Red Hot Chili Peppers, Foals @ Palaolimpico (Τορίνο, Ιταλία), 10/12/11

Αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», ξημερώματα Σαββάτου. Η καλύτερη αφορμή για να χάνεις τον Σαββατιάτικο ύπνο σου είναι ένα ταξίδι, ιδίως όταν αυτό συνδυάζεται με τη συναυλία ενός κορυφαίου συγκροτήματος. Προορισμός: Τορίνο, Ιταλία. Αποστολή: Συναυλία Red Hot Chili Peppers. Η Cosmote, έχοντας αφουγκραστεί τη λαχτάρα του ελληνικού κοινού για μια συναυλία Red Hot Chili Peppers, οργάνωσε μεγάλο διαγωνισμό μέσω του "Reload It" του What's Up και οι 80 τυχεροί νικητές ετοίμασαν τις βαλίτσες τους για ένα ιδιαίτερο Σαββατοκύριακο.

Δυόμιση ώρες μετά την απογείωση από την Αθήνα, το αεροπλάνο προσγειωνόταν στο αεροδρόμιο του Μιλάνου, όπου τα πούλμαν μάς περίμεναν για άμεση αναχώρηση προς την πόλη του Τορίνο. Ο καθαρός ουρανός αποτέλεσε σύμμαχο όλης της εκδρομής, καθώς και τις δύο μέρες παραμονής στον ιταλικό βορρά, μόνο το κρύο (και ο Χριστουγεννιάτικος στολισμός βασικά...) σου υπενθύμιζε ότι βρισκόμαστε λίγο πριν τις γιορτές. Άφιξη μετά από δύο ώρες περίπου στο Τορίνο, τακτοποίηση στο ξενοδοχείο και άμεση εξόρμηση στο κέντρο της πόλης.

Το Τορίνο είναι γνωστό προς τα έξω ως το βιομηχανικό κέντρο της Ιταλίας αλλά και ως η πόλη της Γιουβέντους για τους ποδοσφαιρόφιλους. Αληθή χαρακτηριστικά και τα δύο αναμφισβήτητα, τα οποία όμως δεν αντικατοπτρίζουν όλη την πραγματικότητα, καθώς το Τορίνο έχει και αξιόλογη πολιτιστική / καλλιτεχνική ιστορία και ειδικά το κέντρο της πόλης χαρακτηρίζεται από κτίρια εξαιρετικής αρχιτεκτονικής, όπως το Monte Antonelliana και το Palazzo Carignano.

Από εξαιρετική αρχιτεκτονική χαρακτηρίζεται εξάλλου και το Palaolimpico, χώρος στον οποίο οι Red Hot Chili Peppers θα έδιναν την, από καιρό sold-out, συναυλία τους. Το Palaolimpico, χτισμένο για τη διοργάνωση των χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 2006, φέρει τη σφραγίδα του Ιάπωνα αρχιτέκτονα Isozaki και χαρακτηριστικό του εσωτερικού του χώρου είναι η επιτηδευμένη «παγωμένη» ατμόσφαιρα που σου βγάζει με τα διαφανή καρεκλάκια και το γενικότερο design του.



Ομολογώ πως ταξίδεψα «αδιάβαστος» στο Τορίνο, καθώς δεν είχα συνειδητοποιήσει πως τη συναυλία των Red Hot Chili Peppers θα άνοιγαν οι Foals του «δικού μας» Yannis Philippakis, κάτι που με χαροποίησε ιδιαιτέρως. Οι Foals είναι από τα πιο ενδιαφέροντα indie σχήματα της εποχής μας, έχοντας κυκλοφορήσει δύο άλμπουμ. Είναι ιδιαιτέρως γοητευτικός ο τρόπος με τον οποίο οι κιθάρες ντύνουν τα κομμάτια τους και συνδυάζονται με το rhythm section, κάτι που τους έχει προσδώσει και την άτυπη ταμπέλα του «math indie».

Στον περιορισμένο χρόνο που είχαν ως support group, οι Foals παρουσίασαν ένα σύντομο setlist, αφήνοντας έξω χαρακτηριστικά τους κομμάτια, όπως το "Cassius" και το "This Orient". Μικρό το κακό, καθώς ακούσαμε μεταξύ άλλων το "Balloons", το "Miami" και μια υπέροχη εκτέλεση του "Spanish Sahara", με την οποία έκλεισαν και το set τους. Δύσκολη αποστολή να ανοίγεις για τους Red Hot Chili Peppers, όμως οι Foals απέσπασαν το ειλικρινές χειροκρότημα του κοινού και έκαναν πολύ ευχάριστη την αναμονή.

Setlist:
Blue Blood / Olympic Airways / Balloons / Total Life Forever / Miami / Red Sox Pugie / Spanish Sahara

Βαρυσήμαντο και αδιαπραγμάτευτο το όνομα των Red Hot Chili Peppers στο μουσικό χρηματιστήριο, πόσο μάλιστα μετά την ανακοίνωση της ένταξης τους στο Rock 'N' Roll Hall Of Fame οσονούπω, όμως η αλλαγή στο line-up είχε φανεί ιδιαιτέρως στο "I'm With You". Ανήκω στην κατηγορία των μη εντυπωσιασμένων από την παρθενική δισκογραφική παρουσία του Josh Klinghoffer με το συγκρότημα, καθώς ο ρόλος του ήταν παρασκηνιακού χαρακτήρα και όχι συμπρωταγωνιστικού, όπως αυτός που είχε ο Frusciante. Ελαφρυντικό του η αντικειμενική δυσκολία της αντικατάστασης του πλέον επιτυχημένου κιθαρίστα της μπάντας. Έμενε όμως να διαπιστώσουμε εάν ο Klinghoffer θα κατάφερνε «να γεμίσει τα παπούτσια» του Frusciante επί σκηνής τουλάχιστον, ώστε να σβήσουμε με καλή διάθεση από το τεφτέρι των live απωθημένων μας και τους Red Hot Chili Peppers.



Εκκίνηση με το "Monarchy Of Roses" και ήδη ο ενθουσιασμός στο Palaolimpico χτυπάει «κόκκινο». Γιγαντοοθόνες και εντυπωσιακότατοι φωτισμοί συνοδεύουν τους Red Hot Chili Peppers, οι οποίοι συνεχίζουν με το "Can't Stop". Τα "Scar Tissue" και "Dani California", όντας από τα πιο γνωστά κομμάτια του συγκροτήματος, έχουν βάλει το κοινό στο κλίμα της συναυλίας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Βλέποντας επιτέλους από κοντά τον Flea να χτυπιέται σαν πιτσιρικάς, αδυνατείς να πιστέψεις πως αυτός ο άνθρωπος κοντεύει να μπει στην έκτη δεκαετία της ζωής του. Πιθανότατα ο καλύτερος μπασίστας που έχει υπάρξει σε mainstream μπάντα. Αντιθέτως, ο μυστακοφόρος Anthony Kiedis δείχνει σαφώς πιο ήρεμος σε σχέση με αυτά που έχουμε δει από παλαιότερα video.



Με το "Hard To Concentrate" αλλάζει όμορφα το κλίμα και πέφτουν οι τόνοι για λίγα λεπτά, πριν μπει το "The Adventures Of Rain Dance Maggie", που, αν και νέο κομμάτι, τυγχάνει πολύ θερμής υποδοχής. Το set συνεχίζεται με δύο ιδιαίτερες και λιγότερο γνωστές επιλογές από το "Californication", το "Right On Time" και το "Emit Remmus", που είναι φανερό πως αρκετός κόσμος δεν τα ξέρει. Ανάμεσα στα περισσότερα κομμάτια το συγκρότημα δε χάνει ευκαιρία να δείξει και τον jam χαρακτήρα της, με τον Flea και τον Chad Smith να έχουν τον πρώτο λόγο σε στιγμιαίους αυτοσχεδιασμούς. Αξιοσημείωτο είναι πως σε αυτή την περιοδεία ο Chad Smith έχει δίπλα έναν extra μουσικό που έχει αναλάβει να εμπλουτίσει τον ήχο των κρουστών, συν ότι πάνω στη σκηνή βρίσκεται κι ένας πληκτράς.



Το "Under The Bridge" είναι μια από τις κορυφαίες στιγμές όχι μονό της βραδιάς, αλλά γενικά της δισκογραφικής ιστορίας των Red Hot Chili Peppers. Ο κόσμος βάζει τα δυνατά του και με το «sing along» του συνοδεύει σε κάθε στίχο τον Anthony Kiedis, του οποίου οι φωνητικές επιδόσεις είχαν τις διακυμάνσεις τους τη συγκεκριμένη βραδιά. Φυσικά, προς τέρψη του γυναικείου κοινού, φρόντισε να μείνει χωρίς μπλούζα μετά από ένα σημείο, όπως και ο Flea. Πάλι καλά, καθώς κάποτε έμεναν με μόνο μια κάλτσα φορεμένη σε... λάθος σημείο. Η διασκευάρα στο, «υιοθετημένο» πλέον, "Higher Ground" δίνει εκ νέου το έναυσμα για τρελό χοροπήδημα και το main set τελειώνει σε φανταστική ατμόσφαιρα με τα "Californication" και "By The Way".



