Συνέντευξη Long Distance Calling

Λίγες μέρες πριν την κυκλοφορία του ποιοτικότατου "The Flood Inside", βρήκαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε μία από τις πιο ενδιαφέρουσες μπάντες που αναδύθηκαν από τον post-rock χώρο και εν τέλει ακολούθησε τη δική της πορεία, ξεμακραίνοντας από τα όρια του είδους. Η μεγάλη αλλαγή στο στρατόπεδο του συγκροτήματος έλαβε χώρα πρόσφατα και δεν είναι άλλη από την προσθήκη μόνιμου τραγουδιστή, του Martin Fischer. Ο τελευταίος ήταν κάτι παραπάνω από πρόθυμος να απαντήσει στις ερωτήσεις μας, δίνοντάς μας όσες πληροφορίες έχει προλάβει να «εκμαιεύσει» από το τις τάξεις των Long Distance Calling.

Πέρασε ένας χρόνος από την προηγούμενη συνέντευξη με τους Long Distance Calling. Τότε είχα μιλήσει με τον Janosch Rathmer. Θα ήθελες να συνοψίσεις τι συνέβη όλο αυτό το χρονικό διάστημα στο στρατόπεδο των Long Distance Calling;
Εγώ έγινα μέλος του συγκροτήματος τον Αύγουστο ή τον Σεπτέμβριο. Πιο πριν, οι Long Distance Calling ήταν πολύ απασχολημένοι γράφοντας τα τραγούδια, δημιουργώντας το άλμπουμ. Μάλιστα τους πήρε τόσο πολύ καιρό το να γράψουν τα κομμάτια που οι ηχογραφήσεις ξεκίνησαν τον Σεπτέμβρη. Από τότε και μετά κάναμε φωτογραφήσεις και αλλά παρόμοια θέματα. Αποφασίζαμε για ποιο κομμάτι θα βγάλουμε βίντεο, σχεδιάζαμε την περιοδεία μας, κάνουμε ολόκληρο το πλάνο της προώθησης του δίσκου... Τέτοια πράγματα.

Εσύ είσαι νέος στην μπάντα. Πόσο δύσκολο ήταν να γίνεις μέλος ενός συγκροτήματος που έχει τους δικούς του κανόνες, τη δική του δισκογραφία;
Η περιοδεία μας θα ξεκινήσει τον Μάρτιο, οπότε μέχρι τότε τα πράγματα είναι αρκετά εύκολα γιατί τους ήξερα για πολύ καιρό. Κάναμε παρέα, έχουμε παίξει μαζί με την μπάντα μου, τους Pigeon Toe, ενώ ταυτόχρονα ξέρω και τα παιδιά από τους Misery Speaks (Σημ: η μπάντα που παίζει ο drummer του συγκροτήματος, Rathmer). Όπως και να 'χει, σε προσωπικό επίπεδο ήταν πραγματικά όμορφα. Σχετικά με τις δομές του συγκροτήματος, έπρεπε να βρούμε έναν τρόπο να εισχωρήσω στο σύνολο, οπότε ανυπομονώ για την περιοδεία, γιατί τότε θα βρεθούμε πρώτη φορά όλοι μαζί επί σκηνής. Τόσο εγώ όσο και τα παιδιά είμαστε ενθουσιασμένοι.

Μπορείς να μου πεις ποιές ήταν οι συνεισφορές σου στον δίσκο;
Τραγουδάω σε τρία κομμάτια. Στο τέταρτο κομμάτι με φωνητικά τραγουδούν guest τραγουδιστές - πάντα έχουν guest τραγουδιστές στους δίσκους τους. Τώρα είχαν δύο για αυτό το κομμάτι, τον Vincent (Σημ: Cavanagh των Anathema) και τον Peter. Επίσης, παίζω πλήκτρα σε δύο από τα κομμάτια.

Ως ο μόνιμος τραγουδιστής του συγκροτήματος, καλείσαι να τραγουδήσεις και τα κομμάτια που έχουν πει οι guest τραγουδιστές του συγκροτήματος, σωστά;
Θα δούμε. Σίγουρα θα τραγουδάω τα τρία κομμάτια που λέω μέσα στο δίσκο. Έπειτα θα πρέπει να το σκεφτούμε αν είναι καλή ιδέα να πω και τα άλλα κομμάτια ή να μην τα παίξουμε καθόλου. Οι τραγουδιστές που έχουν διαλέξει μέχρι στιγμής, ο τραγουδιστής των Katatonia ή ο John Bush των Anthrax, έχουν πολύ ιδιαίτερες φωνές. Κι εγώ έχω τη δική μου φωνή και δεν είμαι καλός στο να αντιγράφω φωνές άλλων, οπότε πρέπει να το δοκιμάσουμε. Ωστόσο, δεν είμαι σίγουρος ότι είναι καλή ιδέα να παίζουμε όλο το υλικό μας που έχει φωνητικά. Οι Long Distance Calling εξακολουθούν να είναι instrumental συγκρότημα και έχουν τόσο πολλά καλά τραγούδια, οπότε πιστεύω ότι είναι καλύτερο να το αφήσουμε με τα τρία κομμάτια που τραγουδάω εγώ.

