε όλη την έκταση της αρένας, πραγματικά δεν υπήρχε ούτε ένα ήρεμο σημείο. Ροκάδες, μεταλλάδες, punkιδες, dancers, ravers και «κανονικοί» άνθρωποι, αγκαλιάζονται σα μαστουρωμένοι, ουρλιάζοντας, και ξεβιδώνονται στο χορό και το τραγούδι. Πραγματικά το επίπεδο του πανικού μπορεί να συγκριθεί μόνο με τις πρώτες σειρές metal συναυλίας, γιατί ο χαμός δεν εκτεινόταν μόνο στη συνήθη ακτίνα από τη σκηνή, αλλά κυριολεκτικά παντού. Προσωπικά, σε πολλές φάσεις δε μπορούσα να δω την σκηνή, γιατί από το χορό και το κλωτσομπουνίδι πεταγόμουν από εδώ και από εκεί και πολλές φορές βρισκόμουν ακόμη και με την πλάτη στη σκηνή. Δεν είχε σημασία αυτό, γιατί ο κόσμος δεν είχε έρθει για να παρακολουθήσει. Είχε έρθει για να συμμετάσχει, να χορέψει, να τρελαθεί διονυσιακά και είμαι σίγουρος πως από πολύ νωρίς στη συναυλία δεν είχε σημασία τι έκαναν οι Prodigy στη σκηνή. Σημασία είχε να χορέψεις και να γουστάρεις, και το κοινό ξέδωσε με την ψυχή του.

«I 've Got The Poison» και το κοινό σταματάει για λίγο για να τραγουδήσει τους εμβληματικούς στίχους, συνεχίζοντας το χορό ακριβώς στη συνέχεια. Ο Maxim καλεί συνεχώς τους «warriors» στη μάχη και οι σκηνές που εκτυλίσσονται μόνο έτσι μπορούν να περιγραφούν - ως μια μάχη με την καθημερινότητα του καθενός και με την ηλικία, που για τους μεγαλύτερους του κοινού, οι οποίοι τους είχαν ξαναδεί στα ντουζένια τους, είχε αρχίσει να περνάει. Αλλά δεν είχε σημασία. Ένας κόσμος, μια φωνή, ένα χορευτικό όργιο και όλοι να εκτινάσσονται και να κατασπαταλούν βίαια ό,τι ενέργεια τους είχε απομείνει από μια δύσκολη βδομάδα. Τι και αν στα πιο νέα κομμάτια ο κόσμος καθόταν λίγο να πάρει μια ανάσα; Όταν αρχίζει το "Firestarter" και παίρνει φωτιά η ψυχή μας, όσο και να χορέψεις δε μπορείς να την σβήσεις. "Voodoo People" και το κοινό ναι, είναι ομολογουμένως υπό την επήρεια αρχαίων μαγικών - τα πολλά circle pits που σχηματίστηκαν στη συναυλία (ανάλογα των wall of death των metal συναυλιών) έδειχναν ότι ο κόσμος δεν είχε όριο - από τη συναυλία θα έφευγαν όποιοι επιζούσαν του ντελιρίου και της έντασης που έβγαζαν οι φανταστικοί Prodigy επί σκηνής, οι οποίοι με τη συνοδεία light show και ζωντανών τυμπάνων έδειχναν να καταδιασκεδάζουν τον όλεθρο της αρένας. Μπορεί το "Diesel Power" να κατακρεουργήθηκε από τον ήχο και το κοινό να έδειξε πως ηρεμεί κάπως προς στιγμήν, αλλά όταν αρχίζει ο καλπασμός του "Smach My Bitch Up" και όλοι διατάζονται να κάτσουν κάτω και να χοροπηδήξουν ταυτόχρονα, ευτυχώς που δε θρηνήσαμε θύματα. Σε αυτό, ως τελευταίο κομμάτι του κανονικού set, το κοινό παρέδωσε πνεύμα, αλλά όχι και φωνή ή σώμα, καθώς οι απαιτήσεις για encore όχι μόνο εισακούστηκαν, αλλά οι Prodigy έδειξαν πως περνούσαν τόσο καλά, ώστε προσέθεσαν στο set τα "No Good" και "Comanche", τα οποία δεν έπαιζαν - αν μη τι άλλο απόδειξη πως τίμησαν το κοινό που ήρθε να τους δει και ήθελαν να του προσφέρουν μια μοναδική βραδιά. Λίγο πριν κλείσουν, οι στίχοι του "Out Of Space" εγγυώνται ότι κανείς σήμερα δε θα έχει πια φωνή και το ίδιο το κομμάτι ότι κανείς δε θα έχει κουράγιο να σηκωθεί από το κρεβάτι του.



Σε μια χώρα που χορός σημαίνει μόνο ζεϊμπέκικο και τσιφτετέλι και clubbing, ποζάρω με ένα ποτό ακίνητος για τους υπόλοιπους, οι Prodigy μας υπενθύμισαν ότι χορός μπορεί να σημαίνει και άλλα πράγματα, μεταφέροντάς μας σε συνθήκες Βερολίνου ή Παρισιού, όπου ο κόσμος ξέρει ακόμα να διασκεδάζει με την ψυχή του. Διονυσιακή βραδιά, με ένα συγκρότημα που ήρθε να καταστρέψει το σύμπαν και το κατάφερε. Αξέχαστη.

...Voodoo people.

Setlist (με μια επιφύλαξη):

World's On Fire
Breathe
Omen
Poison
Thunder (Dubstep)
Colours
Warrior's Dance
Firestarter
Run With the Wolves
Voodoo People
Invaders Must Die
Diesel Power
Smack My Bitch Up
----------------------------
Take Me To The Hospital
Their Law
No Good (Start The Dance)
Out of Space
Comanche

Λουκιανός Κοροβέσης

---

18/09/10, ΠΑΟΚ Sports Arena, Θεσσαλονίκη

Αιφνιδιασμένη φάνηκε η πόλη από την ανακοίνωση του ερχομού των Βρετανών που στα '90s κατάφεραν να δημιουργήσουν το δικό τους κίνημα. Ένα κίνημα πέρα από μουσικά είδη, πρότυπα και τυποποιημένα standards. Δύσκολο να φανταζόταν κάποιος ότι οι Prodigy θα εμφανιστούν στη Θεσσαλονίκη, με το αποτέλεσμα να δικαιώνει πλήρως την απόφαση αυτή.

Το «Παλατάκι» δεν είναι το καλύτερο μέρος για τέτοιες συναυλίες, αλλά η έλλειψη αντίστοιχων κλειστών χώρων περιορίζει σημαντικά τους εκάστοτε διοργανωτές και με δεδομένο το sold-out ήταν σχεδόν αναγκαίο «κακό». Αρκετός ήταν ο κόσμος που είχε μείνει δίχως εισιτήριο, με αποτέλεσμα να υπάρχει μία σχετική σύγχυση έξω από το κλειστό του Π.Α.Ο.Κ., η οποία μετουσιώθηκε σε μικροεπεισόδια, τα οποία όμως δεν έλαβαν μεγάλη έκταση.

Στις 22:10 τα φώτα έκλεισαν για να αρχίσουν οι συναισθηματικές εκρήξεις, οι κραυγές και πάνω απ' όλα... ο χορός, στον οποίο επιδίδονταν ασταμάτητα οι 8.000-9.000 κόσμου που βρέθηκαν στην Πυλαία. Το μεγαλύτερο πάρτι είχε ξεκινήσει. Πλήρως αντιπροσωπευτικός του τι γινόταν ο τίτλος του εναρκτήριου "World's On Fire", με τις όποιες αμφιβολίες για το αντίθετο να διαγράφονται στη συνέχεια. Τα "Breath" και "Omen" πέτυχαν αυτό που δε μπορεί να αποτυπωθεί με λέξεις. Οι εξέδρες να σείονται και η αρένα να μετατρέπεται πότε σε παλιρροϊκό κύμα και πότε σε ένα τεράστιο mosh-pit. Μια θάλασσα υγιούς παραφροσύνης είχε πλημμυρίσει το χώρο. Το εκπληκτικό light-show «πατούσε» άψογα πάνω στα κομμάτια και μας παρέσερνε ακόμα πιο βαθιά.

