Συνέντευξη: Maserati
Από την Εριφύλη Παναγούλια, 18/03/2011 @ 10:38
Λίγες μέρες πριν την εμφάνιση των Maserati στη χώρα μας, εκμεταλλευτήκαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τον Coley Dennis. Στη συζήτηση που είχαμε μας μίλησε για το πώς κατάφεραν να σταθούν ξανά στα πόδια τους, μετά τον τραγικό θάνατο του drummer τους. Jerry Fuchs, τις επιρροές τους, την αγάπη τους για το ψυχεδελικό rock των '70s, ακόμα και για τον Ντέμη Ρούσο! Απολαύστε τον.
Το τελευταίο σας άλμπουμ ήρθε μετά τον τραγικό θάνατο του drummer σας, Jerry Fuchs. Πώς καταφέρατε να κρατήσετε ενεργή τη μηχανή των Maserati και πόσο αυτό το τραγικό γεγονός σας επηρέασε μουσικά;
Θεωρώ ότι κάθε φορά που συμβαίνει κάτι τραγικό στην ζωή μας, πληρώνουμε ένα συναισθηματικό φόρο για αυτό. Στη συνέχεια όλος αυτός ο πόνος και το πένθος μεταφράζονται σε κάτι δημιουργικό και μετουσιώνονται σε κάποια μορφή τέχνης, όπως η μουσική, η συγγραφή και άλλα. Ενάμιση χρόνο μετά από το θάνατο του Jerry ακόμα εξερευνούμε τρόπους για να διοχετεύσουμε αυτό το πένθος δημιουργικά. Οι εβδομάδες που περάσαμε δουλεύοντας το "Pyramid Of The Sun", τουλάχιστον για εμένα, πήραν χαρακτήρα θεραπευτικό. Νομίζω ότι όλοι νιώσαμε ότι το χρωστάγαμε στον Jerry να ολοκληρωθεί αυτό το άλμπουμ, όσο και σε εμάς τους ίδιους.
Στη μουσική σας, όπως και στο "Pyramid Of The Sun", απουσιάζουν οι στίχοι, αλλά από την άλλη δε μπορείτε να κάτσετε κάτω από την ταμπέλα του «post rock» κι αυτό κυρίως λόγω των φανερών ψυχεδελικών επιρροών σας. Τελικά εσείς πώς θα περιγράφατε τον ήχο σας;
Πιστεύω ότι αν έκανες αυτή την ερώτηση σε κάθε έναν από εμάς ξεχωριστά, θα έπαιρνες και μία διαφορετική απάντηση. Σίγουρα υπάρχουν kraut-rock επιρροές, τις οποίες η μπάντα μας έχει αγκαλιάσει ζεστά τα τελευταία πέντε-έξι χρόνια. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα υπάρχει και μία εμμονή στη χρήση των πλήκτρων, με τους ψυχεδελικούς ήχους των '70s και τις αρχές των '80s. Οπότε αν θες να συνοψίσω για τη μουσική μας ταυτότητα, θα χρησιμοποίησα τον όρο «dance - psych».
Αν κάποιος ακούσει το "The Language Of Cities" και το τελευταίο σας άλμπουμ, το πιθανότερο είναι να υποθέσει ότι ακούει δύο διαφορετικές μπάντες. Κατά τη γνώμη μου, οι instrumental μπάντες είναι αρκετά δύσκολο να αναβαθμιστούν ηχητικά σε τέτοιο βαθμό, χωρίς να επαναλαμβάνουν τον εαυτό τους. Ποιό είναι το μυστικό του να δημιουργείτε μοναδικές συνθέσεις σε κάθε δισκογραφική σας δουλειά;
Από τις πρώτες στιγμές ύπαρξης των Maserati αποφασίσαμε όλοι μας ότι δε μας ενδιέφερε να γράφουμε ίδιους δίσκους, με το ίδιο μοτίβο. Είμαστε σα σφουγγάρια. Προσπαθούμε συνέχεια να ανακαλύπτουμε νέες και ενθουσιώδεις μουσικές που βρίσκονται εκεί έξω και πολλές είναι οι φορές που υπάρχει κάτι το οποίο θα μας επηρεάσει κι εμάς μουσικά. Ξέρω ότι όλοι μας νοιώθουμε την ανάγκη να κρατάμε τη μουσική μας φρέσκια και ενδιαφέρουσα. Και είναι κάτι που περιμένει και το κοινό μας. Το να κτίζουμε ένα μουσικό status quo και να μένουμε σε αυτό είναι κάτι εξαιρετικά βαρετό και δε μας ενδιαφέρει καθόλου.
Ποιά είναι η κινητήριος δύναμη στη μουσική σας και ποιές θεωρείς ότι είναι οι μεγαλύτερες επιρροές σας;
Αυτό που παίζει πάντα τον καθοριστικό ρόλο είναι μία καλή μελωδία που θα σε κάνει να κολλήσεις. Ακόμα κι όταν αλλάξουν οι μουσικοί που μας επηρεάζουν, προσπαθούμε να χτίσουμε τα πάντα γύρω από μία κύρια μελωδία. Αυτό κάναμε από την αρχή κι αυτό πιστεύω ότι καταφέραμε να κάνουμε και στο "Pyramid Of The Sun". Όσον αφορά στις επιρροές μας, είναι πάρα πολλές. Αν έπρεπε να πω μόνο μία βασική επιρροή, το πρώτο πράγμα που θα μου ερχόταν στο μυαλό θα ήταν το ψυχεδελικό rock των '70s.
Η σύνθεση των τραγουδιών σας είναι συλλογική προσπάθεια;
Απόλυτα! Και μάλιστα έχουμε δύο τρόπους να γράφουμε μουσική. Ο ένας είναι να jam-άρουμε όλοι μαζί στις πρόβες κι όταν βρούμε κάτι αρκετά ενδιαφέρον να το κρατήσουμε για να το δουλέψουμε περισσότερο. Το "Show Me The Reason" από το "Inventions" είναι το καλύτερο παράδειγμα αυτής της διαδικασίας. Το κομμάτι γράφτηκε όταν ο Steve και ο Jerry επικεντρώθηκαν στο μουσικό θέμα, που αργότερα έγινε βασικό riff. Οπότε μπορώ να πω ότι εν μέρει γράφτηκε και μόνο του το κομμάτι. Ο δεύτερος τρόπος να γράφουμε, είναι τα παιχνίδια μας, εμένα και του Matt, με τους διάφορους ήχους της κιθάρας ή του synth, και να χτίζουμε πάνω σε έναν ήχο ή μία μελωδία που μας αρέσει. Έχω πειστεί ότι οι πιο ιντρικαδόρικοι και περίεργοι ήχοι που έχουμε βγάλει έχουν παραχθεί μέσα από αυτή τη διαδικασία.
Από πού εμπνευστήκατε το όνομά σας; Έχετε καμία ιδιαίτερη επιθυμία για ταχύτητα (σ.σ.: need for speed) ή είναι τυχαίος ο παραλληλισμός;
(Γέλια). Όχι, όχι! Απλά σκεφτήκαμε αυτό το όνομα γιατί θέλαμε κάτι εύκολο, που θα ήταν γνώριμο στο αυτί, και ίσως έτσι μαζεύαμε περισσότερο κόσμο στις συναυλίες μας. Καταλήξαμε σε αυτό, γιατί είχε και μία ασάφεια μέσα του, όπως το Trans Am για παράδειγμα. Όσο περνάει ο καιρός τα ονόματα των συγκροτημάτων τελικά γίνονται αντιπροσωπευτικά για αυτά, αλλά πιστεύω πως αν κάποιος δε μας έχει ακούσει ποτέ, με το «Maserati» μπορεί να πάρει και μία ιδέα για το τι μουσική παίζουμε.
