Meshuggah, Tardive Dyskinesia @ Gagarin 205, 31/03/11

Πριν λίγο καιρό μιλούσαμε για το καταπληκτικό DVD των Meshuggah ("Alive") και την εξαιρετική ποιότητα, κάλυψη και συρραφή ενός τυπικού, τρομερού live της μπάντας. Αυτομάτως γεννήθηκαν ερωτήματα απορίας για την ικανότητα της μπάντας να παίζει με τόση άνεση τις συνθέσεις της και να δημιουργεί μια ατμόσφαιρα που κυριαρχούν επιφωνήματα χαράς και έκπληξης για την εκτελεστική δεινότητα που επιδεικνύει.

Ε, τώρα λοιπόν ήρθε ο καιρός επιτέλους να τους απολαύσουμε στο δικό τους, headline show, όπως πρέπει, και με full set, μιας και -σε περίπτωση που δεν το 'χετε αντιληφθεί- μιλάμε για μια από τις πιο επιδραστικές, πειραματικές και πρωτοπόρες μπάντες του ακραίου ήχου, για πάνω από 15 χρόνια, η οποία και εξαιτίας της φύσης της μουσικής της ίσως υποτιμάται από πολλούς. Παρ' όλα αυτά, έστω και για όσους βρέθηκαν στο Gagarin το βράδυ της Πέμπτης, η εμφάνιση τους εξελίχθηκε σε μια εντυπωσιακή επίδειξη των Meshuggah και προσέφερε μερικές κορυφαίες στιγμές στους παρευρισκόμενους.



Η αρχή έγινε με μια μπάντα, η οποία δικαιωματικά έχει κερδίσει την αναγνώριση στους underground χώρους και ίσως ήταν η καταλληλότερη από την εγχώρια σκηνή για να προλογίσει τους Meshuggah. Ο λόγος φυσικά για τους Tardive Dyskinesia, οι οποίοι ήδη με δύο δίσκους έχουν δημιουργήσει έναν πυρήνα οπαδών του ήχου και με τη βοήθεια των live εμφανίσεων, όπως η περίσταση, κερδίζουν και νέους. Με σχετικά καλό ήχο για support σχήμα, η μπάντα απέδωσε εξαιρετικά τα κομμάτια της και με τις γνωστές Meshuggah, Fear Factory επιρροές κατάφερε να κερδίσει το κοινό για τα 40 λεπτά περίπου που βρέθηκε στη σκηνή. Φυσικά και έχουν αποκτήσει χαρακτήρα και έχουν τις δυνατότητες και για παραπάνω. Άσε που σε κάθε τους εμφάνιση είναι και καλύτεροι και πιο δεμένοι.



Μετά τους Tardive Dyskinesia, λοιπόν, και για να λέμε την αλήθεια, πόσοι δεν αναρωτήθηκαν κατά πόσο θα μπορέσει αυτός ο δαιδαλώδης, αντισυμβατικός και ιδιόμορφος ήχος να αναπαραχθεί στην εντέλεια και να αποδώσει όπως πρέπει τα μυστηριώδη συνθετικά τούνελ, στα οποία σε οδηγούν οι Meshuggah; Όλα αυτά όμως περνούν ευθύς αμέσως από τη θεωρία στην πράξη και μόλις η μπάντα εισβάλει με το "Rational Gaze" από το τεράστιο "Nothing" άλμπουμ οποιαδήποτε αμφιβολία διαλύεται και παρασύρεσαι σε μια ασυμφωνία οκτάχορδης, με το κιθαριστικό δίδυμο των Thordendal/Hangstrom να μην αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης.



Ήχος που κατεδαφίζει, ήδη από το εισαγωγικό κομμάτι, και ξέρεις ότι η συνέχεια θα εξελιχθεί σε μια παράσταση που σπάνια μπορείς να απολαύσεις σε μια τυπική metal συναυλία. Και γι' αυτόν ακριβώς το λόγο οι Meshuggah ανήκουν σε εκείνη την κατηγορία συγκροτημάτων που ή τους δέχεσαι και σ' αρέσουν ή από την άλλη παραείναι ακραίοι και περίπλοκοι για να μπορέσουν να έχουν ένα μεγάλο ακροατήριο. Όπως και να 'χει, οι άνθρωποι, εκτός από πρωτοπόροι συνθέτες, καταφέρνουν επί σκηνής και δίνουν ένα εξαιρετικό show. Είτε παρακολουθείς τον εκπληκτικό Tomas Haake να παίζει ατσαλάκωτος το "Bleed", είτε συνολικά τη μπάντα να κοπανιέται στους ρυθμούς του "Stengah", δε μπορείς παρά να παρασυρθείς στη μαγεία της στιγμής που σου προσφέρουν. Από την άλλη, ένας εξαιρετικός frontman σαν τον Jens Kidman, με τις ατάκες του και τις βαρβάτες ερμηνείες, δε μπορεί παρά να αποτελέσει και αυτός με τη σειρά του ένα highlight μιας συναυλίας γεμάτης από τέτοια.



Παρ' όλα αυτά, η εμφάνιση των Meshuggah κράτησε γύρω στη 1 ώρα και 20 λεπτά και φάνηκε γύρω στο μισάωρο βέβαια, όταν καταφέρνουν και κρατούν τους παρευρισκόμενους σε πλήρη προσήλωση, να απολαμβάνουν τις διαθέσεις και τις ορέξεις των Σουηδών. Ένα καταπληκτικό live εν ολίγοις, το οποίο ίσως αφήνει και την αίσθηση του ανολοκλήρωτου, μιας και ένα "New Millennium Cyanide Christ" έστω θα μπορούσε να προστεθεί. Όπως και να 'χει, οι Meshuggah είναι μια εκπληκτική μπάντα και αυτό φαίνεται επί σκηνής, όταν καταφέρνουν να αναπαράγουν αυτό το βαρύ και ασήκωτο ήχο με σχετική ευκολία και σε κομμάτια σαν το "Bleed" σου προσφέρουν το ταλέντο τους απλά και όμορφα και σε ωθούν σε αμήχανο headbanging, μιας και οι ρυθμοί και οι δυναμικές του κομματιού προκαλούν για οφθαλμόλουτρο περισσότερο, παρά εξωτερίκευση της μεταλλικής ορμής! Και το κλείσιμο φυσικά με το "Future Breed Machine" άφησε ακόμα περισσότερες ορέξεις για κανα-δύο κομμάτια ακόμα, αλλά το live τέλειωσε απότομα, όπως και αυτή η ανταπόκριση.

Setlist:

Rational Gaze
Bleed
Electric Red
Pravus
Stengah
Combustion
Lethargica
Perpetual Black Second
Sane
Straws Pulled At Random
Future Breed Machine

Πάνος Παπάζογλου

Περισσότερες φωτογραφίες:

Meshuggah:








Tardive Dyskinesia: