Horisont, Phase Reverse, Beyond Perception, Drunk Motherfuckers @ AN Club, 16/02/13

Το Σάββατο 16/02 δόθηκε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία στους νοσταλγούς του καλού hard rock να παραβρεθούν στο live μιας από τις δυνατές μπάντες της σουηδικής retro σκηνής, τους Horisont. Μπαίνοντας στο ΑΝ Club την ώρα που άρχιζε το πρώτο support group, ήρθα αντιμέτωπος με αυτό που περίμενα. Ο κόσμος σχετικά λιγοστός, γύρω στα 100 άτομα, διάσπαρτος στο χώρο. Σκέφτηκα πως κάτι τέτοιο είναι λογικό, μιας και της εμφάνισης των Σουηδών θα προηγούνταν αυτές τριών συγκροτημάτων, αλλά στην πορεία η προσέλευση δεν διαφοροποιήθηκε τρομακτικά και η εκτίμησή μου είναι πως τελικά στο live παραβρέθηκαν περίπου 150 με 200 άτομα.

Θα πρέπει να ομολογήσω πως το μουσικό στυλ των Phase Reverse,  Beyond Perception και Drunk Motherfuckers δεν είναι πολύ του γούστου μου, οπότε περισσότερο θα μιλήσω για την απόδοση της κάθε μπάντας.

Οι Drunk Motherfuckers βγήκαν με όρεξη, είχαν καλή απόδοση και στο μισάωρο set τους φάνηκαν να ικανοποιούν τους φίλους τους με το stoner-ο-κάτι που παίζουν. Τη σκυτάλη στη συνέχεια πήραν οι Beyond Perception, οι οποίοι αν εξαιρέσουμε τις ατυχίες που τους βρήκαν (πρόβλημα με το καλώδιο του μπασίστα και σπάσιμο χορδής της κιθάρας σε δύο τραγούδια) μου φάνηκαν αρκετά κάλοι. Μουσικά κινούνται σε σκληρό ήχο που φέρνει σε Pantera και Godsmack και ο τραγουδιάρης τους έχει ωραίο λαρύγγι για το ύφος τους.

Τους Phase Reverse τους έχω δει αρκετές φορές και ό,τι ήξερα για αυτούς δεν διαψεύστηκε. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που θα τους έβλεπα ως τετράδα καθώς πλέον έχουν και τραγουδιστή και μπορώ να πω πως η επηρεασμένη -κατά κύριο λόγο- από τους Black Label Society μουσική τους ζέστανε αρκετά τον κόσμο σε μια καλή εμφάνιση από μέρους της μπάντας στα 45 λεπτά που διήρκησε.

Η ώρα είχε περάσει και κατά τις 12 στη σκηνή εμφανίστηκαν οι Horisont με τα γιλεκάκια τους και τα μουστακάκια τους, για να μας κοινωνήσουν με παλαιάς κοπής hard rock σε μια εντελώς «παλιακή» βραδιά, με τις αναθυμιάσεις από το αλκοόλ να είναι διάχυτες στο χώρο και θα εξηγήσω σε λίγο τι εννοώ.



Καταρχάς, ο ήχος από το εναρκτήριο τραγούδι είναι «μπόμπα». Οι κιθάρες δυνατές και καθαρές, το μπάσο να τον πυκνώνει όσο χρειάζεται και ο πανύψηλος Pontus Jordan να τα χώνει αβέρτα πίσω από τα drums. Το ταξίδι στο χρόνο συνεχίστηκε με τα "Just Ain't Right" και "Time Warrior", αλλά κάπου στο αγαπημένο μου "Crusaders Of Death" χάνω την μπάλα και τρέχω μπροστά να γουστάρω μαζί με την μπάντα. Στο μεσοδιάστημα έρχονται μπύρες στη σκηνή (τις περισσότερες από τις οποίες πίνει ο κύριος Axel Soderberg), ενώ ακούσαμε τραγούδια τόσο από το ντεμπούτο τους όσο και από την περσινή δισκάρα "Second Assault".



Με το "Thunderflight" κλείνουν το «κανονικό» set και απομακρύνονται λίγο από τη σκηνή για να επιστρέψουν και να κλείσουν με τρία τραγούδια (αυτό τουλάχιστον έβλεπα στο setlist που είχα μπροστά μου κολλημένο στο πάτωμα). Όμως η κατάσταση με τον Sodeberg έχει παρεκτραπεί, αφού ο τυπάκος είναι εντελώς πατούρα, οπότε με συνοπτικές διαδικασίες παίζουν τελικά μόνο τα "Nightrider" και "Second Assault" και μας καληνυχτίζουν και κοιτώντας το ρολόι (που δεν έχω) καταλαβαίνω πως η εμφάνισή τους κράτησε μόλις μια ώρα.



Σχολιάζοντας την εμφάνιση των Horisont, με το χέρι στην καρδιά θα πω πως δεν απογοητεύτηκα καθόλου. Ναι, αντιλαμβάνομαι πως είναι λίγο παράδοξο, αλλά θα προσπαθήσω να επιχειρηματολογήσω. Ο Soderberg μπορεί να ήταν μεθυσμένος και να φώναζε περισσότερο, αλλά φάνηκε ξεκάθαρα πως έχει φωνάρα, ίσως λίγο απροπόνητη για live, αλλά η φωνή υπάρχει. Όταν καταφέρει να την δουλέψει και την τιθασεύσει λίγο, θα μπορεί να αποδίδει πολύ καλύτερα στις ζωντανές εμφανίσεις τους. Για την απόδοση της μπάντας δεν έχω να πω πολλά καθώς ήταν πραγματικά αψεγάδιαστη, ενώ για την διάρκεια του set θα πω πως ίσως με ενοχλούσε περισσότερο αν δεν είχαν προηγηθεί οι τρεις ώρες που διήρκησε η εμφάνιση των support συγκροτημάτων (μαζί με τα διαλείμματα). Όπως και να έχει, οι Horisont βγάλανε αυθεντικότητα και νοσταλγία και πραγματικά χαίρομαι που παραβρέθηκα στην εμφάνισή τους...



...η οποία δυστυχώς λόγω προσέλευσης κόσμου με κάνει να αμφιβάλλω κατά πόσο θα έχουμε την δυνατότητα μελλοντικά να παρακολουθήσουμε συγκροτήματα όπως οι Graveyard και οι Witchcraft στη χώρα μας, μιας και ασφαλώς το κασέ τους πλέον έχει ανέβει.

Οψόμεθα...

Setlist:
 
Spur 8
On The Run
Just Ain't Right
Time Warrior
Crusaders Of Death
Rode
Things I've Seen
Unseen
Thunderflight
---------
Nightrider
Second Assault

Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν / www.livephotographs.com