Serj Tankian, Viza @ TerraVibe Park, 17/08/10

Ο Serj Tankian διώχνει τα φαντάσματα. Τα φαντάσματα που προσπαθούν να στοιχειώσουν κάθε εμφάνιση του και περικύκλωσαν αυτή τη φορά το Terra Vibe. Και αν η διάσπαση των System Of A Down έχει πειράξει κάποιους από τους πολυπληθείς φίλους τους, ο Αρμένιος φροντίζει να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να τους αποζημιώσει και συνάμα να κερδίσει νέους.

Το όνομά του θα συνδέεται πάντα με το συγκρότημα που τον ανέδειξε, αλλά ο ίδιος έχει καταφέρει σε σημαντικό βαθμό να αποτελεί ένα ξεχωριστό κομμάτι στις τάξεις του κοινού. Κυκλοφορεί τη δεύτερη προσωπική του δισκογραφική δουλειά σε λίγο καιρό και στα πλαίσια της προώθησης της επισκέφτηκε την Αθήνα.



Τη συναυλία άνοιξαν οι Viza, άγνωστοι μέχρι πρότινος στο ελληνικό κοινό, με διάθεση να διασκεδάσουν εμάς αλλά και τους ίδιους. Ένα «multi-culti» συνονθύλευμα από μέλη που έχουν τη βάση τους στο Los Angeles και την καρδιά τους στην Αρμενία.  Εναλλακτικό ροκ, ska-punk, balkan, έχουν ένα ευρύ φάσμα με το οποίο ασχολούνται και θα μπορούσε κανείς να τους χαρακτηρίσει σα μία πολυεθνική μπάντα με πολλά ερεθίσματα. Το συγκρότημα μπορεί να μην καθήλωσε τις περίπου 3.500 κόσμου που βρέθηκα εκεί, αλλά προσέφερε κέφι και αποτέλεσε άριστο ξεκίνημα. Τα μισά κομμάτια τους, άλλωστε, θα μπορούσαν να τα παίζουν οι Gogol Bordello και από κάτω να γίνεται πανικός...



Μετά από το σαραντάλεπτο set των Viza και γύρω στις 21:45, η σημαντικότερη ίσως φωνή της περασμένης δεκαετίας βγήκε στη σκηνή, συνοδευόμενη από τους The F.C.C. (The Flying Cunts Of Chaos) αλλά και οκταμελή κλασσική μίνι-ορχήστρα, αποτελούμενη από έξι έγχορδα και δύο πνευστά όργανα. Και δεν είναι μόνο η φωνή του Serj Tankian που τον κάνει σπουδαίο, αλλά η συνολική του μουσική παιδεία, καθώς μόνο για τον πρώτο προσωπικό του δίσκο ("Elect The Dead") έγραψε και ηχογράφησε όλη τη μουσική και τους στίχους, έκανε την παραγωγή και τη μίξη.



Με περίσσια ταπεινότητα και «ευγένεια» ξεκίνησε τη βραδιά με κομμάτια από το "Elect The Dead", το οποίο και ακούστηκε ολόκληρο. Αρχικά ένα πρόβλημα με τον ήχο δεν επέτρεπε να ακούσουμε την ορχήστρα, αφού υπήρχε μεγάλο βάθος και «μπούκωμα», αλλά κάπου προς το τρίτο κομμάτι είχε ξεπεραστεί. Η ορχήστρα δυστυχώς ήθελε μια βαθμίδα παραπάνω σε ένταση, αφού χανόταν σε πολλά σημεία του set. Η απόδοση του Serj, πάντως, δεν ήταν τίποτα λιγότερο από το αναμενόμενο. Αψεγάδιαστη, πολύχρωμη και ευέλικτη.

Χωρίς να έχει περάσει πολλή ώρα, ο πολυμήχανος frontman εξέφρασε την άποψή του σχετικά με την πηγή της μουσικής, η οποία, όπως χαρακτηριστικά είπε, «δε βγαίνει από τους ανθρώπους, αλλά από το σύμπαν». Κάπου εκεί ήταν και το σημείο όπου τα "Saving Us" και "Baby" πήραν το κοινό από το χέρι, απογειώνοντας το, και πριν προλάβει να καταλαγιάσει ακούστηκε το "Unthinking Majority" και το πεδίο θύμισε... System Of A Down.



Όντας πολιτικοποιημένος, ο Tankian δεν παρέλειψε να δείξει την αντίθεσή του στην πολιτική -περασμένων ετών- του Bush και να συνεχίσει μετά το τέλος του ίδιου κομματιού αναφέροντας πως μία χώρα σαν την Αμερική δε μπορεί να «πουλάει» ψεύτικη δημοκρατία στη χώρα η οποία για την ακρίβεια τη γέννησε. Τα χειροκροτήματα και οι επευφημίες στο σημείο αυτό έδιναν κι έπαιρναν αδιάκοπα.

Η παρουσίαση νέων κομματιών από το επερχόμενο "Imperfect Harmonies" κάθε άλλο παρά απαρατήρητη πέρασε, με τα "Left Of Center" και "Borders Are..." να κλέβουν την παράσταση, καθώς ο κόσμος ήταν ήδη εξοικειωμένος με τις συγκεκριμένες μελωδίες. Μαγική στιγμή αποτέλεσε το επίσης ακυκλοφόρητο "Yes, It's Genocide", το οποίο είναι το πρώτο κομμάτι με καθαρά αρμένικο στίχο και πραγματεύεται τη γενοκτονία των Αρμενίων από τους Τούρκους. Ακούστηκε σχεδόν ακαπέλα, με τον Tankian να έχει παρασυρθεί στη μελωδικότητα και τη συγκινησιακή φόρτιση του κομματιού.



Με τελευταίο, όπως μέχρι αυτή τη μέρα συνήθιζε, το "Empty Walls" και τον αναμενόμενο πανικό στις τάξεις του κοινού, ο Serj Tankian αποσύρθηκε λέγοντας πως δεν υπάρχει κανένα τείχος που να μπορεί να κρατήσει το ανθρώπινο πνεύμα. Και ενώ ο κόσμος ετοιμαζόταν να αποχωρήσει ήδη κατευχαριστημένος, έγινε και encore για να ακουστεί το "Charades" προς τέρψη του ελληνικού κοινού.

Πραγματικά «τίμια» εμφάνιση, μικρής διάρκειας μεν (75 λεπτά), αλλά δεκαεννέα κομματιών, που βεβαίωσαν το μεγαλείο του καλλιτέχνη και «εξαφάνισαν» τα φαντάσματα που καραδοκούσαν. Ευχαριστούμε Serj.

Setlist:
Beethoven's Cunt
Lie Lie Lie
Sky Is Over
Saving Us
Baby
Left Of Center
The Unthinking Majority
Praise The Lord And Pass The Ammunition
Blue
Elect The Dead
Yes, It's Genocide
Deserving!
Honking Antelope
Electron
Money
Borders Are...
Feed Us
Empty Walls
-----------------------------
Charades

Λάμπης Παρταλάς