Τους ρώτησες γιατί αποφάσισαν να έχουν μόνιμο τραγουδιστή; Τι άλλαξε;
Ο Raymond, ο άνθρωπος που ασχολούταν με τα ηλεκτρονικά μέρη των δίσκων, έφυγε πέρσι, κάτι που σημαίνει ότι έφυγε ένα κανονικό μέλος τους. Οπότε βρήκαν την ευκαιρία να πειραματιστούν γιατί είχαν απομείνει τέσσερα μέλη: δύο κιθάρες, ένα μπάσο και drums. Είχαν πια αρκετούς εξωτερικούς συνεργάτες για να αναλάβουν τα ηλεκτρονικά μέρη. Νομίζω ότι επεξεργάζονταν την ιδέα να έχουν τραγουδιστή για αρκετό καιρό και τώρα ήταν η σωστή χρονική συγκυρία. Θα γινόταν μια αλλαγή έτσι κι αλλιώς επειδή κάποιος θα έφευγε από το συγκρότημα και κάποιος καινούργιος θα ερχόταν, οπότε γιατί να μη δοκιμάσουν κάτι εντελώς νέο, όπως έναν τραγουδιστή;

Ο νέος δίσκος σας ονομάζεται "The Flood Inside". Ποιά είναι αυτή η πλημμύρα (Σημ: Flood);
Πρόκειται για την πλημμύρα συναισθημάτων που μας καθιστούν ανθρώπους, οι εσωτερικοί μας αγώνες. Όλα τα πράγματα που μας απασχολούν στην καθημερινή μας ζωή. Το να σκέφτεσαι όλες τις αντιπαραθέσεις που είχες όταν κάθεσαι μόνος και τα σκέφτεσαι. Όλη η φύση του ανθρώπου. Υπάρχει ένα μέρος του εαυτού μας που δίνει όλους αυτούς τους αγώνες, το οποίο έχει μεγάλη δύναμη και ισχύ.

Οι Long Distance Calling προσπαθούν εδώ και καιρό να αλλάξουν τον ήχο τους. Ακόμα και ο προηγούμενος δίσκος τους ήταν λιγότερο post-rock και πιο progressive και alternative. Αυτή η αλλαγή γίνεται σκόπιμα ή τυχαία;
Όταν ηχογραφείς έναν δίσκο, πάντα προσπαθείς να κάνεις κάτι καινούργιο. Υπάρχουν συγκροτήματα που έχουν το στυλ τους και βγάζουν δίσκους χωρίς ιδιαίτερες διαφοροποιήσεις, αλλά οι Long Distance Calling είναι μια μπάντα που πάντα ψάχνει κάτι νέο. Κάτι που θα εκπλήξει όχι μόνο τους άλλους, αλλά και τους εαυτούς τους. Τις αλλαγές δεν τις σχεδίασαν εκ των προτέρων. Ξεκίνησαν να γράφουν μουσική και απλά πρόεκυψε έτσι. Δεν υπήρχε σχέδιο, έτσι ένιωσαν. Πρόκειται για αυθόρμητη εξέλιξη και -ταυτόχρονα- αυτό που χρειάζονταν να κάνουν.

Μου άρεσε το "The Flood Inside". Όταν το άκουσα, όμως, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι «δεν πρόκειται να αρέσει στους post-rockάδες».
Θα δούμε... Ο κόσμος μέχρι στιγμής έχει ακούσει μόνο ένα κομμάτι και αυτό είναι instrumental (Σημ: Το "Ductus"). Άρα πρέπει να περιμένουμε μέχρι να δοθεί στη δημοσιότητα το δεύτερο κομμάτι (Σημ: τελικά βγήκε ολόκληρος ο δίσκος σε streaming) και τότε θα δούμε διαφορετικές αντιδράσεις, λόγω των φωνητικών και της αλλαγής του ήχου. Σε κάποιους θα αρέσει, σε κάποιους όχι. Εγώ προσωπικά περιμένω τα χειρότερα...

Κακώς. Πιστεύω ότι είναι ένας δίσκος που θα σας φέρει καινούργιους οπαδούς.
Ναι, πιθανώς. Εγώ περιμένω τα χειρότερα για να είμαι προετοιμασμένος για τα χειρότερα. Χαίρομαι πολύ να ακούω οποιαδήποτε θετική άποψη. Θα δούμε. Θα κυκλοφορήσει ο δίσκος και θα δούμε σε τι κόσμο θα αρέσει. Είναι διαφορετικά πια, έχουμε φωνητικά, οπότε μπορεί να αρχίσουμε να αρέσουμε σε κόσμο που δεν του αρέσουν πολύ τα instrumentals. Πρέπει να περιμένουμε.