Έχετε συνεργαστεί με πολλούς και αξιόλογους καλλιτέχνες κατά καιρούς. Υπάρχει κανένας εκεί έξω που θα θέλατε να συνεργαστείτε μελλοντικά;
Και πάλι θα σου πω ότι ο κάθε ένας από εμάς θα είχε διαφορετική απάντηση σε αυτό. Εγώ προσωπικά θα ήθελα να συνεργαστώ με τον Klaus Schulze και τον Manuel Gottsching. Αυτοί οι δύο για εμένα είναι οι πιο σημαντικοί και οι πιο πρωτοπόροι μουσικοί της ηλεκτρονικής ψυχεδελικής μουσικής.
Αν μπορούσατε να κάνετε ένα tribute άλμπουμ για κάποιον καλλιτέχνη ή συγκρότημα που θα επιλέγατε οι ίδιοι, ποιός/οί θα ήταν αυτοί και ποιό κομμάτι τους θα διασκευάζατε;
Wow! Δύσκολη ερώτηση! Αν επέλεγα κάποιον θα ήταν ο Ντέμης Ρούσος. Πάντα αισθανόμουν ότι ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης δεν έλαβε την προσοχή που θα έπρεπε, την προσοχή που άξιζε. Και κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες. Θεωρώ ότι είναι ο καλλίτερος τραγουδιστής της εποχής μας. Οπότε αν επέλεγα κι ένα κομμάτι να διασκευάσουμε, θα ήταν σίγουρα το "The Four Horsemen" των Aphrodite's Child. Ξέρω σίγουρα ότι θα άρεσε πολύ και στον Jerry αυτή η ιδέα και θα ενθουσιαζόταν.
Θα πρέπει να περιμένουμε κάτι ιδιαίτερο στην επερχόμενη συναυλία σας στη χώρα μας;
Ναι! Ελπίζω να προλάβουμε να δουλέψουμε πάνω μια διασκευή που έχουμε σκεφτεί να σας παρουσιάσουμε! Χαχα! Δε μπορώ να σου αποκαλύψω όμως περισσότερα, γιατί δε θέλω να χαλάσω την έκπληξη. Θα πρέπει να περιμένεις μέχρι την Κυριακή.
Εριφύλη Παναγούλια
Το τελευταίο σας άλμπουμ ήρθε μετά τον τραγικό θάνατο του drummer σας, Jerry Fuchs. Πώς καταφέρατε να κρατήσετε ενεργή τη μηχανή των Maserati και πόσο αυτό το τραγικό γεγονός σας επηρέασε μουσικά;
Θεωρώ ότι κάθε φορά που συμβαίνει κάτι τραγικό στην ζωή μας, πληρώνουμε ένα συναισθηματικό φόρο για αυτό. Στη συνέχεια όλος αυτός ο πόνος και το πένθος μεταφράζονται σε κάτι δημιουργικό και μετουσιώνονται σε κάποια μορφή τέχνης, όπως η μουσική, η συγγραφή και άλλα. Ενάμιση χρόνο μετά από το θάνατο του Jerry ακόμα εξερευνούμε τρόπους για να διοχετεύσουμε αυτό το πένθος δημιουργικά. Οι εβδομάδες που περάσαμε δουλεύοντας το "Pyramid Of The Sun", τουλάχιστον για εμένα, πήραν χαρακτήρα θεραπευτικό. Νομίζω ότι όλοι νιώσαμε ότι το χρωστάγαμε στον Jerry να ολοκληρωθεί αυτό το άλμπουμ, όσο και σε εμάς τους ίδιους.
