Alter Bridge, Slaves To Gravity @ O2 Academy (Γλασκώβη, Σκωτία), 16/10/10

Το τι υποστήριξη έχουμε δείξει σ' αυτή τη μπάντα το ξέρουμε κι εμείς, το ξέρετε κι εσείς. Άσχετα πάντως με τον αντίκτυπο της υποστήριξης αυτής, όταν δεν υπάρχει συνεννόηση μεταξύ Μωάμεθ και βουνού, κάνεις μόνος τα κουμάντα σου. Έτσι βρέθηκαμε στο 02 Αcademy της Γλασκώβης για να παρακολουθήσουμε την πρώτη στάση της ευρωπαϊκής περιοδείας των Alter Bridge.

Κοντά μία ώρα πριν ανοίξουν οι πόρτες, προς μεγάλη μου απογοήτευση, η ουρά για το venue έφτανε τρία τετράγωνα πιο κάτω. Γύρω μου άτομα όλων των ηλικιών, με χαρακτηριστική φιγούρα μία βαμμένη οπαδό των Guns N' Roses, με πατημένα τα πενήντα, να δείχνει σε όλους μας κάτι κοσμήματα που αγόρασε για τον Slash, ελπίζοντας ο κύριος Kennedy να του τα δώσει, ευχάριστες γραφικότητες, αλλά και ευχάριστη ατμόσφαιρα.

Αφού οι πόρτες άνοιξαν ακριβώς στην ώρα τους, και αφού εκμεταλλευτήκαμε την αδυναμία των φίλτατων Σκωτσέζων για τη μπυρίτσα τους, προλάβαμε και στηθήκαμε πολύ μπροστά, σχεδόν κάγκελο, όπως δηλαδή αρμόζει σε μία τέτοια συναυλία. Τη βραδιά άνοιξαν οι Λονδρέζοι Slaves To Gravity. Παρ' όλα τα δυνατά τους κομμάτια και την ενδιαφέρουσα σκηνική τους παρουσία, δε φαίνεται να κέρδισαν απόλυτα το κοινό. Κάτι ο στομφώδης Ασιάτης μπασίστας που κοίταγε τον κόσμο λες και του φάγαμε τη γκόμενα, κάτι ο λιγότερο-ταλαντούχος-ξάδερφος-του-Molko στα φωνητικά, κάτι και ο κακός ήχος του venue τούς απέτρεψαν από το να παρουσιάσουν ζωντανά τις στουντιακές τους δουλειές που είναι αρκετά εντυπωσιακές.

Λίγα λεπτά μετά τις εννέα, όμως, χαμήλωσαν τα φώτα και περίπου δυόμιση χιλιάδες συντονισμένες φωνές ξεστόμιζαν το όνομα της μπάντας, καθώς έβγαινε στη σκηνή η τετράδα από την Αμερική. Το καταιγιστικό εναρκτήριο riff του "I Know It Hurts", προς μεγάλη μου έκπληξη, μας υποδέχεται πρώτο. Είχα βάλει όλα μου τα λεφτά στο πρόσφατό single "Isolation", αν σκόπευαν να ανοίξουν με καινούργιο κομμάτι, ενώ εκείνοι αποφάσισαν να διαλέξουν ένα από τα μη προωθημένα (ακόμα) κομμάτια από το "AB III". Kαθόλου βέβαια δε με πείραξε, όπως απ' ότι φάνηκε και κανέναν άλλον στο κοινό, μιας που είναι από τις κορυφαίες στιγμές του εν λόγω δίσκου.



Στη συνέχεια του set γυρίσαμε στο 2007 και το εκπληκτικό "Blackbird", από το οποίο το πρώτο κομμάτι που τιμήθηκε ήταν το "Before Tomorrow Comes". Λογικό και επόμενο το set των Alter Bridge να βασίζεται στο πρόσφατό τους πόνημα κι έτσι στο τέλος της βραδιάς μετρήσαμε επτά, καταλλήλως επιλεγμένα, κομμάτια από το "AB III". Ήταν τουλάχιστον εντυπωσιακό πως, ενώ ο δίσκος δεν έχει καλά-καλά κυκλοφορήσει επίσημα εδώ και μια βδομάδα, τα sing-a-longs έδιναν και έπαιρναν σε όλα ανεξαιρέτως τα κομμάτια.