Ο «αφανής ήρωας» Liam Howlett πίσω από τα synths, τα samples και φυσικά τις αλλαγές έμοιαζε κυριευμένος από τα vibes, ο εκκεντρικός Keith Flint ξεσήκωνε το ήδη αφηνιασμένο πλήθος και ο Maxim σε υπερκινητικότητα να λέει μονίμως «all my people here, all my good people here, all the prodigy people here, all my Thessalonica people here». "Firestarter" και "Voodoo People" σε ντελίριο ενθουσιασμού από όλες τις ηλικίες και τα ιδιώματα. Οι Prodigy έχουν καταφέρει να ξεπεράσουν τις στάμπες, τις παρωπίδες και τα κόμπλεξ του μεταλλά, του «λαϊκού» και του old-school raver, ενώνοντας τους.

Ο κόσμος ήταν στο γήπεδο καθαρά για να χορέψει, να διασκεδάσει, να χτυπηθεί, να περάσει καλά. Δεν έγινε η παραμικρή φασαρία μέσα στο γήπεδο, παρά τα όσα πολλοί φοβούνταν, λόγω προϊστορίας και προκατάληψης. Στο "Invaders Must Die" ο Maxim ξέσπασε, φωνάζοντας πως αυτοί που μισούν και αντιγράφουν τους Prodigy πρέπει να πεθάνουν, παραλληλίζοντας τους στίχους του κομματιού. Στη συνέχεια ακούστηκε μία πρόσφατη έκδοση του "Diesel Power", που θύμιζε ιδιαιτέρως Dj Shadow, αλλά πριν προλάβουμε να το σκεφτούμε ξεκίνησε το "Smack My Bitch Up". Δύσκολο να περιγραφεί με λόγια το κλίμα που επικρατούσε. Ο Maxim μας κάθισε όλους κάτω και μας εκσφενδόνισε στον αέρα του P.A.O.K. Sports Arena.

Ένα μελανό σημείο ήρθε πριν το encore, όταν ο κόσμος, σχεδόν στην ολότητά του, αποφάσισε να φωνάξει όχι κάτι σχετικό, όπως συνηθίζεται, για να επιστρέψει το συγκρότημα, αλλά «Γαύροι μ..., γ... τον Πειραιά». Ίσως είχε χαβαλέ όταν έγινε πριν το live, αλλά όχι και πριν το encore. Κρίμα.

Χωρίς να μας επιτρέψουν να ηρεμήσουμε, "Take Me To The Hospital", "Their Law", "No Good (Start The Dance)" και "Comance" διατηρήσαν το tempo σε υψηλό επίπεδο, με το τελειωτικό χτύπημα να φαντάζει ιδανικό.

Χτύπημα που μας έστειλε έξω από το διάστημα για να μην ξεχάσουμε ποτέ το live αυτό. Οι Prodigy μας χαιρέτησαν, αφήνοντας όλο το γήπεδο να τραγουδάει τους στίχους του "Out Of Space" με σηκωμένα τα χέρια και βρισκόμενο σε άλλη διάσταση.

Κατά την έξοδο έβλεπε κανείς σοκαρισμένα και χαμογελαστά, από ικανοποίηση, πρόσωπα παντού. Χωρίς διάθεση υπερβολής, όσοι ήταν εκεί ίσως παρακολούθησαν τη συναυλία της δεκαετίας για τη Θεσσαλονίκη.

Setlist:

World's On Fire
Breathe
Omen
Poison
Thunder (Dubstep Remix)
Colours
Warrior's Dance
Firestarter
Run With The Wolves
Voodoo People
Omen (Reprise)
Invaders Must Die
Diesel Power
Smack My Bitch Up
-------------------------------
Take Me To The Hospital
Their Law
No Good (Start The Dance)
Comanche
Out Of Space

Λάμπης Παρταλάς