Στη μουσική σας, όπως και στο "Pyramid Of The Sun", απουσιάζουν οι στίχοι, αλλά από την άλλη δε μπορείτε να κάτσετε κάτω από την ταμπέλα του «post rock» κι αυτό κυρίως λόγω των φανερών ψυχεδελικών επιρροών σας. Τελικά εσείς πώς θα περιγράφατε τον ήχο σας;
Πιστεύω ότι αν έκανες αυτή την ερώτηση σε κάθε έναν από εμάς ξεχωριστά, θα έπαιρνες και μία διαφορετική απάντηση. Σίγουρα υπάρχουν kraut-rock επιρροές, τις οποίες η μπάντα μας έχει αγκαλιάσει ζεστά τα τελευταία πέντε-έξι χρόνια. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα υπάρχει και μία εμμονή στη χρήση των πλήκτρων, με τους ψυχεδελικούς ήχους των '70s και τις αρχές των '80s. Οπότε αν θες να συνοψίσω για τη μουσική μας ταυτότητα, θα χρησιμοποίησα τον όρο «dance - psych».
Αν κάποιος ακούσει το "The Language Of Cities" και το τελευταίο σας άλμπουμ, το πιθανότερο είναι να υποθέσει ότι ακούει δύο διαφορετικές μπάντες. Κατά τη γνώμη μου, οι instrumental μπάντες είναι αρκετά δύσκολο να αναβαθμιστούν ηχητικά σε τέτοιο βαθμό, χωρίς να επαναλαμβάνουν τον εαυτό τους. Ποιό είναι το μυστικό του να δημιουργείτε μοναδικές συνθέσεις σε κάθε δισκογραφική σας δουλειά;
Από τις πρώτες στιγμές ύπαρξης των Maserati αποφασίσαμε όλοι μας ότι δε μας ενδιέφερε να γράφουμε ίδιους δίσκους, με το ίδιο μοτίβο. Είμαστε σα σφουγγάρια. Προσπαθούμε συνέχεια να ανακαλύπτουμε νέες και ενθουσιώδεις μουσικές που βρίσκονται εκεί έξω και πολλές είναι οι φορές που υπάρχει κάτι το οποίο θα μας επηρεάσει κι εμάς μουσικά. Ξέρω ότι όλοι μας νοιώθουμε την ανάγκη να κρατάμε τη μουσική μας φρέσκια και ενδιαφέρουσα. Και είναι κάτι που περιμένει και το κοινό μας. Το να κτίζουμε ένα μουσικό status quo και να μένουμε σε αυτό είναι κάτι εξαιρετικά βαρετό και δε μας ενδιαφέρει καθόλου.
Ποιά είναι η κινητήριος δύναμη στη μουσική σας και ποιές θεωρείς ότι είναι οι μεγαλύτερες επιρροές σας;
Αυτό που παίζει πάντα τον καθοριστικό ρόλο είναι μία καλή μελωδία που θα σε κάνει να κολλήσεις. Ακόμα κι όταν αλλάξουν οι μουσικοί που μας επηρεάζουν, προσπαθούμε να χτίσουμε τα πάντα γύρω από μία κύρια μελωδία. Αυτό κάναμε από την αρχή κι αυτό πιστεύω ότι καταφέραμε να κάνουμε και στο "Pyramid Of The Sun". Όσον αφορά στις επιρροές μας, είναι πάρα πολλές. Αν έπρεπε να πω μόνο μία βασική επιρροή, το πρώτο πράγμα που θα μου ερχόταν στο μυαλό θα ήταν το ψυχεδελικό rock των '70s.