Ειδική μνεία όμως πρέπει να γίνει στο "Metalingus", κομμάτι που απέσπασε το μεγαλύτερο ενθουσιασμό των παρευρισκομένων. Πρέπει αυτό το «metal» στον τίτλο του κομματιού να ξυπνάει κάποια κρυμμένα ένστικτα στο μέσο οπαδό της rock και απλά να επικρατεί χαμός. Κάπου διάβασα πρόσφατα πως ο Tremonti, αστειευόμενος, είχε δηλώσει πως «φοβόταν» λιγάκι αυτή την τουρνέ, γιατί ο Kennedy, όσο περιόδευε με τον Slash, είχε αποκτήσει άλλη στόφα frontman, και ήταν πολύ περίεργος για το πώς θα επιδράσει στους Alter Bridge αυτό. Δεν είχε όμως τίποτα ανάγκη ο Kennedy. Μας είχε όλους. Όλη η μπάντα μας είχε όλους. Σε κάθε solo του Tremonti ο κόσμος απλά τον χάζευε, σε κάθε πρόσταγμα του Kennedy το κοινό απαντούσε αμέσως. Η αρένα βρώμαγε σεβασμό. Σημαντικό είναι να αναφέρω ίσως το πιο στιβαρό rhythm section που έχω απολαύσει live. Στιβαρό. Πιο κατάλληλη λέξη δε βρίσκω. Άψογοι.



Έχοντας ερμηνεύσει δεκαπέντε κομμάτια, τα δύο τελευταία εξ αυτών ήταν το αγαπημένο μου "Open Your Eyes" -κρατήστε το ρε για τελευταίο κομμάτι να φύγει ο κόσμος με δάκρυα στα μάτια- και το οκτάλεπτο έπος "Blackbird", τα φώτα έσβησαν και η μπάντα αποχώρησε από τη σκηνή. Ελάχιστα λεπτά αργότερα, ένα σκαμπό και μία ακουστική κιθάρα εμφανίστηκαν, συνοδευόμενα από τον φίλτατο κύριο Kennedy, που μας χάρισε μία πανέμορφη ακουστική εκτέλεση του "Watch Over You", με τις απαραίτητες απομακρύνσεις του από το μικρόφωνο, έτσι ώστε να ακουγόμαστε εμείς. Πραγματικά μαγευτικό. Η μπάντα ξαναβγήκε και, αφού μας ευχαρίστησε για τη συμμετοχή μας αλλά και για την υπομονή μας, γιατί «έξι καινούργια κομμάτια είναι όντως πολλά», μας πάσαρε και το έβδομο, "Isolation", και μας αποχαιρέτησε με το "Rise Today", μία ώρα και σαράντα λεπτά μετά την έναρξη της συναυλίας.



Δεν έχω φίλε αναγνώστη αρνητικό να προσάψω, το setlist ιδανικό, ακόμη και με πολλά καινούργια κομμάτια, η μπάντα άψογη, ο Tremonti έχει να χάσει νότα από τότε που του την έκλεψε ο Stapp (δεν ξέρω καν τι σημαίνει αυτό, αλλά έπρεπε κάπως να του την πω) και η ατμόσφαιρα απλά σου έκοβε την ανάσα. Δεν έχω δει τόσες χαμογελαστές φάτσες να φεύγουν από συναυλία ποτέ. Φέτος είναι δικαίως η χρονιά των Alter Bridge.

Setlist:

I Know It Hurts
Before Tomorrow Comes
Still Remains
Brand New Start
Buried Alive
All Hope Is Gone
Metalingus
White Knuckles
Ghost Of Days Gone By
Ties That Bind
Show Me A Sign
Come To Life
Slip To The Void
Open Your Eyes
Blackbird
---------------------------
Watch Over You
Isolation
Rise Today

Ιάσονας Τσιμπλάκος