The Black Crowes @ Best Buy Theater (Nέα Υόρκη, Η.Π.Α.), 02/11/10

Όταν συνειδητοποιείς πως μπάντες όπως οι Black Crowes δίνουν στη Νέα Υόρκη πέντε συναυλίες μέσα σε μία εβδομάδα, αρχίζεις να αναρωτιέσαι εάν ζεις στη σωστή χώρα, αλλά ακούς λάθος μουσική ή αντιστρόφως. Ας αφήσουμε όμως τις φιλοσοφίες στην άκρη για να μπούμε στο «ψητό». Οι Black Crowes, σύμφωνα με τους πιουρίστες του είδους, είναι ό,τι πιο rock έχει βγάλει η Αμερική τα τελευταία είκοσι χρόνια. Υπερβολικοί ή όχι, γεγονός είναι πως το συγκρότημα από την Ατλάντα έχει και τη δισκογραφία, και τον ήχο, και την καριέρα να σηκώσει αυτό το χαρακτηρισμό από τη στιγμή που ολόκληρος Jimmy Page έχει συνεργαστεί και μιλήσει με κολακευτικά λόγια για αυτούς.

Μιλώντας για καριέρα, με το πέρας της περιοδείας, οι Black Crowes θα πέσουν σε «χειμερία νάρκη» και από εκεί πηγάζει και το όνομα της περιοδείας, "Say Goodnight To The Bad Guys". Να θυμίσουμε βεβαίως πως κάτι τέτοιο είχε ξαναγίνει, από το 2002 έως το 2005. Οπότε τα live τους πιθανότατα να είναι και η τελευταία ευκαιρία για τους fans τους να τους απολαύσουν.

Στο δίλημμα ποιά από τις πέντε συναυλίες να παρακολουθήσουμε βοήθησε και η γιορτή του Halloween, που συνέπιπτε με την πρώτη συναυλία, οπότε μη θέλοντας να χάσουμε το συγκεκριμένο τζέρτζελο στους δρόμους του Μανχάταν, καταλήξαμε στη δεύτερη εμφάνιση των «κορακιών», στις 2 Νοεμβρίου. Η συναυλία θα γινόταν στο Best Buy Theater, στην Times Square, και πραγματικά δεν πήγαινε το μυαλό μου πως κάτω από το πιο πολύβουο και πολύφωτο μέρος της Νέας Υόρκης θα υπήρχε ένας τόσο άψογος συναυλιακός χώρος, περιορισμένης χωρητικότητας μεν, αλλά περισσευούμενης πολυτέλειας και άνεσης δε.



Ήταν γνωστό εκ των προτέρων ότι οι Black Crowes σε αυτή την περιοδεία μοιράζουν σε ακουστικό και ηλεκτρικό το set τους και όντως όλοι, πλην του lead κιθαρίστα, Rich Robinson, έκαναν την εμφάνιση τους στη σκηνή με ακουστικά όργανα. Πρώτο τραγούδι το "Cursed Diamond" από το "Amorica" και αυτό που με εντυπωσιάζει αρχικά είναι το πόσο ωραία, αγνή και rock ακούγεται η φωνή του ετέρου Robinson της μπάντας, του Chris.

Ντυμένος χίπικα και με πολύ άνετο στυλ, ο Chris Robinson με τον αδερφό του ήταν οι πρωταγωνιστές του live, όπως είναι εδώ και είκοσι χρόνια σχεδόν οι πρωταγωνιστές και πρωτεργάτες αυτής της μπάντας. Ο ένας, όπως προείπαμε, με τη φωνή του και ο άλλος με τον ιδιαίτερο και λιτό τρόπο που γέμιζε με τα solo του τα ατελείωτα τζαμαρίσματα της μπάντας που εμπλούτισαν την πλειοψηφία των τραγουδιών. Σχεδόν μιάμιση ώρα κράτησε το ακουστικό set, με το "Thorn In My Pride", το "Nonfiction" και το "My Morning Song" να αποτελούν τις ιδιαίτερες στιγμές του. Mέχρι αυτό το σημείο το συγκρότημα είχε κάνει πολύ ιδιαίτερες επιλογές στο setlist, με σχετικά πιο άγνωστα κομμάτια, γεγονός που είχε εξιτάρει σε μεγάλο βαθμό τους fans του συγκροτήματος.

Ένα εικοσάλεπτο διάλειμμα μεσολαβεί και η μπάντα επιστρέφει ξανά στη σκηνή με τις ηλεκτρικές κιθάρες, όπως ήταν αναμενόμενο. Οι ρυθμοί γίνονται πιο rock 'n' roll, αλλά το setlist συνεχίζει να διατηρεί την ιδιαιτερότητα του. Το "Wiser Time" όχι μόνο αποδεικνύεται η πιο γνωστή επιλογή του συγκροτήματος για τη συγκεκριμένη συναυλία αλλά και η πιο καλή στιγμή της, καθώς οι αυτοσχεδιασμοί των Black Crowes οδήγησαν το κομμάτι σε μια επική εκτέλεση που άγγιξε τα δεκαπέντε λεπτά.

Ακολουθεί μια διασκευή στο "I Just Want To See His Face" των Rolling Stones, μα η καλύτερη διασκευή είναι αυτή που εδώ και χρόνια το συγκρότημα τιμάει, το "Hard To Handle" του Otis Redding. H συναυλία έχει συμπληρώσει σχεδόν δυόμισι ώρες, αλλά δε λέει να τελειώσει. Η μπάντα επιστρέφει για encore με το "Feathers" και δίνει τέλος στη βραδιά με την τρίτη διασκευή, αυτή τη φορά στο "Don't Do It" των The Band.

Έχοντας μόλις βιώσει τη μοναδική, εκτός απρόοπτου, πιθανότητα να έβλεπα τους Black Crowes στη ζωή μου, ένα μικρό «παράπονο» υποκειμενικής φύσεως μου έμεινε από αυτήν τη συναυλία στο γεγονός ότι πολυαγαπημένα κομμάτια της μπάντας, όπως το "Jealous Again", το "Remedy", το "She Talks To Angels", έμειναν έξω από το setlist. Από αντικειμενικής πλευράς, όμως, μου είναι αδύνατο να παραβλέψω την ιδιαιτερότητα της βραδιάς, καθώς συναυλίες που ξεπερνούν τις δυόμισι ώρες, περιέχουν δύο sets και κυρίως περιλαμβάνουν μια καλοδουλεμένη μπάντα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, όλο και σπανίζουν την εποχή μας.

Κατόπιν απαιτήσεως του συγκροτήματος, μας αφαιρέθηκαν στην είσοδο οι φωτογραφικές μηχανές.

Acoustic set:
Cursed Diamond
Goodbye Daughters Of The Revolution
Thorn In My Pride
Meet Me In The Morning
Smile
Welcome To The Goodtimes
Nonfiction
Wee Who See The Deep
Miracle To Me
Soul Singing
My Morning Song

Electric set:
Exit
Greasy Grass River
Make Glad
Ballad In Urgency
Wiser Time
Just Want To See His Face
Move It On Down The Line
She Gave Good Sunflower
Wounded Bird
Hard To Handle
-------------------------
Feathers
Don't Do It

Γιάννης Κοτζιάς