Δύο από τα τρία κομμάτια που μου άρεσαν πιο πολύ -πέρα από το "Ductus"- είναι τα "Tell The End" και "The Man Within". Και τα δύο έχουν φωνητικά, κάτι που αποδεικνύει ότι οι Long Distance Calling έχουν ταλέντο στο να γράφουν τέτοια τραγούδια.
Συμφωνώ. Είναι αυτό που ήθελαν και μοιάζουν να το διασκεδάζουν. Είναι πολύ καλά κομμάτια. Όταν άκουσα το "The Man Within" είπα ότι ακούγεται φοβερό χωρίς φωνητικά. Νομίζω ότι «δουλεύει» εξίσου καλά και με φωνητικά. Το καλό είναι ότι παρόλο που δεν είχαν αρκετή εμπειρία να γράφουν τραγούδια για τραγουδιστές, τελικά τα κατάφεραν.

Σαν ακροατής, ποια συγκροτήματα θα έλεγες ότι είναι οι κύριες επιρροές του "The Flood Inside";
Είναι δύσκολο να απαντήσω. Η μπάντα βρίσκεται εκεί έξω με άλλα συγκροτήματα και πέρα από αυτό επηρεάζονται από συγκροτήματα που ξέρουν, που τους αρέσουν. Είναι δύσκολο να ονοματίσουμε δύο ή τρεις, γιατί τελικά ήταν πολύ περισσότερες αυτές που έπαιξαν ρόλο στο δίσκο. Κυρίως επειδή ενεπλάκη πολύς κόσμος, όπως για παράδειγμα όλος ο ηλεκτρονικός τομέας ή ας πούμε ένας guest blues κιθαρίστας που έπαιξε ένα solo σε κάποιο από τα κομμάτια. Είναι μια μεγάλη μίξη όλων των καλλιτεχνών που τους αρέσουν, αλλά μάλλον αυτό είναι προφανές και εύκολο να το ισχυριστείς.

Ναι, αλλά σε καταλαβαίνω. Υπάρχει πολλή ποικιλία εκεί μέσα. Προσπάθησα κι εγώ να εντοπίσω τις επιρροές αλλά αποδείχθηκε δύσκολο...
Αυτός ο δίσκος βρίσκεται εκεί που βρίσκεται, σε ένα σημείο της ιστορίας του συγκροτήματος. Είναι το ιδανικό άλμπουμ να κάνουν όλα αυτά τα πειράματα μέχρι τέλους καθ' ότι είχαν πειραματιστεί λίγο στις προηγούμενες δουλειές τους, έφτιαξαν το στυλ τους, ξέρουν τις δυνάμεις τους και αυτός ο δίσκος εξαρχής φτιάχτηκε για να είναι πειραματικός. Αυτό ακριβώς.

Τι να περιμένουμε από τους Long Distance Calling στο μέλλον; Ποιά είναι τα σχέδιά σας;
Είμαστε στη φάση που προωθούμε το νέο δίσκο. Ο δίσκος θα βγει την πρώτη Μαρτίου και αυτή ταυτόχρονα θα είναι η ημερομηνία που ξεκινάει η περιοδεία μας. Πρέπει να μαζευτούμε και να βρούμε έναν τρόπο να συνυπάρχουμε. Ελπίζω ότι θα έχουμε χρόνο να τζαμάρουμε και να γράψουμε καινούργιο υλικό, ούτως ώστε να δούμε που πηγαίνει όλο αυτό το ταξίδι. Το άλλο θέμα είναι να παίξουμε όσο πολύ χρειάζεται για να προωθήσουμε το “The Flood Inside”. Θα υπάρξουν πολλές συναυλίες και μερικά φεστιβάλ το καλοκαίρι και … θα δούμε.

Μιας και μίλησες για τις περιοδείες, πρέπει να πω ότι ένα από τα χαρακτηριστικά των Long Distance Calling είναι οι παθιασμένες εμφανίσεις με πιο σκληρό ήχο απ' ό,τι στο στούντιο. Πόσο σημαντικές είναι οι περιοδείες για να ακουστεί το όνομά σας στον κόσμο;
Τώρα είναι πιο σημαντικό από ποτέ γιατί ο κόσμος δεν αγοράζει πια τόσους δίσκους σε σχέση με το παρελθόν. Για να ακουστεί το όνομά σου πρέπει να είσαι συνέχεια στο δρόμο. Ο κόσμος θα συνειδητοποιήσει ότι υπάρχεις όταν παίζεις στην πόλη του. Αν ξαναπάς, θα σε θυμούνται –και έτσι «χτίζεις» το κοινό σου. Αυτός είναι, νομίζω, ο σωστός τρόπος.

Τα τελευταία λόγια είναι δικά σου για να απευθυνθείς στους οπαδούς σας στην Ελλάδα.
Οπαδοί μας στην Ελλάδα, να είστε έτοιμοι. Θα έρθουμε σύντομα εκεί. Είναι νωρίς, βέβαια, για να πούμε κάτι πιο συγκεκριμένο, αλλά μη μας ξεχάσετε. Να έχετε τα αυτιά σας και τα μάτια σας ανοιχτά γιατί θα έρθουν πολλά πράγματα από εμάς στο μέλλον.