Για το encore βγαίνει αρχικά στη σκηνή μόνος του ο Klinghoffer και ερμηνεύει ένα ιταλικό κομμάτι, το οποίο εκ των υστέρων μάθαμε πως είναι το "Io Sono Quel Che Sono" της διάσημης Ιταλίδας τραγουδίστριας Mina. Αν και παραδεχόμενος πως η ιταλική του προφορά δεν είναι η καλύτερη δυνατή, εν τούτοις αποθεώνεται για την προσπάθειά του. Οι προσδοκίες που είχα από τον Klinghoffer στο "I'm With You" μπορεί να μην εκπληρώθηκαν, αλλά live έχει κατορθώσει να αντικαταστήσει σε πολύ ικανοποιητικό βαθμό τον Frusciante, χωρίς να τον αντιγράφει, ενώ φαίνεται να έχει δέσει ιδιαιτέρως και με τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας. Μακάρι το αναμφισβήτητο ταλέντο που μας έδειξε στη συναυλία να μπορέσει να το βγάλει και σε ενδεχόμενη μελλοντική κυκλοφορία των Red Hot Chili Peppers και να μην περιοριστεί όπως στο "I'm With You".

Mετά το «one man show» του Klinghoffer, η υπόλοιπη μπάντα επιστρέφει για μια funky «βουτιά» στην εποχή του "Blood Sugar Sex Magic" με το "Sir Psycho Sexy", που καταλήγει στην αλλοπρόσαλλη διασκευή "They 're Red Hot" του Robert Johnson. Η ήρεμη παρένθεση του "Meet Me At The Corner" δίνει τη σκυτάλη σε μια δυναμική εκτέλεση του "Give It Away", η οποία καταλήγει σε ένα, ανούσιο κατά τη γνώμη μου, πεντάλεπτο τζαμάρισμα, πριν οι Red Hot Chili Peppers αφήσουν τη σκηνή. Το encore, πάντως, σχετικά σύντομο, δε μας άφησε την ίδια αίσθηση εκπλήρωσης όσο το φοβερό main set.



Οι Red Hot Chili Peppers δεν είναι η καλύτερη live μπάντα που έχω δει, όμως σίγουρα είναι από τις πιο διασκεδαστικές. Η πληθώρα των πασίγνωστων και εξαιρετικών τραγουδιών τους που οι περισσότεροι έχουμε συνδέσει με κάποια φάση της ζωής μας και η όρεξη που δείχνουν τα μέλη τους, αν και τριάντα χρόνια σχεδόν στη «δουλειά», αποτελούν την καλύτερη εγγύηση για μια χορταστική συναυλία. Ευτυχώς η αποχώρηση του Frusciante, που προκάλεσε κύμα απογοήτευσης στους απανταχού fan, τουλάχιστον ως προς τη ζωντανή πλευρά του συγκροτήματος, δε φαίνεται να άφησε ανεπούλωτες πληγές.

Setlist:

Monarchy Of Roses
Can't Stop
Scar Tissue
Dani California
Ethiopia
Throw Away Your Television
Hard To Concentrate
The Adventures Of Rain Dance Maggie
Right On Time
Emit Remmus
Look Around
Under The Bridge
Higher Ground
Californication
By The Way
------------------------------
Io Sono Quel Che Sono
Sir Psycho Sexy
They're Red Hot
Meet Me At The Corner
Give It Away



Εξουθενωμένοι οι περισσότεροι από το ταξίδι μας και την ένταση της συναυλίας, αποσυρθήκαμε στα δωμάτια του ξενοδοχείου, ενώ κάποιοι πιο τολμηροί τέσταραν τις αντοχές τους στη νυχτερινή ζωή του Τορίνο. Την επόμενη μέρα, μετά από μια σύντομη βόλτα στην πόλη, η μεγάλη παρέα αναχώρησε για το αεροδρόμιο του Μιλάνου και μετά τα μεσάνυχτα της Κυριακής βρέθηκε πίσω στην Ελλάδα. Κουρασμένοι μεν, φορτωμένοι με μοναδικές εμπειρίες δε, καθώς είχαμε την τύχη να δούμε επιτέλους αυτό το τεράστιο συγκρότημα χάρις στο What's Up της Cosmote και την εξαιρετική διοργάνωση του ταξιδιού, που κύλησε ομαλά και πλήρως προγραμματισμένα. Ευχή όλων η εμπειρία ενός live των Red Hot Chili Peppers να βιωθεί εκ νέου, αλλά αυτή τη φορά στη χώρα μας...

Γιάννης Κοτζιάς