Η σύνθεση των τραγουδιών σας είναι συλλογική προσπάθεια;
Απόλυτα! Και μάλιστα έχουμε δύο τρόπους να γράφουμε μουσική. Ο ένας είναι να jam-άρουμε όλοι μαζί στις πρόβες κι όταν βρούμε κάτι αρκετά ενδιαφέρον να το κρατήσουμε για να το δουλέψουμε περισσότερο. Το "Show Me The Reason" από το "Inventions" είναι το καλύτερο παράδειγμα αυτής της διαδικασίας. Το κομμάτι γράφτηκε όταν ο Steve και ο Jerry επικεντρώθηκαν στο μουσικό θέμα, που αργότερα έγινε βασικό riff. Οπότε μπορώ να πω ότι εν μέρει γράφτηκε και μόνο του το κομμάτι. Ο δεύτερος τρόπος να γράφουμε, είναι τα παιχνίδια μας, εμένα και του Matt, με τους διάφορους ήχους της κιθάρας ή του synth, και να χτίζουμε πάνω σε έναν ήχο ή μία μελωδία που μας αρέσει. Έχω πειστεί ότι οι πιο ιντρικαδόρικοι και περίεργοι ήχοι που έχουμε βγάλει έχουν παραχθεί μέσα από αυτή τη διαδικασία.
Από πού εμπνευστήκατε το όνομά σας; Έχετε καμία ιδιαίτερη επιθυμία για ταχύτητα (σ.σ.: need for speed) ή είναι τυχαίος ο παραλληλισμός;
(Γέλια). Όχι, όχι! Απλά σκεφτήκαμε αυτό το όνομα γιατί θέλαμε κάτι εύκολο, που θα ήταν γνώριμο στο αυτί, και ίσως έτσι μαζεύαμε περισσότερο κόσμο στις συναυλίες μας. Καταλήξαμε σε αυτό, γιατί είχε και μία ασάφεια μέσα του, όπως το Trans Am για παράδειγμα. Όσο περνάει ο καιρός τα ονόματα των συγκροτημάτων τελικά γίνονται αντιπροσωπευτικά για αυτά, αλλά πιστεύω πως αν κάποιος δε μας έχει ακούσει ποτέ, με το «Maserati» μπορεί να πάρει και μία ιδέα για το τι μουσική παίζουμε.
Έχετε συνεργαστεί με πολλούς και αξιόλογους καλλιτέχνες κατά καιρούς. Υπάρχει κανένας εκεί έξω που θα θέλατε να συνεργαστείτε μελλοντικά;
Και πάλι θα σου πω ότι ο κάθε ένας από εμάς θα είχε διαφορετική απάντηση σε αυτό. Εγώ προσωπικά θα ήθελα να συνεργαστώ με τον Klaus Schulze και τον Manuel Gottsching. Αυτοί οι δύο για εμένα είναι οι πιο σημαντικοί και οι πιο πρωτοπόροι μουσικοί της ηλεκτρονικής ψυχεδελικής μουσικής.
Αν μπορούσατε να κάνετε ένα tribute άλμπουμ για κάποιον καλλιτέχνη ή συγκρότημα που θα επιλέγατε οι ίδιοι, ποιός/οί θα ήταν αυτοί και ποιό κομμάτι τους θα διασκευάζατε;
Wow! Δύσκολη ερώτηση! Αν επέλεγα κάποιον θα ήταν ο Ντέμης Ρούσος. Πάντα αισθανόμουν ότι ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης δεν έλαβε την προσοχή που θα έπρεπε, την προσοχή που άξιζε. Και κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες. Θεωρώ ότι είναι ο καλλίτερος τραγουδιστής της εποχής μας. Οπότε αν επέλεγα κι ένα κομμάτι να διασκευάσουμε, θα ήταν σίγουρα το "The Four Horsemen" των Aphrodite's Child. Ξέρω σίγουρα ότι θα άρεσε πολύ και στον Jerry αυτή η ιδέα και θα ενθουσιαζόταν.
Θα πρέπει να περιμένουμε κάτι ιδιαίτερο στην επερχόμενη συναυλία σας στη χώρα μας;
Ναι! Ελπίζω να προλάβουμε να δουλέψουμε πάνω μια διασκευή που έχουμε σκεφτεί να σας παρουσιάσουμε! Χαχα! Δε μπορώ να σου αποκαλύψω όμως περισσότερα, γιατί δε θέλω να χαλάσω την έκπληξη. Θα πρέπει να περιμένεις μέχρι την Κυριακή.
Εριφύλη Παναγούλια