Remember Shakti @ Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, 26/11/13

Ήμασταν αμέτρητοι αυτοί που ενθουσιαστήκαμε όταν αρχές Καλοκαιριού πληροφορηθήκαμε πως η φετινή περιοδεία των επονομαζόμενων Remember Shakti θα έκανε στάση στη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών. Και όπως άλλωστε αυτό καθαυτό το πρωτοποριακό project οραματίστηκε πριν τέσσερεις δεκαετίες, η βραδιά αυτή δεν ενδιέφερε αποκλειστικά και μόνο τους αμετανόητους οπαδούς του τιτάνιου John McLaughlin και της πολυσχιδούς φύσης του μέσα από θεμελιώδη σχήματα της Jazz Fusion όπως οι Mahavishnu Orchestra, Lifetime, The One Truth Band μα και το μνημειώδες κιθαριστικό του τρίο με DiMeola, DeLucia (& ενίοτε Coryell), μα και εκείνους που αγαπούν τα ακουστικά παραδοσιακά όργανα της Ανατολής.

Εκτός του εμπνευστή λοιπόν, οι επετειακοί Remember Shakti ενέχουν και τον τιτάνιο συνιδρυτή Zakir Hussain στα τάμπλας, τον απόγονο του T.H. Vikku Vinayakram στα κρουστά, τον διεθνούς φήμης τραγουδιστή Shankar Mahadevan και τον χαρισματικό, πλην όμως αμέριστα ταπεινόφρον U.Shrinivas στο μαντολίνο. Οι δισκογραφικές δουλειές, οι συνεργασίες και τα «παράσημα» του καθενός από αυτούς είναι τόσα ώστε, απλά, δεν χωρούν σε μια ανταπόκριση συναυλίας σαν και τούτη! Αυτό το σχήμα λοιπόν ήταν που μάγεψε τους θεατές τις κατάμεστης, ονειρικής αίθουσας τούτη τη βραδιά...



Λίγο πριν τις 20:45, το εισαγωγικό "Bending The Rules" κατέστησε μονομιάς ξεκάθαρο το χαρακτήρα τούτης της μοναδικής συνεύρεσης εμπνευσμένων μουσικών που διήρκησε κοντά στις δυο ώρες -δίχως διάλλειμα (ούτε καν για το encore!)- με τον Mahadevan να εκπέμπει ολούθε κύματα αλλόκοσμης ενέργειας. Οι αναφορές στην ηλεκτρική εποποιία του McLaughlin θα ήταν ελάχιστες!



Κι όμως, όπως στη διασκευή του "You Know, You Know", όλοι μας δείξαμε επαρκώς θα έλεγα τη λατρεία μας στα όσα γέννησε ένας από τους πρωτεργάτες της Jazz Fusion, με παρορμητικά χειροκροτήματα που ζωγράφισαν χαμόγελο ζεστό στα χείλια του τιμωμένου. Τον είδαμε όλοι. Και δηλώνω επίσης απόλυτα πεπεισμένος για την έκπληξη που μας προκάλεσε η απίστευτη τεχνική κατάρτιση του συμπαθέστατου Shrinivas στο μαντολίνο, αφού ακολουθούσε κατά πόδας (tutti) τις διαπλανητικής ταχύτητας εκρήξεις του ηγέτη επί της ταστιέρας, δίχως καμιά μα καμιά δυσκολία! Αντιθέτως μάλιστα, υπήρξαν και κάποιες στιγμές που αναρωτιόσουν αν τελικά, σε κάποια σημεία, ο σχετικά νεαρός Ινδός ήταν ταχύτερος και διαυγέστερος του... Που λέει ο λόγος. Αν είναι δυνατόν.



Στους δυο εκτεταμένης διάρκειας αυτοσχεδιασμούς των δυο ανυπέρβλητων κρουστών, έλαμψε αντιστοίχως ο καθείς τους, με τον Vinayakram πιο «τετράγωνο» και «μονολιθικό» αφού κρατούσε ένα και μόνο τεντωμένο δέρμα στα χέρια του (βλέπε kanjira), και τον ανατριχιαστικό Zakir στον αντίποδα, να μοιάζει με ορχήστρα από μόνος του!



Παρά τις εκτεταμένης διάρκειας επευφημίες μας, έχοντας εξαντλήσει το πρόγραμμα της βραδιάς το κουιντέτο επανεμφανίστηκε επί σκηνής για δεύτερη φορά μονάχα για να υποκλιθεί στην ένθερμη υποδοχή/αποδοχή μας. Κι όμως. Με βλέμμα διερευνητικό και τα αυτιά μου σε εγρήγορση, δε βρήκα κάποιον που δεν ένιωθε γεμάτος, πλήρης, «εξαγνισμένος»...

Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν www.livephotographs.com